استرس پدر رشد مغزی فرزند را مختل می‌کند

۲۵خردادماه،

پژوهشگران دریافته اند، استرس در دوران پیش از بلوغ و جوانی بر روی مردان تاثیر ماندگاری می گذارد به طوری که این تاثیر می تواند بر رشد مغزی فرزندان این مردان موثر باشد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ پژوهشگران دریافته اند، استرس در دوران پیش از بلوغ و جوانی بر روی مردان تاثیر ماندگاری می گذارد به طوری که این تاثیر می تواند بر رشد مغزی فرزندان این مردان موثر باشد.

دانش پژوهان دانشگاه پنسیلوانیا، این ارتباط اپی ژنتیک را که پیش از این بررسی نشده بود به بیماری های مرتبط با استرس از جمله اضطراب و افسردگی از پدر به فرزند ارث می رسد، نشان دادند.

در حالی که تحقیقات پیشین نشان داده است که چالش های محیطی مانند رژیم غذایی، سوء مصرف دارو و استرس مزمن مادران طی دوران بارداری می تواند بر رشد عصبی نوزاد تاثیر گذاشته و خطر ابتلا به بعضی از بیماریها را در آنها افزایش دهد، اما تا کنون به تاثیراتی که پدر بر فرزند خود می گذارد کمتر پرداخته شده است.

محققان نشان داده اند که استرس در دوران پیش از بلوغ و جوانی در موش های نر نشانگر اپی ژنتیکی را در آنها القا می کند که محور HPA – منطقه ای از مغز که واکنش به استرس را مدیریت می کند- در فرزندش دوباره برنامه نویسی می گردد.

محققان دریافتند به طور شگفت انگیزی فرزندان نر و ماده این موش های پدر واکنش پذیری پایینی به استرس دارند.

این ناهنجاری مسیر استرس – وقتی که واکنش پذیری افزایش یا کاهش می یابد- نشانه ای از آن است که یک ارگانیسم توانایی واکنش مناسب به محیط متغیر را ندارد. در نتیجه، واکنش استرس آنها بی قاعده می گردد که می تواند به اختلالات مرتبط با استرس منجر شود.

این پژوهشگران می گویند برای اولین بار نشان دادیم استرس در دوران پیش از ازدواج حتی در دوران پیش از بلوغ در مردان، می تواند تغییرات بلند مدتی بگذارد و تنظیم محور HPA را در فرزندان دوباره برنامه نویسی می کند.

این یافته ها حاکی از آن است که قرار گرفتن والدین در معرض استرس می تواند با بروز بعضی بیماری های عصب روانی در فرزند مرتبط شود. در این بررسی، موش های نر چه پیش از بلوغ و چه در اوایل جوانی، به مدت شش هفته در معرض استرس مزمن قرار گرفتند.

محققان دریافتند فرزندان موش های نری که در معرض استرس قرار داشتند به طور قابل توجهی در زمان واکنش به استرس، دچار کاهش سطح هورمون استرس کورتیکوزترون – در انسان، کورتیزول- شدند.

پژوهشگران این پروژه می گویند کاهش واکنش استرس فیزیولوژیکی می تواند منعکس کننده بعضی از فواید تکاملی سازگاری باشد که به فرزندان منتقل می گردد تا در آنچه که انتظار می رود محیط پر استرس تری باشد، دوام بیاورد.


باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.