الگوی درستی برای تفریح نداریم

وقتی یک الگو، غیر واقعی باشد مردم از آن الگو پیروی نکنند و علاوه بر اتلاف هزینه ها و برنامه ریزی ها، نگاه مردم به سمت فیلم ها و برنامه های خارج از عرف جامعه می رود و از الگوهای نامناسب جامعه پیروی میکنند.

در کشور ما بنا به قشرهای مختلف و فرهنگ های متفاوت، الگوها دو رفتارهای متفاوتی وجود دارد ولی متاسفانه در زمان طراحی الگوی شادی و فرهنگ سازی، یک طرح و الگو را برای تمام قشرها و فرهنگ ها در نظر می گیریم، به همین دلیل الگوهای پیش بینی شده مورد قبول غالب جامعه قرار نمی گیرد.

در جامعه ایرانی بنا به دلایل مختلف ساختاری بین خروجی و ورودی شادی ها وجود ندارد و این در حالی است که در میزان ورودی و خروجی غم ها در کشور یک رابطه ی منطقی وجود دارد.منظور از ورودی احساسات زمانی است که فردی احساسی از نوع غم یا شادی را دریافت می کند و دوست دارد که این احساس را به جامعه نشان دهد که این خواسته، خروجی احساسات تلقی می شود. متاسفانه به دلایل مختلف به صورت دسته جمعی و مناسب با عرف جامعه این ورودی و خروجی ها رعایت نمی شود چراکه در خروجی احساسات تمرین نداشته ایم و روش اجرای سالم و بدون آسیب آن را بلد نیستیم. وقتی خروجی منظمی وجود نداشته باشد، آسیب ها بوجود می آیند و به دنبال این آسیب ها از مسیر صحیح شادی منحرف می شویم. یک خروجی احساسی زمانی منظم است که به اندازه شادی بوجود آمده باشد که معمولا خروجی شادی ، حضور دسته جمعی را نیازمند است و باید در این زمینه تمرین لازم را جهت اجرای صحیح داشته باشیم چرا که متاسفانه در جامعه، “به هم خندیدن ” به جای “با هم خندیدن” به عنوان شادی کردن رایج شده است که این امر آسیب های زیادی را به دنبال دارد.

زمانی که این وروردی و خروجی ها متناسب با یکدیگر درست اجرا شود در جامعه شادی را باز تولید می کند و باعث می شود تا شادی در جامعه ماندگار باشد ولی این امر به دلایل ضعف فرهنگی در جامعه رعایت نمی شود و شاهد تفریحات و شادی های بریده بریده و مقطعی هستیم چراکه به لحاظ زمانی و اجتماعی دارای نظام واحد در این زمینه نیستیم. اجرای مناسب مراسم های مذهبی و عزاهای عمومی برای جامعه جهت باز توانی شادی و نشاط جامعه لازم است و این مراسم باید در کنار سایر مراسم های تفریحی سال مناسب و درست اجرا شود. این ایام ها ما را به غم نمی برد ولی چون برنامه واحد و کاملی نداریم، نمی توانیم از این مراسم ها جهت باز تولید نشاط جامعه استفاده کنیم. وقتی شادی در جامعه بازتولید نشود موجب می شود تا تفریحات پایداری نداشته باشند و این ناپایداری باعث می شود تا الگوی تفریحی جامعه به ویژه جوانان منحرف شود.

در کشور بنا به قشرهای مختلف و فرهنگ های متفاوت، الگوهای متفاوتی وجود دارد ولی متاسفانه در زمان طراحی الگوی شادی و فرهنگ سازی، یک طرح و الگو را برای تمام قشرها و فرهنگ ها در نظر می گیریم، به همین دلیل الگوهای پیش بینی شده مورد قبول قالب جامعه قرار نمی گیرد.

وقتی یک الگو، غیر واقعی باشد موجب می شود تا مردم از آن الگو پیروی نکنند و علاوه بر اتلاف هزینه ها و برنامه ریزی ها، نگاه مردم که مخاطبان اصلی هستند به سمت فیلم ها و برنامه های خارج از عرف جامعه می رود و از الگوهای نامناسب با جامعه پیروی میکنند.

وقتی در این زمینه الگوی مناسب نداشته باشیم از جریان اصلی منحرف می شویم و این در حالی است که فرهنگ بسیار کند و گسترده حرکت می کند و لذا انحراف در این زمینه خسارت های جبران نشدنی را بر جای میگذارد. این آسیب شناس در رابطه با نیاز اقشار جامعه به شادی و تفریح تصریح کرد: در جامعه به جز افراد افسرده و پر مشغله که به ظاهر احساس نیاز به شادی ندارند سایر مردم به دنبال شادی و تفریح هستند که این افراد الگوهای تفریحی خود را مقتضی بر فرهنگ و اعتقادی که دارند، انتخاب و دنبال می کنند لذا یک طراحی یک الگوی مناسب و مرتبط با جامعه بسیار اهمیت دارد. باید شناخت کافی در زمینه شادی و تفریح جامعه داشته باشیم و همچنین در این زمینه به روز عمل کنیم و به صورت مستمر پژوهش کنیم و از کارشناسان و اهل نظر در این عرصه استفاده شود.

ما در ساخت و ساز یک بنای عمرانی بسیار دقیق و با حوصله عمل می کنیم ولی به سازه فرهنگی جامعه توجهی نداریم، باید موانع اشتباه ساختاری کنار گذاشته شود و با ایجاد توازن در ورودی و خروجی شادی و غم در جامعه بتوانیم نشاط را در جامعه حفظ کنیم.

فرهنگ دینی و ملی کشورمان تاکید زیادی بر شادی و نشاط جامعه دارد و موازی کاری سازمان ها در این عرصه یکی از مشکلات اساسی در فرهنگ شادی و نشاط کشور است که باید رفع شود.

باید در آموزش و پرورش، رسانه ملی و آموزشهای دینی ما توجه بیشتری به الگوی تفریحی مناسب جامعه صورت بگیرد تا از نعمت فرهنگ غنی ملی و دینی خودمان به نحو مطلوب استفاده کنیم.