محمدفرهاد کلینی
اجلاس ناتو در ماه اتی میلادی در حالی برگزار می شود که از ماه های گذشته موضوع تعامل با طالبان در قطر بصورت نوسانی اغاز شده و طی هفته گذشته شاهد عملیات وسیع برخی از جناح های طالبان در کابل بودیم که عملا انگشت اتهام پنتاگون بسمت جریان حقانی نشانه رفت و همزمان قرار داد استراتژیک همکاری نظامی امریکا با دولت افغانستان در اوج اختلافات افکار عمومی افغانستان در خصوص رفتار نظامیان امریکا به امضاء رسید.
امریکا که بشدت نگران خالی شدن صحنه کشورهای همراه در موضوع افغانستان است و عملا برخی از کشورها همچون فرانسه ، استرالیا و کانادا زمزمه های خروج را زودتر از ۲۰۲۴ بیان می کنند مجبور شده است تا قرارداد استراتژیک جدید دو جانبه را سریعا به بستر سند همکاری افغانستان با ناتو کند.
از منظری دیگر تاکید اقای کرزی برای برگزاری انتخابات زود رس عملا تاثیر خاصی را در حوزه اپوزیسیون افغانستان وارد کرده است که منجر به نگرانی انها از باری بزرگ دولت در شرایط فعلی است زیرا این موضوع می تواند جدول زمانی خروج نیروهای خارجی وفرض های انها از اینده را تغییر دهد و سرعت داد ن به شکل گیری پروسه جدید را دگرگون سازد.
در شرایط فعلی امریکا برای رسیدن به هدف مشخص در افغانستان بعد از کشته شدن بن لادن نیاز به تعریف مجدد از سیاست های خود دارد لذا بسرعت درحال پیگیری حقوقی و نهادینه سازی اهداف خود قبل از انتخابات نوامبر ریاست جمهوری امریکا وهمچنین زمینه سازی برنامه ای خود در دوره انتقال امنیتی در افغانستان و پایه گذاری مرحله جدید از تبدیل حضور خود در افغانستان به نفوذ در سالیان بعد ار ۲۰۲۴ است. دراین سال همچنین افغانستان وارد انتخابات زایاست جمهوری خواهد شد و امریکا قصد دارد تا بعد از نهایی شدن سند قرارداد استراتژیک دو کشور از تعمیم این سند با اسناد دیگری که در دست تهیه دارد حداقل بمدت ده سال نگهبانی کند.
امریکا در نعامل خود با مقامات افغانی هرگونه کمک های خود به افغانستان را منوط به امضاء سند همکاری استراتژیک دوجانبه نموده است قرار است پنجاه درصد از بودجه کمک های چهار میلیادی به افغانستان را تقبل نماید واین در حالی است که تاکنون لندن تنها مبلغ ۱۱۰ میلیون دلار را عهده دار شده است.
امربکا علاقمند است تا از طریق ناتو بنحوی موضوع مخالفت های بین المللی با اهداف خود را کاهش دهد و بعید نیست که با پیشنهاد همکاری روسیه وچین در پروسه امنیتی جدید در افغانستان وقبول مسئولیت از جانب ان دوکشور وارد حوزه مشروعیت بخشیدن به اهداف خود شود. اصرار امریکا مبنی بر اهمیت حضور روسیه در اجلاس شیکاگو الزما معطوف به ارام بخشی مواضع روسیه در سپر موشکی نیست بلکه اهمیت امتداد سیاست روسیه با ناتو در بحث های منطقه ای نیز مد نظر است .شدت مخالفت روسیه در سوریه بعد از پیروزی غرب در لیبی و قدرت یابی مجدد پوتین در روسیه غرب را وادار خواهد کرد تا مواضع روسیه در افغانستان را در شرایط بعدی کنترل نماید و بی دلیل نیست که در طی اجلاس شیکاگو با توجه به موافقت روسها در ترانزیت معکوس سربازان وتجهیزات غرب از مسیر اولیانفسک نهایی خواهد شد و غرب تا حدودی نگران برگشت پذیر شدن مواضع روسیه طی سال اتی میلادی است تا بنحوی ماندگاری ضعیف غرب در افغانستان را کماکان دنبال کنند.
اما همه این سیاست ها واقعا منوط به توانمندی نیروهای ملی پلیس وامنیتی افغانستان است تا صحنه رسمی افغانستان را در دوره انتقالی که در حال تکمیل است را بدرستی مدیریت کنند و مذاکرات با طالبان به سطحی از موافقت طرفین برای مشارکت در قدرت را پدید آورد.جریان ملا عمر طالبان کماکان بر مواضع خروج ناتو از افغانستان تاکید دارد و مواضع مشخصی نیز در مورد پذیرش قانون اساسی از خود نشان نداده است و برخی از کارشناسان افغانی نیزاز این موضوع ترس دارند که روند های ناقص و شدت گرفتن جنگ در شش ماه اینده مقدمات یک واگرایی در افغانستان را مجددا دامن زند وصحنه داخلی افغانستان بار دیگر بسمت جنگ داخلی و یا اهداف پنهان تری همچون کلید زدن پروژه تجزیه این کشور را بدنبال داشته باشد.
کارشناس ارشد مسائل استراتژیک
۴۹۴۹
دانلود
خبرآنلاین