(تکنیک ورزشی) Tapering

مقدمه:
ورزشکاران، مربیان و محققین ورزشی در سراسر جهان در سدد دستیابی به راهی هستند که باعث شود عملکرد ورزشکاران در هنگام مسابقات به بالاترین حد خود برسد. در بسیاری از ورزشها، این عملکرد بالا اغلب با کاهش مشخصی از بار تمرین همراه است که توسط ورزشکاران چند روز قبل از مسابقه انجام می شود. این دوره کاهش تمرین بطور کلی به عنوان دوره taper شناخته شده است[۴،۹،۱۸،۲۹،۳۲،۳۸]. در اینجا به بررسی اثرات نوع، مدت و تغییرات فیزیولوژیکی در پی دوره های مختلف taper بر اجرای ورزشکاران استقامتی می پردازیم.
Taper، دوره نهایی تمرینات، چند روز یا چند هفته قبل از مسابقه اصلی است و اهمیت بسیار زیادی در عملکرد ورزشکار و نتیجه مسابقه دارد[۱،۲،۵،۱۴،۱۸،۲۱،۲۵،۲۶،۳۵،۳۶]. همراه با یک برنامه taper موفق، یکسری تغییرات فیزیولوِژیکی از جمله تغییرات قلبی-عروقی، متابولیکی، هماتولوژیکی، هورمونی، عصبی-عضلانی و روانی رخ میدهد که در ادامه توضیح می دهیم[۲،۴،۱۴،۱۸،۲۰،۲۱،۲۵،۳۵]. تعریف Tapering: Tapering یک تکنیک ورزشی است که برای کاهش خستگی ناشی از تمرین بدون آسیب به سازگاریهای ایجاد شده بر اثر تمرین طراحی شده است. به عبارت ساده تر دوره Taper یک تلاش برای کاهش تدریجی استرسهای فیزیولوژیکی و روانی از تمرین روزانه در دوران آماده سازی، برای ورزشکاران رقابتی است[۱۸،۲۹].
هدف از Taper: ورزشکاران استقامتی اغلب بر تنها یک یا دو مسابقه بزرگ در طول سال تمرکز می کنند. با توجه به تعریف فوق، در آخرین مرحله دوره آماده سازی، درست قبل از مسابقه، یک دوره کاهش در بار تمرین انجام می شود که به آن Taper گفته می شود. هدف اصلی taper کاهش اثرات منفی فیزیولوژیکی و روانی تمرینات روزانه(خستگی) به منظور دستیابی به پیشرفتهای بیشتر در عوامل مثبت تمرین (بهبود آمادگی)است [۹،۱۸،۲۴].
تا این لحظه ۱نظر ثبت شده
  1. سورنا:

    با سلام

    معنیه درست و دقیقی در رابطه با تکنیک بیان نشده

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.