تمایل به لاغری در زنان ژنتیکی است؟

این پژوهش که نتایج آن در مجله Eating Disorders منتشر شده، از ۳۰۰ جفت خواهر دوقلو در مورد چگونگی مقایسه بدن خود با زنان خوش‌اندام و لاغر و همچنین میزان تمایل آنها برای لاغر شدن که دانشمندان آن را «آرمان‌گرایی لاغری» خوانده‌اند، پرسش کردند.

دوقلوهای همسان که تمام ژنهای آنها مشابه است، از سطوح آرمانگرایی لاغری مشابهی برخوردار بودند حتی اگر تجربیات زندگی آنها بسیار متفاوت بود. برای مثال اگر یکی از این دوقلوها مدل لباس بود که در آن لاغری مسأله مهمی محسوب می‌شود، و خواهر وی این گونه نبود، آنها هنور سطوح مشابهی از فشار را برای لاغر به‌نظر رسیدن داشتند.

عدم شباهت بیشتری در میان دوقلوهای پسر از نظر سطوح آرمانگرایی لاغری وجود داشته که بطور متوسط حدود نیمی از ژنهای آنها مشترک است. این افراد حتی اگر از تجربیات زندگی مشترک برخوردار بودند بازهم از این نظر باهم اختلاف دارند.

به گفته محققان این امر بدین معنی نیست که عوامل محیطی بر احساسات زنانه در مورد چاقی یا لاغری آنها تاثیر نداشته بلکه جالب این جاست که عوامل خارجی مانند رسانه از تاثیر کمتری نسبت به تصورات محققان بر تمایل آنها در لاغر بودن برخوردار بوده است.

طبق برآوردهای این پژوهش، حدود نیمی از دلایلی که زنان بر اساس آنها از نظرات مختلفی در مورد وزن ایده‌‌آل برخوردارند به ژنتیک مرتبط می‌شود.

این یافته‌ها بسیار مهم است؛ چراکه زنان و دختران زیادی در آرزوی رسیدن به لاغری ایده‌آل، در برابر خطر بزرگتر بدنی ضعیف و اختلالات غذایی قرار می‌گیرند.

این محققان اذعان کرده‌اند تصویر بدن یک زن بسیار پیچیده بوده و تحت تاثیر عوامل زیادی قرار دارد. آنها همچنین ژن خاصی را برای این تمایل معرفی نکردند.

به گفته آنها، درک اینکه زنان با یک تمایل ذاتی و از پیش تعیین شده برای لاغری به دنیا می‌آیند به کارشناسان در شناسایی زنان در معرض اختلالات غذایی و ارتقای طرح‌های برنامه درمانی کمک خواهد کرد.

همچنین این نتایج در حال حاضر تنها قابل تعمیم بر روی زنان جوامع غربی بوده و نمی‌توان آنرا به سایر مناطق زمین نسبت داد چراکه ممکن است در یک فرهنگ و دوره دیگر، همین ژنها باعث یک تمایل و رفتار کاملا متفاوت باشند.

ارسال به کلوب