همه می دانند که ایده آل ترین سناریو برای دستگاه سیاست خارجی آمریکا در جریان انقلاب ها و تحولات عربی، استقرار نظام های لیبرال و غرب گرا در کشورهایی است که بعد از دهه ها و حتی قرن ها با خیزش های مردمی به فرهنگ دمکراسی نزدیک شده اند.
به گزارش سرویس بین الملل باشگاه خبرنگاران، تونی کارتالوچی در یادداشتی برای پایگاه خبری تحلیلی گلوبال ریسرچ می نویسد: “مهندسی نظام های روی کار آمده در جریان بهار عربی اولویت اصلی آمریکایی ها است و رفتار آنها در مصر و تونس و لیبی به خوبی موید این ادعا است که آنها تمام تلاش خود را برای روی کار آوردن کانددیداهای لیبرال و مدافع جهانی سازی و اندیشه های غربی به کار می بندند.”“در مصر، وقتی گزینه اصلی آمریکا یعنی محمد البرادعی عملا نتوانست ارتباط مناسبی با توده های مردم و عموم جریان های سیاسی به وجود بیاورد، آمریکایی ها بلافاصله وری اخوان المسلمین تمرکز کردند تا حزبی ظاهرا اسلامی و البته تجدد طلب و مدافع اندیشه های جهانگرایانه را روی کار بیاورند.”
“در لیبی نیز چنین سناریو دو گانه ای در جریان است و واشنگتن با سیاست یکی به نعل و یکی به میخ ، دو جریان ظاهرا متضاد را به عنوان گزینه های پیش روی مردم لیبی معرفی می کند تا نهایتا یکی از آنها مجری سیاست های غرب در لیبی باشد.”
“محمد جبریل، مهندس تحصیل کرده در آمریکا و مدافع حقوق سکولار ها در راس ائتلاف نیروهای ملی از یک سو و عبدالحکیم بالحاج به عنوان نامزد گروه های اسلامگرای تندرو، هر دو در شرایطی مشابه با هم قرار گرفته اند و هر دو نیز نشان داده اند که می توانند دست آمریکا را به گرمی بفشارند.”
کارتالوچی در ادامه می نویسد: “مردم در لیبی ماه ها است که اسیر در بی قانونی، خشونت، غارت اموال، نزاع های بی پایان قبیله ای و سیاسی و ناامنی شدید هستند و عناصر فرصت طلب نیز از شرایط نابسامان موجود نهایت استفاده را برده اند و زندگی مردم را دچار اختلال شدید کرده اند. درست به همین دلیل است که مردم تمایل زیادی به روشن شدن تکلیف خود دارند و به همین دلیل، علی رغم میل باطنی مجبور می شود در این انتخابات فرمایشی شرکت کنند و به یکی از این دو جریان رای بدهند.”
“در این بین، معرفی اسلامگرا ها به عنوان نیروهای تندرو و افراطی زمینه را برای ظهور نیروهای لائیک و سکولار باز می کند که روابط گرمی با آمریکا و غرب به راه خواهند انداخت و در این بین از چهره منفی ایجاد شده برای نیروهای اسلام گرا نهایت بهره را خواهند برد.”
“پس می بینیم هر کسی در اوضاع به هم ریخته فعلی فاتح انتخابات پارلمانی شود، آمریکا تضمین های لازم را برای جذب وی و دیکته کردن اوامرش ایجاد کرده است و نامزدهای انتخاب شده با مهندسی و مدیریت آمریکا، برنامه های مورد نظر را در این کشور پیاده خواهند کرد.”
کارتالوچی در پایان می نویسد: “به این ترتیب می توان گفت که انتخابات لیبی یک کمدی تمام عیار از پیش طراحی شده است که قرار است از درون آن یک حاکیمت سرسپرده غربی بیرون بیاید و مشروعیت خود را نیز از همان دولت های غربی کسب کند.”
باشگاه خبرنگاران