آیا استفن هاوکینگ حرف خواهد زد؟

فاوانیوز: استفن هاوکینگ، فیزیکدان مشهور جهان مدت‌هاست که به سبب از بین رفتن تدریجی نورون‌های حرکتی‌اش که ۵۰ سال است با آن دست و پنجه نرم‌ می‌کند، برای ارتباط با دنیای خارج از فناوری‌ها بهره می‌برد. از آنجایی که شرایط جسمانی هاوکینگ هر روز بدتر و بدتر می‌شود،  یکی از دانشمندان کامپیوتر چند هفته پیش در نمایشگاه وسایل الکترونیکی مصرفی (CES) به همراه تیمش با معرفی دست‌یافته‌های خود نشان داد که می‌تواند وضعیت ارتباطی هاوکینگ را که در سال‌های اخیر به یک کلمه در دقیقه محدود شده است، بهبود بخشد. هاوکینگ در دهه قبل به سبب انقباض ماهیچه فک و گونه‌اش قادر به صحبت کردن نیست و به وسیله ابزاری که به کامپیوترش متصل است، می‌تواند یک کلمه به یک کلمه حرف بزند.

حسگر سیستم فعلی تکلمی هاوکینگ روی صورتش قرار گرفته و بر اساس کشش عضلات گونه‌ او کار می‌کند. در واقع، هر انقباص‌ ماهیچه‌ای صورتش سبب می‌شود که کنترل کرسر صفحه‌نمایشی را که جلوی صورتش قرار دارد، از دست بدهد و مجبور به تکرار آن مرحله شود. در این نمایشگاه، جاستین راتنر (Justin Rattner)، مدیر ارشد فناوری اینتل اعلام کرد که با وجود فناوری‌های امروزی، هاوکینگ به زودی خواهد توانست دستورات تازهی را با حرکات چهره‌اش اجرا کند؛ علاوه بر اینکه از این پس می‌تواند با سرعت بیشتری، افکار خود را بیان کند. وی افزود: حتی با قرار دادن دو ابزار ورودی برای وی، او خواهد توانست با استفاده از کدهای مورس با دنیای پیرامونش ارتباط برقرار کند. اینتل از اواسط دهه ۱۹۹۰ منابع فناوری خود را در اختیار هاوکینگ قرار داد تا به او برای صحبت کردن کمک کند.

در واقع، بده و بستان‌های اینتل و هاوکینگ از اواخر ۲۰۱۱ یعنی زمانی آغاز شد که هاوکینگ با گوردن مور، بنیانگذار اینتل و پدر قانون مور تماس گرفت و به وی گفت که توانایی‌اش در نوشتن متن بسیار کند شده و از مور خواست که در این زمینه به وی کمک کند. در همین راستا نیز راتنر اوایل سال قبل میلادی یعنی هفتادمین سالگرد تولد هاوکینگ که در دانشگاه کمبریج برگزار شد، با وی ملاقات کرد. راتنر بعد از ملاقاتش با هاوکینگ گفت که واقعا تعجب‌زده شده، زمانی که دیده فناوری پردازشگر شرکتش توانسته توانایی ارتباطات این دانشمند را به حالت اولیه خود یعنی پنج کلمه و حتی گاهی به ۱۰ کلمه در دقیقه برگرداند. راتنر افزود: این فناوری‌ها تاکنون آنقدر خوب نبودند که کسی همانند استفن را که قصد دارد حجم بسیاری اطلاعات  تولید کند، قانع کنند.

اینتل هم‌اکنون در حال کار روی سیستمی است که از انقباضات ماهیچه‌ای صورت هاوکینگ مثل حرکات دهان و ابرو استفاده می‌کند تا سیگنال‌های مربوط به آن را به کامپیوترش ارسال کند. راتنر در این مورد گفت: رابط کاربری را بر مبنای کاراکترها ساخته‌ایم که از روش مدرنی برای پیش‌بینی دقیق‌تر کلمات استفاده می‌کند. این شرکت همچنین از نرم‌افزار تشخیص چهره در طراحی رابط کاربری برای هاوکینگ استفاده کرده که بسیار سریع‌تر از انتخاب تک تک کلمات یا حروف است. طرح اصلی ارتقای ابزار ارتباطی استفن هاوکینگ از ایده‌ ابتکاری اینتل برای ایجاد فناوری «کمک‌های فراگیر» ناشی شده است. این دسته از ابزارها نیازمند زیرساخت پیشرفته‌تری است که شامل دوربین، شتابدهنده، میکروفون و دماسنج است. بدین ترتیب دستگاه می‌تواند بیشتر واژه‌هایی که فرد ناتوانی نظیر هاوکینگ – یا هر فرد مشابه دیگر – قصد بیانش را دارد حدس بزند و در تکلم به آنها کمک شایان توجهی کند. از این قبل، در کار با تقویم، مرورگر اینترنت، کار با شبکه‌های اجتماعی و مطالعه به کار می‌آید. اینتل امیدوار است که این فناوری تازه به هاوکینگ کمک کند افکار علمی و علاقه مندی‌های شخصی‌اش را بیش از پیش ابراز دارد.

