آنجا که پنچرگیری‌ها تمام می‌شوند

به گزارش خبرنگار سینمایی هنرآنلاین، دومین مجموعه داستان حامد حبیبی، بعد از مجموعه ی “ماه و مس”اثری در خور توجه بود. نویسنده ی جوان کتاب «آنجا که پنچر گیری ها تمام می شوند» با استفاده ی مناسب از دو عنصر زبان و فضا، داستان هایی نوشت که توانایی وی را به عنوان یک نویسنده ی چیره دست نسل چهارمی اثبات می کند.” آنجا که پنچر گیری ها تمام می شوند” کتاب متفاوتی است چرا که زبان متفاوتی دارد یعنی می توان کتاب را برای خواندن در یک روز تعطیل انتخاب کرد و خسته نشد.

کتاب با نه داستان کوتاه، با زبانی خودمانی نوشته شده است که لازم نیست برای هر خطش فکر کنی . هرچند در داستان “هتل”، با یک بازی کلامی روبه رو می شویم که گاه حتا به افراط کشیده می گردد و در واقع خودِ داستان از از معماهای زبانی – کلامی عقب می ماند، اما این مسئله محدود به همین داستان می ماند و در باقی داستان های مجموعه، تقریبن اثری از آن نمی بینیم.

داستان انتهایی این مجموعه به نوعی نقطه ی اوج کتاب محسوب می گردد.”شب در ساتن سفید”که از نظر نگارنده بهترین داستان مجموعه نیز هست داستان بی نظیر و خوش ساختی ست که موضوع فوق العاده ای دارد.

“آنجا که پنچرگیری ها تمام می شوند ” کتاب قابل توجهی است و خود داستان ” آنجا که پنچرگیری ها تمام می شوند” با زاویه دید سوم شخص محدود به ذهن، آغازی تکان دهنده دارد که خواننده را وادار به همراهی می کند. کارمندی که آگهی فروش خانه، ماشین و اثاثیه ی منزلش را در صفحه ی آگهی های روزنامه می بیند و … . در ادامه ی داستان، جدای از سوژه ی متفاوت و زیبایش، با داخلمایه ای آشنا رو به رو هستیم: تنهایی .تنهایی در قالب یک زندگی کارمندی با تمام آسیب های اجتماعی.

حامد حبیبی متولد ۲۳ خرداد ۱۳۶۴ است. نشر ققنوس کتاب را در ۱۱۸ صفحه به سال ۱۳۸۷ به چاپ رسانده است.

 انتهای پیام/