بحرین و دوگانگی ارزش های آمریکایی – بین الملل

در ۲۳ نوامبر سال گذشته رژیم بحرین توصیه های کمیسیون حقیقت یاب ( معروف به کمیسیون بسیونی ) را پذیرفت و تمامی امکانات رسانه ای خود را برای تبلیغ این رویداد بکار گرفت . البته توصیه های کمیسیون برای رژیم بحرین بسیار دشوار وناگوار بود چون بخش بزرگی از موارد نقض حقوق بشر و خشونت در برابر مردم انقلابی را فاش می ساخت و در عین حال این توصیه ها ، عملکرد امریکا ، هم پیمان رژیم بحرین را فاش می ساخت و دو گانگی ارزشهای امریکائی را نشان می داد .
البته هدف ازاین تبلیغات گسترده کوشش برای فریب افکار عمومی عربی و بین المللی بود مبنی بر اینکه این رژیم در قبول توصیه های کمیسیون وپیامدهای آن جدی است ، در حالیکه هدف اصلی از این پذیرش ، اجرای شوی تبلیغاتی بود مبنی بر اینکه این قبول فقط یک صحنه سازی بیش نیست و توصیه ها به اجرا در نخواهد آمد .
اکنون و در عمل ثابت شد که پس از گذشت نزدیک به یکسال بر اعلام توصیه ها این کمیسیون و با شهادت ناظران و وسایل ارتباط جمعی نه تنها هیچیک از آن توصیه ها به اجرا در نیامده است بلکه بعکس یک کمیسیون پیگیری برای به اصطلاح اجرای این توصیه ها تشکیل گردید که همه اعضای آن از شخصیتهای رژیم و هواداران آن می باشند که تاکنون هیچ اقدامی برای بازگرداندن کارکنان اخراجی دولت و یا آزادی متهمان نقض آزادی بیان و رهبران انتفاضه و یا خودداری از تیر اندازی بسوی تظاهر کنندگان و یا خوداری از جلوگیری از برپائی تظاهرات ، اقدامی بعمل نیاورده است .
با گذشت زمان ، توصیه های کمیسیون بسیونی بصورت تنها نوشته هائی در آمده است که رژیم از اجرای آن سرباز زده است و در اصطلاح رژیم مربوط به گذشته هاست و در حقیقت برخورد های امنیتی و سرکوبگرانه نظام در برابر اعتراضهای مردمی تغییر نیافته است و برخوردهای خشونت آمیز همچنان ادامه دارد و توصیه های کمیسیون بسیونی هیچگونه تغییری را بر رفتار و برخورد مقامات بحرینی بوجود نیاورده است .
این بود واکنش رژیم بحرین در برابر توصیه های این کمیسیون بین المللی اما این رژیم توصیه های دیگری که از سوی کمیسیون بین المللی حقوق بشر اعلام شده پذیرفته است . توصیه های کمیسیون بین المللی حقوق بشردر اجلاس ۱۹ ماه گذشته آن در ژنو اتخاذ و اعلام گردید که پذیرفتن آن از سوی رژیم بمعنی قبول برخوردهای و رفتارهای خشونت آمیز و سرکوبگرانه علیه مردم بحرین است. اما در عین حال سرنوشته توصیه های کمیسیون بین المللی حقوق بشر با سرنوشت توصیه های کمیسیون بسیونی روبرو خواهد شد و باز هم سرکوب و خشونت بیشتر از سوی رژیم ادامه دارد .
نظام حاکم در بحرین گمان می کند با پذیرش این توصیه ها می تواند افکار عمومی بین المللی را فریب دهد و گوئی می خواهد چنین وانمود نماید که این توصیه ها را به اجرا گذارده است . اما بهر حال رژیمی که با پشتیبانی امریکا به سرکوب مردم ادامه می دهد نمی تواند از اجرای این توصیه های بین المللی سرباز زند .
متأسفانه نظام حاکم بر بحرین با وجود قبول توصیه های کمیسیون بسیونی و کمیسیون بین المللی حقوق بشر نه تنها هیچیک از آنها را به اجرا در نیاورده است بلکه بر روند خشونت و سرکوب مردم می افزاید و در نتیجه اوضاع این کشور پیچیده تر می گردد ومی توان گفت رژیم این توصیه ها و کمیسیونها صادر کننده آنرا به بازی گرفته است و در ژنو چیزی را می گوید و عکس آنرا در بحرین به اجرا در می آورد .
