رنگ بپاشید کیف کنید

اما این هفته پیشنهاد ما با همیشه متفاوت است. در واقع قصد نداریم مکانی مشخص را به شما معرفی کنیم، بلکه در پاسخ به نام یادداشت هفتگی‌مان که می‌پرسد «آخر هفته کجا برویم؟» ما می‌گوییم «بروید یک باشگاه پینت‌بال» ترجمه فارسی‌اش که مسلما شیرین‌تر از انگلیسی است هم می‌شود «بروید یک باشگاه رنگ‌اندازی».

می‌پرسید این نوع باشگاه‌ها کجاست؟ در فضای مجازی اگر جستجو کنید شمار زیادی از آنها را پیدا می‌کنید، اما ما نمی‌توانیم تبلیغ مکانی خاص را در این یادداشت داشته باشیم.

می‌پرسید «رنگ‌اندازی» چیست؟ بازی گروهی است که در آن دو گروه با تفنگ‌هایی مخصوص، گلوله‌هایی ژلاتینی که از رنگ پر شده است به هم شلیک می‌کنند و هرکس رنگی شود از دور بازی خارج می‌شود.

می‌پرسید رنگ‌اندازی چه فایده‌ای دارد؟ رنگ‌اندازی فقط یک بازی پر از جست‌و‌خیز نیست که منجر به مصرف انرژی‌تان می‌شود، بلکه دو خاصیت دیگر هم دارد.

اولا به آن شطرنج زنده می‌گویند، چرا که بازیکن‌ها باید به سرعت و دقیق فکر کنند و بنابراین رنگ‌اندازی بیش از آن‌که به فعالیت فیزیکی بازیکن‌ها وابسته باشد به هوش و سرعت عمل بازیکنانش وابسته است.

خاصیت دیگر بازی رنگ‌اندازی این است که بازیکن‌هایش بازی با گروه را یاد می‌گیرند و می‌شود خانوادگی در آن شرکت کرد، یعنی برای مثال می‌توانید با یکی از خانواده‌های فامیل که اعضایش از نظر سنی به اعضای خانواده شما شبیه باشند قرار بگذارید و به یک باشگاه بروید و به هم رنگ بپاشید.

نگران نباشید هم لباس رنگ‌اندازی مخصوص است، هم بازیکن‌ها از عینک محافظ استفاده می‌کنند، هم سلاح‌ها تقلبی است، هم گلوله‌ها بنابراین قرار نیست به واسطه بازی به شما آسیبی برسد. (جام جم – ضمیمه چاردیواری)

علی یوشی‌زاده