به گزارش ایرنا، روزنامه سوییسی ‘دربوند’ در گزارشی نوشت: مومیائی های ایرانی در ‘چهرآباد’ استان زنجان مربوط به دوران بسیار قدیمی هستند که در زمان امپراتوری هخامنشی درایران پهناور آن زمان زندگی می کرده اند و تاریخ کهن این کشور را نشان می دهند.
این روزنامه یادآور شد: در ۲۰ سال پیش اولین جسد این مومیائی ها در این منطقه در ایران کشف شده و تا به امروز تعداد آنها به شش جسدرسیده است. این اجساد کنسرو شده در این کوههای نمکی که بسیار خوب مانده اند بقدری توجهات را در بین کارشناسان مربوطه برانگیخته که مسوولان ایران اینک می خواهد کارشناسان غربی را با برای بررسی درباره آنها دعوت کنند.
توماس اشتولنر باستان شناس و متخصص ساختارهای کوهستانی در اروپا تاکید می کند که این مومیائی های کنسرو شده در نمک کشف شده در ایران واقعا برای جهان باستان شناسی نعمت بزرگی هستند زیرا دانش اختصاصی زیادی در آنها وجود دارد.
این پروفسور در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ در چارچوب یک پروژه بین المللی کار می کرد که هدف آن این بود که چگونه درآن زمان انسانها نمک را از این کوهها تصفیه می کردند و با چه ابزاری این کار را انجام می دادند.
اولین جسد مومیائی کنسرو شده در این کوههای نمکی که در سال۱۹۹۴ کشف گردیده مربوط به یک مرد ۳۵ ساله است که دارای یک چکمه با چرم مرغوب و یک شلوار درست شده از پشم گوسفند است.
ضمنا یک گوشواره طلا، یک مدال نقره و سه چاقو و یا کارد آهنی پیدا شده در کنار این جسد نشان می دهد که این فرد در این معدن نمک کار می کرده و احتمالا نقش رهبری کارگران را داشته است.
او احتمالا براثر برخورد یک قطعه بزرگ نمک که از کوه جدا شده و به سر وی اصابت کرده زخمی شده و بعدا جان داده است. آزمایش رادیو کربنالیسم صورت گرفته روی جسد وی نشان می دهد که وی ۱۷۰۰ سال پیش درگذشته است.
روزنامه سوییسی همچنین یادآور شد: در سال ۲۰۰۴ نیز یک مومیائی دیگر در زمانیکه بولدوزری درحال بیرون آوردن نمک از این معدن بودند پیدا شد که البته زیر چرخ های آن قرار گرفت و متاسفانه از هم پاشیده شد. البته آنچه از بدن وی مانده، بسیار کامل است و حتی موهای آن باقی مانده و انگشت های او هم بخوبی مانده است. وی دارای قد ۱۸۰ سانتمتری است که مرد بزرگ قدی بوده و سن وی ۴۰ سال برآورد شده است.
‘دربوند’ در ادامه گزارش خود نوشت: سال ۲۰۰۵ سال مومیائی هابود زیرا در آن سال سه جسد دیگر در این معدن نمک کشف گردید که آزمایش های صورت گرفته روی آنها در آکسفورد و همچنین زوریخ نشان داده که این اجساد خیلی قدیمتر ازاجساد کشف شده پیش از آن هستند.
این اجساد مربوط به پانصد سال پیش از میلاد هستندکه آن زمان سلسله هخامنشی بر ایران حکومت می کرد. داریوش و کوروش دو پادشاه بزرگاین سلسله بودند که پرسپولیس مشهور را بعنوان کاخ خود بنا کرده بودند.
در چهرآباد احتمالادر ۴۰۰ سال پیش از میلاد زمین لرزه ای که به کرات در آنجا چنین حوادثی رخ می داده،اتفاق افتاده که پیامد آن برای کارگران در این کوه نمک فاجعه آمیز بوده است.
