کهکشان جلویی که NGC 3314A نام گرفته، یک کهکشان مارپیچی است که شکل آن نیز اندکی تغییر کرده و در فاصله ۱۱۷ میلیون سال‌نوری از زمین قرار گرفته است. کهکشان عقبی که آن‌هم یک کهکشان مارپیچی است، NGC 3314B نام دارد و ۱۴۰ میلیون سال‌نوری از ما فاصله دارد. با این حساب، این دو کهکشان ۲۳ میلیون سال‌نوری از یکدیگر فاصله دارند و قرار گرفتن آن‌دو روی یک خط از دید ما زمینی‌ها واقعا به ندرت پیش می‌آید. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ (به حجم ۱٫۵۵ مگابایت) اینجا را کلیک کنید.
رصدهای متعددی که از نقاط مختلف کیهان انجام شده، نشان می‌دهد تقریبا ۳۳درصد از کهکشان‌های جهان برخوردی هستند. برخورد کهکشان‌ها با یکدیگر می‌تواند به نتایج مختلفی منجر شود، ادغام در یکدیگر و پدید آوردن یک کهکشان بزرگ‌تر، به دام افتادن کهکشان کوچک‌تر در دام جاذبه کهکشان بزرگ‌تر و تبدیل شدن به یک قمر یا حتی نابودی هر دو کهکشان و پراکنده‌شدن مواد آنها در فضای میان‌کهکشانی؛ اما در همه این برخوردها یک چیز مشترک است و آن، تولد ستارگان جدید است. پاختلالات گرانشی شدیدی که از نزدیک شدن کهکشان‌ها به یکدیگر ایجاد می‌شود، ابرهای هیدروژنی آرام و وسیع را به ارتعاش درمی‌آورد و باعث منقبض شدن آنها و درنهایت، تولد ستارگان می‌شود.
در فیلم زیر می‌توانید انیمیشن منتشرشده از این رصد را مشاهده کنید که در آن، دوربین در نمای آسمان شب زمین زوم می‌کند و کهکشان ان.جی.سی ۳۳۱۴ از دل آن بیرون می‌آید.
۵۳۵۳
دانلود
خبرآنلاین