با سلام و احترام مدت نه ماه است که ازدواج کرده ام…

با سلام و احترام
مدت نه ماه است که ازدواج کرده ام البته با شرایطی متفاوت ! با همسرم سه سال تفاوت سنی داریم و ایشان از من کوچکتر هستند . زمان اشنایی ایشان به من گفت که از بضاعت مالی کافی برخوردار نیست و من به ایشان اطمینان دارم که کمکش می کنم ولی متاسفانه با این دید وارد زندگی من شده است که کلیه مشکلات مالی اش را به من و خانواده ام بسپارد و زیر بار مشکلات نمی رود ضمن اینکه ذهنیتش در مورد خانواده من نیز خراب شده و فکر می کند آنها نیز باید همه کمکی به ما بکنند . خواهش می کنم به من راهنمایی کنید . آیا باید به همه خواسته های ایشان پاسخ مثبت بدهم ؟ در مورد خانواده ام چطور؟.

مشاور ( خانم سعیده صفری – یکشنبه، ۲۳ تیر )

باسلام. خواهر عزیزم همانطور که خود نیز اشاره کرده اید شرایط شما کمی متفاوت است، از آنجا که از لحاظ سنی از همسرتان بزرگتر هستید در درجه ی اول نباید طوری رفتار کنید که این حس به او منتقل شود که شما قابلیت بیشتری برای اداره ی زندگی دارید مخصوصا اگر انتظارات مالی و اقتصادی زندگی را نیز بر عهده بگیرید این حس به او بیشتر منمتقل خواهد شد. فداکاری در زندگی و قانع بودن زن در صحنه های سخت زندگی، مرد را امیدوار می کند ولی اینکه شما از ابتدا به او قول داده اید که کمکش خواهید کرد و فداکاری شما اکنون به وظیفه ی شما و خانواده تان برای حمایت اقتصادی تبدیل شده است به هیچ وجه پسندیده نیست. چون تنها انتظاراتش به تدریج از شما بیش از حد توانتان خواهد شد و در ذهنش به جای اینکه همسرش باشید نقش مادر را پیدا خواهید کرد، و هیچ مردی به مادرش تمایلات زناشویی نخواهد داشت و این عمل به تدریج باعث سرد شدن روابطتان خواهد شد و در نهایت به جایی خواهید رسید که خود را یک قربانی تلقی می کنید یعنی با خود فکر می کنید شما که هیچ چیز برای او کم نگذاشتید حتی از خانواده تان نیز کمک گرفتید پس چرا با من اینطور رفتار می کند؟
پس از همین ابتدا بهتر است به جای تامین مالی او، نقش پشتیبان و حامی را برایش داشته باشید ، او را امیدوار کنید و آرامشش را فراهم کنید نه ایکه به هر دری بزنید تا مایحتاج اقتصادی اش را فراهم کنید.