تغییر برای بهتر شدن…

«وقتی ازدواج کردم، فکر کردم دروازه‌های خوشبختی به رویم باز شده اما اشتباه می‌کردم چون وارد فضایی شدم که آمادگی ورود به آن را نداشتم.»

این سخنان را از همسرانی که رابطه‌ی گرم و عاشقانه‌ی آن‌ها اندک‌اندک به سردی گراییده، زیاد می‌شنویم. همسرانی که بدون داشتن مهارت‌ها و آمادگی‌های لازم به زندگی مشترک خود وارد شده‌اند و بعد، به جای تلاش برای بهبود شرایط، یا تقصیر را به گردن سرنوشت شوم انداخته و به شیوه‌ی سوختن و ساختن روی آورده‌اند یا همسرشان را فردی ناشایست تلقی کرده‌ و تصمیم گرفته‌اند با جدایی و طلاق جلوی ضرر بیشتر را بگیرند. اما به‌راستی چطور می‌توان از به وجود آمدن چنین شرایطی جلوگیری کرد و به نوعی سرمایه‌گذاری مطمئن و سودآور روی آورد که بتوان منفعت آن را در خوشبختی مادام‌العمر احساس کرد؟

گام اول تنها یک عبارت کوتاه است: «تغییر برای بهتر شدن» اگر در دستت احساس درد طولانی مدتی داشته باشی چه می‌کنی؟ آیا حاضری که تمام عمر بدون تلاش برای بهبودی این درد را تحمل کنی؟ راه‌حل عاقلانه چیست؟

اگر در ارتباط برقرار کردن با دیگران، تفکر مثبت، کنترل خشم، خوش‌خلقی، وفاداری و… دچار مشکل باشی چطور؟ آیا بهتر است برای تغییر و بهبودی خود تلاش کنی یا این‌که در تمام طول عمر خود و دیگران را آزار دهی؟

گام بعدی را می‌توان شناخت دانست، واقعیت این است که هر یک از انسان‌ها قابلیت، استعداد و مختصات روحی، فکری و عاطفی خاص خود را دارند. علاوه بر این میان زنان و مردان نیز از نظر عاطفی و شناختی تفاوت‌های اساسی وجود دارد.

واضح است که در ارتباط برقرار کردن با همسرمان هرچقدر او را بیشتر بشناسیم، می‌توانیم ارتباط عمیق‌تری با او برقرار کنیم. علاوه بر این معنی رفتارهای او را می‌فهمیم و در مورد این رفتارها دچار سوءتفاهم نمی‌شویم. بنابراین می‌توان گفت اگرچه شناخت کامل به مرور زمان میان همسران ایجاد می‌شود، ولی می‌توان با توجه به تفاوت‌های کلی زن و مرد در زمینه‌های مختلف، حساسیت‌های عاطفی همسرمان و دقت به شیوه‌ی رفتار و برخوردش نقاط ضعف و قوت او را بهتر بشناسیم.

مشارکت را می‌توان گام سوم این سرمایه‌گذاری نامید. یادمان نرود که عبارت «شریک زندگی» یک تعارف نیست. همسر ما کسی است که در بیشتر جنبه‌های زندگی ما و جهت‌گیری کلی خانواده سهیم است. البته این به معنی آن نیست که ما هیچ‌وقت حق لحظه‌ای تنها بودن را نداریم؛ بلکه به این معنی است که حق همسرمان را در تصمیم‌گیری‌های کلی زندگی بپذیریم و به نظر و عقیده‌اش اهمیت بدهیم.

به هر روی ازدواج سنت نبوی است که اگر بخواهیم، می‌تواند میوه‌های شیرینی را نیز ثمر بدهد. بنابراین همسران می‌توانند با یک سرمایه‌گذاری مطمئن، برای رسیدن به آن ثمرات شیرین تلاش کنند.

 
فرزانه توابکی

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.