˝این یک رویاست˝ در سینماتک خانه هنرمندان اکران شد

به گزارش ممتاز نیوز به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، در ابتدای این نشست «محمود غفاری» کارگردان این فیلم به مسئله اصلی به نمایش درآمده در این فیلم اشاره کرد و گفت: «آن چه که من تلاش کردم در این فیلم بیان کنم، نحوه و چگونگی تصمیم‌گیری اشخاص در موقعیت‌های مختلف زندگی است، مسئله تنها دربارهٔ زن، شوهر و بچه دار شدن آن‌ها نیست. مسئله این فیلم رویا و زندگی آن است، به همین سبب مسائلی که برای رویا در جریان فیلم اتفاق می‌افتد، نکته اصلی است که من کوشیدم آن‌ها را به تصویر بکشم، مساله فیلم، رویا و آن زوج نیست. رویا قربانی رویای خود و آن زوج می‌شود. در پایان قصه نیز دیگر مهم نبود رویا زنده باشد، زیرا روایت رویا و زوج هر دو گفته شده است، چرا که ما متوجه مساله شده بودیم».

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود به مشورت با بازیگران زن در این فیلم اشاره کرد و گفت: «در جریان تهیه این فیلم با «حدیث امینی» و «الهام کردا» دربارهٔ شخصیت و نقش هایشان صحبت می‌کردم، تا از نظر آن ها نیز آگاه شوم چرا که برایم بسیار مهم بود که مسائل فیلم واقعی به تصویر کشیده شود، البته بخشی از نظر آن‌ها برایم قابل قبول نبود، اما در هر صورت هر کدام از آن‌ها منطق و دید زنانه خود را داشتند، از طرف دیگر معتقدم زنان امروز با زنان دهه‌های قبل تفاوت‌های بسیاری دارند».

«محمود غفاری» در ادامه صحبت‌های خود به نقش بازیگر مرد و شخصیت پردازی آن در فیلم پرداخت و گفت: «روابط امروز نسبت به سال‌های قبل، تغییر بسیار بسیاری کرده است، به همین سبب کوشیدم شخصیت مرد را از رویا دور کنم، زیرا فکر می‌کنم که در جامعه ما دیگر خبری از عشق‌های آسمانی نیست و دوران عشق‌های آسمانی به پایان رسیده است».

در ادامه این نشست «مصطفی جلالی فخر» به نام‌گذاری این فیلم اشاره کرد و گفت: «نام این فیلم «این یک رویاست»، شخصیت فیلم هم رویاست، اما بازیگر اصلی، بازیگر نقش مرد است و رویا و الهام کاملاً در حاشیه قرار گرفته‌اند. شخصیت مرد به طور کلی در این فیلم، خوب به تصویر کشیده شده است، این مرد دل‌بسته رویا می‌شود، اما در بخش‌هایی از فیلم، نگرانی‌های این مرد بیش از اندازه بیان می‌شود، اما در کل شخصیت مرد در مقایسه با شخصیت‌های زن در فیلم، بیشتر برای تماشاچی پذیرفتنی است».

«مصطفی جلالی فخر» در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به پایان بندی فیلم «این یک رویاست» گفت: «پایان باز یعنی مخاطب را در برابر تفکر مفهومی قرار دهد یا در برابر چند فرجامی که می‌توانم حدس بزنم‌ در پایان فیلم اتفاق می‌افتد، نه اینکه در پایان فیلم، هیچ حدسی برای گفتن نداشته باشم و یا اینکه مانند فیلم‌های کیارستمی به من فرضیه داده نشده باشد، تا بتوانم حدسی بزنم، البته فیلم «حوض نقاشی» نیز دچار همین مشکل شده بود. به اعتقاد من این که فیلم را در هر نقطه‌ای به پایان برسانیم، به معنای پایان باز آن نیست! متاسفانه بسیار از فیلمسازان امروز هرکجا که دوست دارند فیلم را تمام می‌کنند و فکر می‌کنند، این پایان، پایان بازی برای فیلم است».

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: «با تماشای این فیلم سوال‌های بسیاری برای من مطرح شد، یکی از این سوال‌ها این است که چطور یک زن می‌پذیرد همسرش از زن دیگری صاحب فرزندی شود. آیا راه دیگری برای این کار وجود نداشت؟ در جریان این فیلم پرسش‌هایی مطرح می گردد که با ذهن مخاطب در طول فیلم همراه است. مخاطب این توانایی را دارد که از بعضی از سوالات خود عبور کند تا جریان فیلم را از دست ندهد اما بعضی از چراها در کل فیلم حضور دارد ضمن اینکه من توقع دارم حالا که این زن چنین تصمیمی را گرفته است، کارگردان به دنیای داخلی، خلوت و چرایی‌های این زن نزدیک شود».

«مصطفی جلالی فخر» در پاسخ به این سوال که باتوجه به اینکه فیلم سینمایی «دربند» به نمایش درآمده؛ فکر می‌کنید این فیلم هم قابلیت‌های لازم برای اکران را دارد، پاسخ داد: «قطعاً اگر فیلم «دربند» قابلیت اکران داشت این فیلم هم می‌تواند داشته باشد».

انتهای پیام/