راهنمای خرید کفش

هنگام خرید کفش هم خوب است به چند نکته توجه داشته باشیم تا بهتر و زیباتر انتخاب کنیم و بپوشیم.

همه ما بارها شنیده‌ایم که پا قلب دوم انسان است. این نکته به آن معناست که باید بیشتر به پاها اهمیت دهیم و نسبت به آنها حساسیت بیشتری داشته باشیم.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که برای سلامت پاها باید در نظر داشت انتخاب کفش مناسب است. کفشی که بتواند درست از پای شما مراقبت کند باید بیش از هر چیز راحت باشد.

همچنین باید بدانیم کفش را برای چه نوع فعالیت و چه مکانی می‌خریم. به یقین یک کفش ورزشی با نوع کفشی که می‌خواهیم در یک مهمانی رسمی یا محل کار بپوشیم تفاوت دارد.

تناسب نوع و رنگ کفش با شلوار و سایر وسایل مانند کیف دستی، بر زیبایی و برازندگی ظاهر شما خواهد افزود.

نوع و رنگ کفش رابطه‌ای هم با سن و سال استفاده کننده دارد، پس به این موضوع هم توجه کنید.

معمولا چرم بهترین پوشش برای رویه و کفی کفش است، اما در هر فصل باید به مدل کفش هم توجه کرد. در تابستان کفش‌هایی که جلو و پشت بازتری دارند برای تبادل هوا مناسب‌ترند و در صورت امکان استفاده از آنها کمک موثری به سلامت پای شما خواهد کرد.

یکی دیگر از نکاتی که هنگام خرید باید به آن توجه کنید وزن کفش است. کفش‌های سنگین شما را در طولانی مدت دچار خستگی می‌کند.

اگر برای پیاده‌روی به دنبال کفش مناسب هستید دقت کنید که این نوع کفش‌ها هم باید بسیار کم وزن باشد.

همچنین کفش‌های ساق‌دار برای پیاده‌روی‌های طولانی مدت یا مسیرهای دشوار مفیدتر است و بهتر می‌تواند از پاها مراقبت کند.

یادتان باشد اگر وزن بدن به صورت متعادل روی سطح پا تقسیم نشود، شما با مشکلات خاصی مانند کمر درد مواجه می‌شوید.

به همین دلیل استفاده طولانی مدت از کفش‌های پاشنه بلند و نوک باریک که وزن را بیشتر به قسمت جلوی پاها منتقل می‌کند، مناسب​ نیست.

این کار در بلند مدت می‌تواند به تغییر شکل انگشت‌ها و بیرون‌زدگی استخوان پا منجر شود. شاید به همین دلیل است که خانم‌ها ۱۰ برابر بیشتر از مردان از پادرد و کمردرد شکایت دارند. یادتان باشد بهترین اندازه پاشنه حدود سه سانتی‌متر است.

همچنین کفش‌هایی که کاملا تخت و بدون پاشنه هستند نیز می‌توانند فرد را دچار ناراحتی‌هایی در ناحیه کمر کنند.

شاید شما نیز شنیده باشید که می‌گویند کفش تنگ بعد از مدتی جا باز می‌کند.

این گفته حتی اگر درست هم باشد باید هنگام خرید، کفشی را انتخاب کرد که کاملا اندازه بوده و به قسمت‌های مختلف پای شما فشار نیاورد.

این فشارها حتی در کوتاه مدت شکل طبیعی پاها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

این نکته را هم به یاد داشته باشید که پس از انتخاب شکل و رنگ کفش مورد نظرتان حتما در همان فروشگاه چند دقیقه‌ای آن را پا کنید و با آن راه بروید تا مطمئن شوید انتخاب‌تان از هر لحاظ مناسب بوده است.

اگر کمترین فشاری در نوک انگشتان یا روی پا احساس کردید، بدانید این کفش دردسرساز می‌شود.

متخصصان توصیه می‌کنند بهترین زمان برای خرید کفش بعدازظهر و عصر است. چون عضلات پا در حجیم‌ترین حالت خود هستند و پس از خرید با مشکل تنگ بودن کفش مواجه نمی‌شوید.

یادتان باشد کفش را بدون جوراب نپوشید. جوراب‌های نخی هم بهترین انتخاب هستند.

با رعایت همین نکته‌های ساده می‌توانید از پوشیدن کفشی که خریده‌اید لذت ببرید و به تناسب و آراستگی ظاهر خود بیفزایید.

قصه پاپوشی که برای ما ساختند

کفش از قدیم‌الایام جزئی از لباس انسان بوده است. انسانی که باید روی پاهایش راه می‌رفت، مجبور بود برای آسان‌تر راه رفتن وسیله‌ای بسازد و با امکانات ابتدایی آن را به پایش بند کند.

بر اساس آنچه تاریخ به ما می‌گوید، حدود پنج‌هزار سال پیش آنها که در مصر آن روزگار زندگی می‌کردند، نخستین نمونه کفش را ساختند (البته اگر بتوان نام کفش را بر آن گذاشت).

جالب است بدانید در دوران اولیه پدید آمدن و پوشیدن کفش، این وسیله ضروری برای زندگی نیز به سمبلی برای تشخص تبدیل شد و هر پاپوش نماینده نوع و بخشی از طبقات اجتماعی بود.

نکته جالب دیگر در سیر تاریخی کفش، مدهای مختلف و گاه عجیب و غریب آن است.

