۳۰م دیماه ،
ممتاز نیوز : مشاوران می گویند فرآیند آغاز زندگی مشترک شامل چهار مرحله است: آشنایی، شناخت، صمیمیت و سپس زندگی در زیر یک سقف. در مرحله اول شما با هم آشنا می شوید، خصوصیات مشترک اخلاقی خود و همسرتان را ارزیابی و نسبت به یکدیگر شناخت پیدا می کنید و این شناخت به صمیمیت و سرانجام به زندگی در زیر یک سقف می انجامد. دوران عقد، فرصتی برای این شناخت به شما می دهد. همه چیز یا حداقل بسیاری چیزها به این بستگی دارد که این دوران را چه طور سپری می کنید.
به گزارش ممتاز نیوز به نقل از خراسان ؛ شما در این دوران فرصت دارید که شخصیت همسرتان را کشف کنید، عادت ها، تکیه کلام ها و خصوصیات منحصر به فرد او را بشناسید، رفتار اجتماعی اش را ارزیابی کنید، سطح توقع و انتظاراتش را برآورد کنید، با خیال آسوده به او دل ببندید و از مسافرت ها، مهمانی ها و همه لحظه های با هم بودن تان لذت ببرید، با این حال نگذارید این مدت بسیار طولانی شود.عشق همه آن چیزی نیست که ما برای شاد زیستن احتیاج داریم؛ برای یک زندگی شاد در کنار یک شریک و یک همراه ابدی به درایت، خلاقیت، انگیزه، تلاش و هوشمندی محتاجیم. در دوران عقد، سعی کنید هوشمندانه و آگاهانه زندگی کردن را فرا بگیرید اما یادتان باشد: نه در مدت زمانی بیشتر از ۲ سال. مشاوران طول دوران عقد کمتر از ۴ ماه و بیشتر از ۲ سال را پیشنهاد نمی کنند به این سبب که شما و همسرتان را دچار ۶ چالش جدی می کند:
* در دوران عقد شما و همسرتان در حقیقت زن و شوهرهای واقعی میباشید که زیر سقف خانه پدری زندگی می کنید. بنابراین مجبورید هم توقعات همسر و هم توقعات خانواده را برآورده کنید در حالی که این توقعات و انتظارات گاهی در نقطه مقابل هم قرار دارند. اینجاست که دچار دوگانگی می شوید و ممکن است زیر فشارهای خانواده و همسرتان کنترل اوضاع را از دست بدهید.
* در رفت وآمدهای دوران عقد طولانی، ممکن است بین اعضای خانواده تنش هایی ایجاد شود. علاوه بر این بار اقتصادی این رفت و آمدها ممکن است فشار مضاعفی برای بعضی خانواده ها ایجاد کند و زمینه ساز نارضایتی و ناراحتی آنها باشد.
* رفتار اطرافیان می تواند گاهی دل نگرانی های شما را تشدید کند؛ تصور دیگران دربارهٔ زندگی آینده شما، دخالت ها، سوال های از سر کنجکاوی و دلسوزی هایی در این باره که “هنوز سر خانه و زندگی خودتان نیستید ” مدام ذهن را درگیر می کند و به تشویش ها دامن می زند.
* در دوران عقد، خانواده تمام حرکت ها و رفتارهای فرد تازه وارد را زیر نظر می گیرد و معمولاً عروس یا داماد از این حالت «زیر ذره بین بودن» شکایت دارند.
* در این دوران ضعف ها پر رنگ می گردد، به سبب مغایر بودن واقعیت ها با ایده آل های خانواده همسرتان، اعتماد به نفس تان کاهش پیدا می کند، گاهی نسبت به خودتان تردید پیدا می کنید و البته بسیاری حساس می شوید.
* پس از مراسم عقد به لحاظ روانی آماده اید تا از همه مواهب همسری بهره ببرید اما طولانی شدن این روند به سرخوردگی و ناسازگاری می انجامد و ممکن است در زندگی مشترک شما تاثیر منفی بگذارد.
عقد طولانی بهتر است یا ازدواج دیرهنگام؟
هر قاعده ای یک استثنا دارد. این که دوران عقد نباید طولانی باشد یک قاعده است اما استثنا هم دارد. در بسیاری از موارد مواجه شدن با شرایط خاصی مانند ادامه تحصیل زوجین، انجام خدمت سربازی، مهیا شدن شرایط اقتصادی برای تشکیل زندگی مشترک، تهیه جهیزیه و… ایجاب می کند که دوران عقد بیش از ۲ سال به طول بینجامد. بعضی از جوانان به اشتباه تا رفع شدن این مسائل ازدواج نمی کنند با این تفکر که دوران عقد نباید طولانی شود. اما اگر در این شرایط به سر می برید و قصد ازدواج هم دارید بهتر است ازدواج کنید و نگران مشکلات عقد طولانی نباشید. چرا که عقد طولانی به مراتب بهتر از ازدواج دیرهنگام است.
از طرف دیگر دوران عقد کوتاه تر از ۶ یا ۴ ماه نیز می تواند آسیب های خاص خود را داشته باشد؛ چرا که فرصت شما برای به دست آوردن شناخت کافی از فرهنگ، آداب و رسوم، رفتارها و اخلاق های خاص و بسیاری از نکات ریز دیگر کم و ناچیز است.
منبع: ممتاز نیوز
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com