جام جم آنلاین: تابستان است و روزهای طولانی‌اش. گویا در این روزهای طولانی، آدم‌ها به همه کارهایشان می‌رسند و کسی وقت کم نمی‌آورد، عجله ندارد، اضطراب بموقع رسیدن به جایی مستاصل نمی‌کندشان.
اما کافی است در یکی از همین عصرهای تابستانی در خیابان‌های اصلی کلانشهری مثل تهران راه بروی تا این همه عجله و دغدغه را از نزدیک ببینی.
تازه این عجله برای زود رسیدن در روزهایی مثل ماه رمضان بیشتر می‌شود. همه می‌خواهند هنگام افطار در خانه‌هایشان باشند.
دغدغه‌های زندگی شهرنشینی و هزار جور کار لازم و غیرلازم گاهی سبب می‌شود تا دقیقه ۹۰ در خیابان و حتی پشت ترافیک باشند.
اذان را از رادیوی داخل اتومبیل می‌شنوند و تا به خانه برسند همه افطار کرده‌اند. گذشته از اینها کسانی هم هستند که افطار کردن با رادیو را ترجیح می‌دهند.
رادیو باید برای این افراد برنامه‌ریزی کند. برای آنها که به هر دلیل ناگزیر یا به دلخواه آن را به هر رسانه‌ای دیگر ترجیح داده‌اند البته واقعا این را نباید فراموش کرد که رادیو در دنیای امروز ما به رسانه در حال حرکت مردمان نیز تبدیل شده است.
این کارکرد امروزین رادیوست که اگر مورد توجه برنامه‌سازان رادیو قرار بگیرد، می‌تواند زمینه‌ساز تحولات جدی در این رسانه شود.
شاید درک از همین کارکرد جدید بود که به راه‌اندازی رادیو تابستانه منجر شد؛ ایستگاه موقتی که اتفاقا به واسطه بخش‌های جذاب و شاد بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
اگر شما هم به عنوان مسافر در تاکسی‌های در حال تردد این روزها زیاد نشسته باشید، صدای این رادیو را شنیده‌اید. به هر حال این واقعیتی است که رادیو این روزها کارکردی جدید پیدا کرده و بخصوص برای مردمان کلانشهرها به رسانه در حال حرکت تبدیل شده است.
حال این رسانه باید برای مردمی که در ساعات خاصی مثل افطار به هر دلیل در خیابان هستند، برنامه‌ریزی ویژه داشته باشد؛ اول این‌که به او اگر در ترافیک مانده یا دغدغه دیر رسیدن دارد، آرامش بدهد.
دوم این‌که روح او را در لحظات معنوی مثل افطار نوازش کند و این کار هم لزوما با پند و اندرز در قالب‌های کلیشه‌ای اتفاق نمی‌افتد.
رادیو قدرت برقراری دیالوگ را با مخاطبش دارد و گاهی حتی با یک دعای بسیار ساده و با زبانی همه فهم می‌تواند مخاطب را همراه خود کند و سوم این‌که رادیو اگر درک درستی از این کارکرد داشته باشد، حتما به خود می‌بالد و آن را نقطه ضعف نمی‌داند، چون هیچ رسانه‌ای را در این زمینه یارای رقابت و برابری با او نیست.
ممکن است تصور کنیم این روزها اینترنت همه جا با مردم همراه است یا خیلی از خودروها تلویزیون دارند، اما چنین نیست که شما بتوانید هنگام جستجوی اینترنتی پشت فرمان بنشینید و در ترافیک رانندگی کنید.
این خاصیت منحصربه‌فرد رادیوست که شما می‌توانید موقع انجام دادن هر کار دیگری به آن هم گوش بسپارید.
خلاصه این‌که خیلی از آدم‌ها به هر دلیلی (که نامش را می‌توانیم اقتضائات زندگی شهرنشینی بگذاریم) در بسیاری از ساعات روز در حال حرکت و در خیابان هستند.
رادیو می‌تواند فصل جدیدی از دوران حرفه‌ای خود را رقم بزند و برای این افراد برنامه‌ریزی کند.(جام جم – ضمیمه قاب کوچک)
فریبا رحمانی
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version