یک خانه ۱۶۲ متر مربعی در انگلستان برای رسیدن به ظاهری تلفیقی و مطبوع پر از رنگ شده است. برای اینکه ظاهر رنگها تازه و سرزنده باقی بماند، کفپوشهای با رنگمایههای چوب طبیعی جدا شده و به جای آن از کفپوشهایی با رنگ خاکستری براق که یادآور کفپوشهای بتنی است استفاده شده است. دیوارها، شومینه، قاب آینه، چراغها، و اکثر وسایل تزئینی به رنگ سفید درآمدهاند تا با قفسههای لاجوردی، صندلی زرد لیمویی، و کاناپه قرمز در تعادل و هماهنگی باشند. حتی در حاشیه بیرونی صندلیهای غذاخوری از رنگ قرمز استفاده شده است.
رنگ مبلمان این اتاق روشن و شاد انتخاب شده است تا به دلیل داشتن سایههای قدرتمند رنگهای اصلی بیش از حد در اتاق خودنمایی نکنند. علاوه بر این، پایههای این مبلمان ضخیم و به رنگ سیاه هستند و این امر باعث میشود تا کفپوشهای خاکستری نیز به چشم بیایند و چشم در کل اتاق بچرخد.
قفسههای لاجوردی تا آشپزخانه امتداد مییابند و از این طریق فضای نشیمن از آشپزخانه جدا میشود. رنگ لاجوردی در دیوارها و پیشخان نیز مورد استفاده قرار گرفته است، اما قفسه قرمز بالای کابینتها و کابینتهای نارنجی باعث ایجاد تعادل بصری در آشپزخانه شدهاند. همچنین برای ارتباط رنگی در دو فضا پیشخان روی کابینتها به رنگ خاکستری (همانند رنگ کفپوشها) درآمده است.
راهپله ما را به طبقه پایین هدایت میکند اما در اینجا هم همان داستان رنگها تکرار میشود. پلههای به رنگ قرمز لاکی و دیوارهای لاجوردی فضایی خاص میسازند که بسته به اشیایی که در قفسهها قرار میگیرند یا آثار هنری که به دیوار نصب میشوند اثر این فضا کم یا زیاد میشود. اگر مالک این خانه بخواهد اثر رنگها را در این فضا کم کند باید از وسایل تزئینی به رنگ سفید استفاده کند، اما اگر بخواهد اثر رنگها را تشدید کند انتخاب اشیایی با رنگهای زرد، بنفش، و نارنجی انتخابهای مناسبی هستند. راهپلهها فضاهای گذر هستند به همین دلیل بهترین مکان برای انتخاب رنگهای تند و ماجراجویانه هستند.