یکی از این سه مومیائی های کشف شده از همه آنها در وضعیت بهتری قرار دارد. یکی از این مومیائی ها که یک جوان شانزده ساله بوده با دست و سر شکسته بر روی شکم دراز کشیده بوده است. در دست وی هنوز هم یک کیسه چرمی پر از نمک که ظاهرا قرار بوده آنرا به بیرون معدن انتقال دهد وجود دارد. وی یک پیراهن از پشم بافته شده به رنگ قرمز برتن و یک چکمه چرمی بر پا دارد. در کمربند وی نیز یک کارد آهنی و یک کیسه که غذای وی در آن وجود داشته قرار دارد. وی پیش از اینکه فاجعه مزبور رخ دهد، یک چراغ روغنی در دست داشته که راه را برای او روشن می کرده است. روزنامه سوییسی افزود: لباس های این افراد که درزیر نمک بسیار خوب مانده اند واقعا شگفت انگیز است. برای اولین بار است که لباس اصلی زمان هخامنشی کشف می شود. در حالیکه تا کنون تصور در زمینه لباس مردم آنزمان به سنگواره هائی بوده که در تخت جمشید وجود دارند.
به نوشته روزنامه سوییسی، این امر بسیار مهم است زیرا برای اولین بار ما پی می بریم که مردم ایران در پانصد سال پیش از میلاد چه لباس هائی بر تن داشته اند و چه ابزاری را با خود حمل می کرده اند.
‘دربوند’ ادامه داد: کاشفان در حفاری ها به ابزار آلات زیادی هم دست پیداکرده اند. یعنی به تبر، کیسه های چرمی و وسائل شخصی مانند شانه و یک دستگاه نخریسی دستی. در بین غذاها نیز زیتون، انگور، هلو، تخمه هندوانه، گردو و پوسته های انار پیدا شده است.
ضمنا استخوانهای حیوانات هم پیدا شده که نشان از مصرف گوشت ازسوی این افراد دارد یعنی کارگران در این معدن در زمان رفتن به سر کار خود موادغذائی با خود می برده اند.
در سال ۲۰۱۰ نیز در کاوش ها یک جمجمه کامل کشف شده است.
متخصصین بر این عقیده اند که شش جسد پیدا شده در این معدن همه بر اثر یک حادثه جان خود را از دست داده اند.
پروفسور اشتولنر که متخصص باستان شناسی است بر این عقیده می باشد که با ایجاد خطوط موازی به درون این معدن، معدنچیان در آن زمان از آن بهره برداری می کرده اند. نمک را با ابزار آهنی از بدنه معدن جدا و باکیسه های چرمی به بیرون حمل می کردند و یا آنرا از طریق یک زنجیری که اثرات آن باقی مانده از آن خارج می ساختند.
لباس های با ارزش نشان از آن دارد که آنها افرادی بوده اند که بادستمزهای خوب در این معدن کار می کرده اند.
روزنامه سوییسی در ادامه گزارش خود نوشت: کارگران در این معدن در ۴۰۰ الی ۵۰۰ سال پیش از میلاد می زیسته اند که ایران دارای یک امپراتوری عظیم و پادشاه بزرگی موسوم کوروش کبیر بود.
داریوش و خشایارشاه نیز پادشاهان بعد از او بوده اند که آنها نیز افراد بزرگی به حساب می آمدند. امپراتوری آنها از دریای مدیترانه تا سرحدات هندوستان و حتی مصر رادر بر می گرفت.
آنها در غرب در حال جنگ با یونانی ها بوده و حتی آنها زمانی موفق شدند که آکروپولیس را نیز زیر کنترل خود در آورند.
‘دربوند’ در گزارش خود تصریح کرده است: اداره ایران در آن زمان توسط کارمندان متبحری صورت می گرفت که نوشتار خاص خود را داشتند و سنگ نوشته های مربوط به آن زمان این موضوع را بخوبی نشان می دهد.
روزنامه سوییسی در پایان گزارش خود نوشت: ایرانی ها در آن زمان سکه داشتند و ضمنا اندازه گیری و وزن را خوب می دانستند و دارای یک ساختار پیشرفته بودند. آنها قصرها و کاخ های عظیمی را می ساختند که تخت جمشید یکی از نمونه های بارز آنهاست در حالی که اروپا در آن زمان قدرتی بحساب نمی آمد و در یونان بطور مثال آتنی ها با اسپارت ها در حال جنگ بودند و در ایتالیا نیز امپراتوری موجود در حال زوال بود.
اروپام ۱۳۴۴/ ۳۴۰۴
انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۲۲۶۹۷۰