با این رفتار رژیم روش دروغگوئی های سیاسی را در پیش گرفته است یعنی از یکسو موافقت خود با این توصیه ها اعلام می دارد و از سوی دیگر از اجرای آنها سرباز می زند تا آنکه بمرور زمان کمرنگ شوند .
بدون تردید روش فریبکاری یکی از روشهای اعمال شده از سوی رژیم بحرین است که البته نمی توان آنرا نوعی زرنگی نامید بلکه تنها نتیجه منطقی پشتیبانی و توطئه امریکا و انگلیس در هواداری از رژیم کنونی بحرین است که همواره سزاوار محکومیت است . اما در عین حال بنظر می رسد که نظام بحرین درباره عملکرد سرکوبگرانه خود اطمینان دارد چون دولت امریکا این رژیم را هم پیمان استراتژیک خود می داند و به مخالفتهای مردم بحرین اهمیتی نمی دهد .
همگی می دانند که سیاتهای امریکا در خلیج فارس منافع خود و رژیمهای هم پیمان و بخصوص رژیم بحرین را بیش از حقوق بشر و یا دمکراسی اهمیت می دهد و کافی است در اینجا به این نکته اشاره کنیم که اوباما در سخنرانی خود دربرابر مجمع عمومی سازمان ملل به انقلاب مردم بحرین اشاره ای نکرد .
اکنون به نظر می رسد که رژیم بحرین همچنان به روند سرکوب و برخوردهای امنیتی با جوشش مردمی ادامه خواهد داد و در عین حال هرگونه توصیه های بین المللی را که برخوردهایش را محکوم می کند خواهد پذیرفت بدون انکه در نظر داشته باشد که باید انها را به اجرا در آورد و تنها به این دلیل که از سوی دولت امریکا پشتیبانی می شود ، امریکائی که مایل نیست رژیمهای هوادار خود در خلیج فارس را نگران وناراحت سازد و فقط همواره اعلام می دارد که پایبند به دمکراسی و حقوق بشر است اما در حقیقت نفت و قراردادهای تسلیحاتی است که برای واشنگتن اهمیت دارد البته در کنار پایگاه نظامی امریکا در بحرین و اما سرنوشت مردم بحرین همان چیزی است که برای دولت امریکا و نیز رژیم حاکم بر این کشور اهمیتی ندارد .
این بود سرنوشت توصیه های کمیسیون بسیونی که بیش از یکسال پیش انتشار یافت و نیز توصیه های شورای بین المللی حقوق بشر واما اوضاع مردم بحرین همانگونه که هست خواهد ماند تا زمانی که امریکا پشتیبان رژیم کنونی در بحرین است و سردومداران آن اطمینان دارند که هم پیمان آنها کاخ سفید هر زمان که ضرورت داشته باشد به کمک آنها خواهد شتافت.
این توصیه های بین المللی هرچه که قوی باشد تا زمانی که محافل بین المللی نتوانند رژیم بحرین را وادار به اجرای آن نمایند همچنان بی تأثیر خواهند ماند و ارزشی نخواهند داشت بخصوص که خواسته بین المللی در این منطقه از جهان در درجه نخست همان خواسته امریکائی / امپریالیستی است که تمامی خواسته ها و ارزشهای دمکراسی و دفاع از حقوق بشر در برابر دروازه های خاندان حاکم در این نقطه از جهان که پایگاه امریکائی در آن قرار دارد ناتوان خواهند ماند .
منافع استراتژیک امپریالیستها بهار ملت بحرین را که بیش از یکسال و نیم است که ادامه دارد نه تنها جدا از بهار جهان عرب شناخته است بلکه سرنوشت آنرا در اختیار رژیم دور از ترحم حاکم بر بحرین قرار داده است .

یوسف مکی، جامعه شناس بحرینی است که این یادداشت را برای خبرآنلاین عربی ارسال کرده است
منبع: خبرآنلاین عربی

ترجمه: محمدماجد نجار

۴۹۴۹

  دانلود