ایران؛ محبوب ملت های عرب

این روزنامه انگلیسی امروز نوشت: زمانی که انقلاب اسلامی به رهبری آیت الله خمینی(ره) در ایران پیروز شد، این موضوع با تحسین ملت های عرب منطقه روبه رو شد. در واقع، انقلاب ایران، الگویی از سرنگونی حکومت های خودکامه با استفاده از قیام مردمی را نزد اعراب به نمایش گذاشت. عرب های منطقه، در انقلاب ایران امید به آزادی و تغییر را یافتند.

نکته جالب در انقلاب ایران این است که اگرچه بعد شیعی آن، بسیار برجسته است، اما اکثریت سنی در میان عرب های همسایه ایران، به طور کلی نگران این امر نبوده اند. در واقع، زمانی که جنگ میان ایران و عراق آغاز شد، هنوز هم بسیاری از توده های عرب در منطقه، نگاه مثبت خود به تهران را حفظ کردند؛ اگرچه ایران در حال جنگ با یک کشور عربی بود.

به نوشته گاردین، سپس محبوبیت ایران در میان عرب ها با پشتیبانی جدی ایران از لبنان و فلسطین افزایشی چشمگیر یافت. در جریان جنگ سال ۲۰۰۶ رژیم صهیونیستی و لبنان نیز، محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری ایران و سید حسن نصرالله، رهبر حزب الله لبنان، محبوب ترین شخصیت های جهان عرب بودند.

روزنامه گاردین، پس از این با اشاره تاریخی، به موضوع برنامه های هسته ای ایران نوشت: مردم کشورهای عربی، به برنامه های اتمی ایران به عنوان یک تهدید نمی نگرند. یک نظرسنجی که توسط دانشگاه مریلند در اکتبر ۲۰۱۱ انجام شد، نشان داد که ۶۴ درصد از پرسش شوندگان، به ایران حق می دهند که برنامه های هسته ای اش را دنبال کند.

این تفاوت فاحش میان نگاه غرب و ملت های عرب را تنها زمانی می توان درک کرد که از موضع عرب ها در قبال رژیم صهیونیستی آگاه باشیم. عرب ها، قطعا از برنامه اتمی تل آویو بسیار بیشتر نگرانند.

اعراب، ایران را کشوری همسایه می دانند که همواره در رویدادهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی منطقه نقشی محوری داشته است. این نزدیکی تاریخی و جغرافیایی سبب می شود که رویکرد کشورها به ایران با سطحی بالا از مسوولیت پذیری همراه باشد.

در همین راستا است که تهدید رژیم صهیونیستی به حمله به تاسیسات اتمی ایران، در میان ملت های منطقه خریدار ندارد.

گاردین در پایان نوشت: بیداری اسلامی ، الهام بخش مردم منطقه برای تغییر بوده است؛ اگرچه برای دستیابی به این هدف، راهی دراز در پیش است. درگیری نظامی با ایران، توجه ها را از نیاز به گذار، به نیاز به جنگ منحرف خواهد کرد… در چنین شرایطی، بهار عربی به پاییز خاورمیانه منتهی خواهد شد و برای منطقه و جهان، چیزی جز نگون بختی و خطر به همراه نخواهد آورد.(ایرنا)