وقتی کارفرما با ما تماس میگیرد و قرار مصاحبه میگذارد، احساسات مختلفی همزمان به سراغمان میآید. هم خوشحال میشویم، هم احساس آرامش میکنیم و هم مضطرب میشویم. یکی از راههای مبارزه با این استرسها و هیجانات، آمادگی کامل برای جلسه مصاحبه است. بدین منظور، سعی کنید سوالاتی را که احتمالاً در این جلسه مطرح خواهد شد پیشبینی و خود را برای پاسخ به آنها آماده کنید. اگرچه گاهی سوالات زیرکانه یا گیجکننده هستند، ولی بیشتر اوقات کارفرمایان پرسش های کلیشهای و روشنی میپرسند که با هدف شناخت شخصیت و توانایی شما پرسیده میشود.
۱. “بسیار خب، از خودتان بیشتر بگویید.”
برای پاسخگویی به این پرسش، لازم است خلاصهای دو تا سه دقیقهای از سوابق حرفهایتان آماده و قبل از مصاحبه آن را با صدای بلند تمرین کنید. مراقب باشید همه نکاتی که مطرح میکنید به شغل مورد نظرتان مربوط باشند و از گفتن چیزهایی که ارتباطی با این شغل ندارند بپرهیزید. همچنین از دادن اطلاعات بیش از حد خودداری کنید.
۲. “چرا میخواهید شغل فعلیتان را رها کنید؟”
این سوال در واقع یک شمشیر دو لبه است. از یک طرف، اگر بگویید که به دنبال یک موقعیت و فرصت جدید هستید، ممکن است این ذهنیت برای مصاحبهکننده به وجود بیاید که حوصلهتان از شغل فعلی سر رفته و میخواهید از شرش خلاص شوید. بهتر است صریحتر و دقیقتر صحبت کنید؛ مثلاً بگویید در روشهای مدیریتی آنجا تغییراتی به وجود آمده است، یا اینکه روند فعلی شرکت با اهداف شخصی شما سازگار نیست، یا تغییرات اخیر شما را نسبت به تداوم و ثبات شرکت دچار تردید کرده است. ضمناً بهتر است به جای ارائه یک دلیل، چند دلیل ارائه کنید. این کار نشان میدهد تصمیم شما چندین بعد دارد و بدین ترتیب حداقل بعضی از آنها بر ذهنیت کارفرما تاثیری مثبت باقی خواهند گذاشت.
۳. “بزرگترین نقاط ضعف و قوت شما چه چیزهایی هستند؟”
نگویید “من ایدهآلگرا هستم” چون این جمله و جملات شبیه به آن تکراری و کلیشه است. سعی کنید به نقاط قوتی اشاره کنید که شما را از سایرین متمایز میکند و تناسب و قابلیت شما را برای شغل مورد نظر نشان میدهد. هنگام اشاره به نقط ضعفتان واقع بین باشید و حتماً اشاره کنید که روی این جنبه شخصیتتان کار میکنید و سعی در برطرف کردن آن دارید. اما در عین صداقت مراقب باشید که نقطه ضعفتان مستقیماً با شغل موردنظر مرتبط نباشد.
۴. “و اما در مورد حقوق… شما چه انتظاری دارید؟”
از اشاره به یک مبلغ خاص و معین خودداری کنید بلکه سعی کنید حقوق مورد نظر خود را به صورت تقریبی تعیین کنید و مثلاً بگویید بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان. قبل از اینکه این ارقام را بیان کنید، از خودتان بپرسید کمترین حقوقی که با سبک زندگی شما سازگار است چقدر است. پس از تعیین حداقل مبلغ، آن را ۵، ۱۰ یا ۱۵ درصد افزایش بدهید و دو عدد به دست آمده را به عنوان حداقل و حداکثر حقوق موردنظر خود اعلام کنید.
پایگاه خبری تحلیلی ممتاز | Momtaz News