باز هم تاریخ‌نویسان چنین می‌نگارند که آغاز قرن چهاردهم میلادی، شروعی برای ارائه نمونه‌های خاص (همان مدهای جدید) در اروپا بود.

همین کفش‌های نوک تیز که حالا متخصصان و پزشکان در مضرات استفاده از آنها بسیار داد سخن می‌دهند، در اواخر قرن چهاردهم به بازار آمد و انسان‌های آن دوره هم با مشقت تمام پنج انگشت پایشان را به زور داخل کفش تنگ و نوک تیز می‌کردند تا از مد عقب نمانند! البته چند سال بعد بشر عطای این سختی را به لقایش بخشید و کفش‌های پنجه پهن مد شد اما گویا این چرخه در طول تاریخ تکرار می‌شود چرا که در قرن شانزدهم کفش‌های زنانه‌ای با کفه‌های بلند مد شد که می‌گویند ارتفاع این کفش‌ها به ده‌ها سانت می‌رسید! این مدهای گاه بسیار عجیب همچنان پیش رفت و هر از گاهی گروهی مدساز، شکلی را برای کفش‌ها ارائه می‌داد؛ همان کفش‌هایی که فقط باید پاها را از سرما و گرما و سختی حفظ می‌کرد.

پنجه‌های مربعی، رویه‌های حریر، چرم‌های رنگی و… هر کدام چند سالی بر بازار کفش حاکم بود. پاشنه‌های بلند و بلندتر هم در قرن ۱۷  و ۱۸ میلادی وسیله‌ای برای فخرفروشی بود.

این روال همچنان ادامه داشت تا در پس تحولات اجتماعی و حتی جنگ، کفش‌های ساده‌تر جای خود را تا حدودی باز کردند.

پس از اختراع چرخ‌های خیاطی و پارچه‌های مصنوعی، پاها نفس راحت‌تری کشیدند چون کفش‌های ساده‌تر در تعداد بیشتر روانه بازار شد و مردم توانستند کفش‌های مناسب‌تر و ارزان‌تری بخرند.

با اختراع کشتی و هواپیما و گسترش تجارت جهانی، کفش نیز از غافله عقب نماند و محموله‌های بزرگ آن از این منطقه به آن منطقه و از کشوری به کشور دیگر رفت تا در این زمینه نیز قدری یکسان‌سازی صورت پذیرد اما با این همه هنوز هم فرهنگ هر منطقه در نوع پوشش و از جمله کفش مردم تاثیر فراوانی دارد.

هنوز اقوامی در کشورهای مختلف پابرهنه راه می‌روند؛ گروهی از ساقه‌های گیاهان کفش می‌بافند و برخی صندل را به کفش‌های دیگر ترجیح می‌دهند.

اما با اطمینان می‌توان گفت در تمام دوران کفش‌پوشی بشر، این وسیله از بخش‌های مهم لباس و پوشش انسان و نوع و رنگ آن نمونه زیبایی‌شناسی، طبقه اجتماعی و میزان توجه به مد و جایگاه آن در زندگی مردم بوده، هست و خواهد بود.

کفش‌های کوچک و راحت

لباس‌های بچه‌ها زیبا و خوش رنگ و دارای جلوه‌ای بیشتر از لباس‌های بزرگ‌ترهاست. گاهی خیلی از ما وقتی از جلوی ویترین یک لباس‌فروشی بچگانه رد می شویم، دوست داریم بایستیم و یک دل‌سیر لباس‌ها را تماشا کنیم.

کفش‌های بچگانه هم این​گونه هستند. رنگ‌های شاد و اندازه‌های کوچکشان احساس خاصی را در دل‌ها می‌نشاند.

اما اگر برای خرید این کفش‌های زیبا وارد فروشگاه می‌شوید یادتان باشد فقط رنگ و لعاب کافی نیست. کفش‌ بچه‌ها باید بسیار راحت باشد. پس فقط سراغ جنس‌های چرمی یا پارچه‌های کتانی بروید.

چون بچه‌ها نمی‌توانند بدرستی اندازه کفش‌شان را تخمین بزنند و باید شما قدری صبورتر باشید.

با حوصله کفش را چند باری پایشان کنید و درآورید. انگشت بچه‌ها باید یک سانتی با جلوی کفش فاصله داشته باشد.

کفش‌های ساق بلند هم برای بچه‌ها مناسب‌تر است چون هم پایشان را بهتر می‌پوشاند و هم سخت‌تر از پایشان بیرون می‌آید.

راستی یادتان باشد پول زیادی برای کفش بچه‌ها کنار نگذارید، پاهای آنها زود رشد می‌کند و باید کفش دیگری برایشان بخرید.

یادتان باشد به هیچ‌وجه برای بچه‌ها کفش پاشنه‌دار نخرید؛ احتمال لیز خوردن آنها با این نوع کفش‌ها زیاد است و پیچ‌خوردگی پا همیشه در کمین این بچه‌ها خواهد بود.

برای بچه‌هایی در سن پیش دبستانی و سال‌های اول دبستان هم، چون دویدن را بسیار دوست دارند بهتر است از کفش‌های اسپرت استفاده شود البته به کفی این کفش‌ها دقت کنید؛ باید نرم و قابل انعطاف باشد تا هم پا را اذیت نکند و هم بتواند ضربه حاصل از دویدن را به تمام سطح پا منتقل کند. (جام جم – ضمیمه چاردیواری)

مریم اسدی