«ب» مثل بازی

جام جم آنلاین: اصلا نباید درباره فواید و منافع بازی، البته غیر از نوع رایانه‌ای‌اش، بیش از اندازه گفت و نوشت، چون بسیار گفته‌اند و پژوهش‌های بسیاری را در این باره می‌توان در قفسه‌های خاک گرفته کتابخانه‌ها یافت؛ این خود هم داستانی است هر آنچه را که دیروز در کوی و برزن با هیجان و انرژی انجام می‌دادیم، امروز تنها آن را می‌نویسیم تا مبادا از حافظه کوچه‌ها و حیاط خانه‌ها حذف شود.

اصلا چرا این همه با بازی‌های قدیمی و سنتی که بخشی از فرهنگ ما و ریشه در تاریخ این مرز و بوم دارند، غریبه شده‌ایم؟! دلایل این دوری هم تکراری است.

چیزهایی مانند خانه‌های کوچک و آپارتمانی، نداشتن فرصت کافی، فشردگی برنامه‌های درسی بچه‌ها، جایگزینی وسایل مدرن.

اما با فراموش کردن این بازی‌ها، چیزهای بسیار از کفمان می‌رود. دیگر کودکان امروز خاطره‌ای عینی و مفرح از روزگار اکنون خویش نخواهند داشت، از تحرک و تمرکزی که در آن بازی‌ها نهفته است محروم خواهند شد، امکان برقراری ارتباط و روابط گروهی را از دست می‌دهند… به جای این همه، آنچه را که در پشت رایانه خود به دست می‌آورند شامل عصبی شدن، چاقی مفرط، ضعف بینایی، غرق در دنیای مجازی، قوز شدن پشت، آرتروز گردن و… بقیه را خود نام ببرید، اما به هیچ وجه فواید این ابزار عصر پسامدرن دور از نظر نیست مانند افزایش قدرت تخیل، دقت در تجزیه و تحلیل مسائل و…

بگذریم بنا بر این نیست که از این زاویه به موضوع بازی نگاه شود؛ بلکه این نوشتار تنها می‌خواهد به ابعاد دیگری از «بازی» که از دست قضا مسئولان در این بخش نقش ویژه‌ای دارند، اشاره کند آن هم حفظ و ثبت بازی‌ها به عنوان یک میراث معنوی در فهرست آثار ملی است.

تنوع بازی‌ها با توجه به قومیت‌ها، فرهنگ و شرایط اقلیمی مختلف از شهر به شهری و از روستا به روستایی دیگر متفاوت است.

نکته مهم در اینجا شناسایی پتانسیل‌های آن دسته از بازی‌هایی است که ارزش ثبت به عنوان یک میراث ملی را دارند که در این صورت توجه افکار عمومی نسبت به آن بیشتر خواهد شد و این خود گامی عملی است در جهت رونق دادن به آن دسته از بازی‌ها.

اغراق نخواهد بود، اگر ادعا شود که در صورت انجام یک کار کارشناسایی شده، امکان جذب گردشگران داخلی و خارجی به واسطه این دسته از بازی‌ها نیز افزایش خواهد یافت.

ایران ما گنجینه‌ای است از آثار طبیعی، تاریخی و فرهنگی که هر کدام از آن زیرشاخه‌های بسیاری دارند و تنوع اقلیمی و قومی، آن را بسیار خوش‌آب و رنگ کرده است، تنها و تنها باید به این رنگین‌کمان خوب نگریست و آن را خوب شناخت.

نیازی نیست کار را زیاد سخت بگیرید، دوباره به یاد دوران کودکی، دستان خود را در خاک فرو ببریم؛ با آن احساس آرامش کنیم و سعی کنیم این خاک و ارزش آن را بیشتر و بیشتر پاس بداریم.


jamejamonline.ir – 22 – RSS Version

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.