“حبس و شلاق” مجازات روزه‌خوار در منظر عمومی

“سیدعلی شاه‌صاحبی” در گفتگو با خبرنگار حقوقی‌قضایی باشگاه خبرنگاران با اشاره به حلول ماه مبارک رمضان‌، اظهار داشت: با حلول این ماه مبارک اخطارها در خصوص روزه‌خواری در انظار و اماکن عمومی و رعایت بیشتر عفاف و حجاب نیز آغاز می‌شود چراکه چند سالی است به سبب مصادف‌شدن ماه مبارک رمضان با فصل تابستان شاهد روزه‌خواری بعضی اشخاص در سطح شهر هستیم.  
 
وی با بیان اینکه مردم جامعه ما مردمی دین‌دار و متعهد می باشند، گفت: اشخاص جامعه همواره در تمامی صحنه‌های دینی و انقلابی حضور داشته‌اند و در ماه مبارک رمضان نیز این حضور بیشتر و پررنگ‌تر از سایر ماه‌هاست ، چرا که در این ماه خود را مهمان خدا می‌دانند و به سبب روزه‌داری خود را مقید به رعایت بسیاری از مسایل و احکام دینی می‌کنند .

شاه‌صاحبی ادامه داد: از نظر حقوقی هرگاه ارتکاب عملی در منظر عمومی صورت گیرد ، خواه کسی ببیند ، خواه هیچ‌کس نبیند و یا در اماکن عمومی و یا اماکن مهیا برای پذیرش عموم باشد، آن را علنی گویند طبق موازین شرعی و قانونی با کسانی که در ملاءعام مبادرت به روزه خواری و استعمال دخانیات کنند ، برخورد می‌شود .

این حقوقدان با اشاره به ماده ۶۳۸ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی بیان داشت :  « هرکس علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر ، تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر عمل به حبس از ۱۰ روز تا ۲ ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شود و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس  آن عمل دارای کیفر نیست، ولی عفت عمومی را جریحه‌دار کند، فقط به حبس از ۱۰ روز تا ۲ ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد .»

شاه‌صاحبی گفت:  ‌طبق تعریف علمای علم لغت «تظاهر» به معنی آشکارا عمل کردن و آشکار نمودن‌، خودنمایی نمودن و وانمود کردن به داشتن صفت یا حالتی و لغت «علناً » نیز به معنای آشکارا انجام دادن فعل یا ترک فعل است ،از نظر حقوقی هم هرگاه ارتکاب عملی در منظر عمومی صورت گیرد، خواه کسی ببیند، خواه هیچ‌کس نبیند و یا در اماکن عمومی و یا اماکن مهیا برای پذیرش عموم باشد، آن را علنی گویند.

این وکیل دادگستری در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه تظاهر به روزه‌خواری جرم است یا خیر؟ اظهار داشت: این ماده متشکل از ۲ بخش است: بخش اول: «…تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر عمل…» بخش دوم: «…در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نیست…»

شاه‌صاحبی افزود: با دقت در منطوق ماده این معنا به دست می‌آید که در بخش اول منظور قانونگذار اعمالی است که ارتکاب آن نه تنها گناه و حرام است، بلکه جرم نیز شمرده شده و قانون برای آن مجازات تعیین کرده و بنابراین مرتکب این اعمال علاوه بر مجازاتی که قانون برایش پیش‌بینی کرده به مجازات منظور شده ، در این ماده نیز محکوم خواهد شد ، پس یقیناً روزه‌خواری در اماکن عمومی با توضیحات فوق از شمول این بخش از ماده ۶۳۸ (۱۴۱) خارج است .

وی به بخش دوم این ماده اشاره کرد و گفت: قانونگذار اعمالی را که ارتکاب آن گناه و حرام است ولی طبق قانون ذاتاً جرم نیست ، اما عفت عمومی را جریحه‌دار می کند ، را جرم شناخته و روزه‌خواری از مصادیق آن به شمار می‌آید چون کسی که عمل روزه‌خواری را بصورت علنی انجام می‌دهد در واقع یکی از ارزش‌های مسلمانان را نادیده گرفته و عفت و اخلاق عمومی را جریحه‌دار کرده است .

این حقوقدان با بیان اینکه روزه‌خواری علاوه بر همه معایبی که ذکر شد در بعد مناسبات اجتماعی به نوعی عدم احترام به حقوق دیگران است، گفت: کسی که به صورت آشکار روزه می‌خورد، هنوز به حقوق شهروندی و احترام به حقوق دیگران در سطح جامعه واقف نیست، چنین فردی علاوه بر بی‌حرمتی به احکام و قوانین اسلامی، به صورت علنی و‌ آشکار بیان می‌کند که رعایت حقوق دیگران چندان برایش اهمیتی ندارد.

انتهای پیام/