جاستین راتنر در گفت‌وگو با Scientific American گفت که در اصل، معتقد است اینتل می‌تواند کارهای بسیار بیشتری در این زمینه انجام دهد. یعنی هاوکینگ خواهد توانست دستورات مبتنی بر حرکات چهره را  اضافه بر آنچه اکنون برایش طراحی شده نیز مورد استفاده قرار دهد که این به بالا بردن سرعت حروف چینی و برقراری ارتباط با دیگران می‌افزاید. برای مثال، دو ژست چهره برای استفاده از زبان مورس کافی خواهد بود. به طور کلی، اینتل نقشه‌های جاه‌طلبانه‌ای برای هاوکینگ دارد که شامل اضافه کردن حرکت‌های لب و ابرو به حرکت فعلی گونه است و با جفت کردن اینها می‌توان یک رابط انتخاب حروف تازه طراحی کرد. راتنر گفت: رابط کاربری حروف‌محور تازه و مدرن‌مان شامل نرم‌افزار پیش‌بینی کلمات بهتری هم هست. هاوکینگ با وجود بیماری، در طول این سال‌ها به کارهای تحقیقاتی و تالیف کتاب خود ادامه داده و فناوری تازه اینتل او را قادر به انتشار یافتن مطالب بسیار بیشتری هم خواهد کرد.

نابغه مفلوج

استفن ویلیام هاوکینگ در هشتم ژانویه ۱۹۴۲ در آکسفورد در شمال لندن به دنیا آمد. در هشت سالگی همراه خانواده به سن آلبانس، شهری در ۳۲ کیلومتری شمال لندن رفت و در آنجا در مدرسه سن آلبانس مشغول به تحصیل شد. هاوکینگ در حومه لندن در خانواده‌ای تحصیل‌کرده و با فرهنگ رشد کرد؛ پدرش پزشک و متخصص بیماری‌های مناطق حاره و مادرش از فعالان سیاسی بود. استفن پسر کوچک اندامی بود که به کندی خواندن را فرا گرفت و هرگز در کلاس درس از شاگردان متوسط کلاس بالاتر نبود. او بسیار کنجکاو، خیال‌پرور و دوستدار موسیقی بود و از ابتدا علاقه شدیدی به علوم پیدا کرده و به تحصیل ریاضیات و بعدها به فیزیک پرداخت. اگر چه پدرش دوست داشت که او پزشکی بخواند. در سال ۱۹۵۸ او و چند تن از دوستانش موفق به ساخت یک کامپیوتر ابتدایی با کارایی خوبی شدند. وی در سال ۱۹۵۹ موفق به دریافت بورس تحصیلی از دانشگاه آکسفورد شد و آنجا بود که قابلیت‌های خویش را به خوبی نشان داد.

به دنبال احساس ناراحتی در عضلات دست و پا استفن در ژانویه ۱۹۶۳ یعنی آغاز بیست و یک سالگی مجبور به مراجعه به بیمارستان شد و آزمایش‌هایی که روی او انجام گرفت، علائم بیماری بسیار نادر و درمان ناپذیری را نشان داد. حال، این اعجوبه در دانشگاه معروف کمبریج همان کرسی استادی را در اختیار دارد که بیش از دو قرن پیش به اسحاق نیوتن کاشف قانون جاذبه تعلق داشت. همچنین وی را انیشتین دوم لقب داده‌اند زیرا می‌کوشد تئوری معروف نسبیت را تکامل بخشد و از تلفیق آن با تئوری‌های کوانتومی فرمول واحد تازهی ارایه دهد که توجیه کننده تمامی تحولات جهان هستی از ذرات ریز اتمی تا کهکشان‌های عظیم باشد.

منبع: روزنامه فناوران از Wired و YahooNews