جام جم آنلاین: مگر میشود ایرانی این ترانه را بشنود و همگریه آرمیتای شش ساله نشود؟ نه! ممکن نیست کسی خاطره بابای مهربان آرمیتا، خنده شیرینش و چشمهای درشت و پر اشک دخترکش را در ذهن زنده نکند، وقتی آن صدای محزون از زبان آرمیتا مثل لالایی میخواند: کدوم دستی تو رو از من جدا کرد؟ / الهی که… الهی که بمیره/ مامان میگه دعاهام مستجابه/ مامان میگه که آه من میگیره…
اگر دلتان طاقت میآورد و از غصه نمیترکد، جدیدترین تولید واحد موسیقی دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی را حتما بشنوید.
خواننده این شعر حامد زمانی است. حرفهایش دلتنگیهای آرمیتاست که آنها را محمد مهدی سیار به نظم در آوره است و آنقدر غمانگیز است که اگر آن بیت آخرش نباشد حتی قویترین آدمها هم حتما از غصه این که بابای آرمیتا دیگر به خانه برنمیگردد به هقهق میافتند؛ همان بیتی که میگوید: بابا غصه نخور، این درد دل بود/ توی نقاشیهام فردا قشنگه/ نگهدار تا همیشه خندهها تو/ بدان فردای آرمیتا قشنگه.
آوید طالبیان - جامجم
jamejamonline.ir – 22 – momtaznews.com