جام جم آنلاین: تیم ملی تکواندوی ایران در شرایطی در المپیک تنها رشتهای لقب گرفت که نسبت به دوره گذشته با پسرفت مواجه شد که به عقیده کارشناسان، کسب دو مدال طلا از آوردگاه لندن توسط ملیپوشان اعزامی این ورزش، دور از دسترس نبود.
مهر سال گذشته بود که کمیته ملی المپیک برای چهار تن از مربیان موفق به نامهای غلامرضا محمدی، محمدبنا، رضا مهماندوست و کوروش باقری سرمربیان تیمهای ملی کشتی آزاد، فرنگی، تکواندو و وزنهبرداری حقوق ماهانه پنج میلیون تومانی علاوه بر حقوق مقرر حدودا دو میلیون تومانی این مربیان از فدراسیونهای مربوط تعیین کرد.
کمیته ملی المپیک از این کار یک هدف را دنبال میکرد، این چهار ورزش امیدهای اصلی ایران در لندن بودند و تعیین این حقوق میتوانست یک عامل انگیزشی برای مربیان آنها باشد، اما در کمال تعجب فدراسیون تکواندو زیر بار این قضیه نرفت و اظهارنظرهای رضا مهماندوست که بسان محمدبنا (سرمربی کشتی فرنگی) به عنوان بهترین مربی تکواندوی دنیا انتخاب شده بود، در نهایت وضعیت را به سمت و سویی برد که استعفای شفاهی مهماندوست از سوی پولادگر رئیس فدراسیون جدی تلقی شد و براحتی یکی از سرمایههای تکواندوی ایران خانهنشین شد، خانهنشینی که در همان روزها هشدار داد تکواندوی ایران در لندن زمین میخورد.
فدراسیون نخواست بشنود
هرچند اظهارنظرهای صریح و بیپرده رضا مهماندوست بعضا به حدی تند میشد که به هیچ عنوان در شأن سرمربی تیم ملی نبود، اما به هر ترتیب مربیای که با هنر و دانش فنی خود به سلطه ۳۶ ساله کره جنوبی بر تکواندوی دنیا خاتمه داده بود، آنقدر ارزش داشت که کارشناسان این ورزش و رسانهها نسبت به عواقب این کار مکررا به سیدمحمد پولادگر، رئیس فدراسیون هشدار بدهند، با این حال فدراسیون خودش را به نشنیدن زد و به هیچ عنوان زیر بار انتقاد و نظر کارشناسان نرفت و با این تصور که تکواندوی ایران روی ریل موفقیت پیش میرود، فریبرز عسگری را به عنوان سرمربی جدید تیم ملی برگزید و براحتی چشم بر سرمربی موفق خود بست.
صرفنظر از توانایی عسگری که در میان جامعه تکواندو به حسن خلق شهره است، اما باید پذیرفت مهماندوست چیز دیگری بود. مربیای که چون محمد بنا بخوبی روحیه اعتماد به نفس و جنگندگی را به شاگردانش تزریق میکرد و تنها مدال طلای ورزش ایران در المپیک پکن را هادی ساعی با مربیگری او کسب کرد؛ مدالی که برای همه ورزش ایران آبروداری کرد، اما در لندن چه اتفاقی افتاد؟ تکواندو تنها ورزش ناموفق و نزول کرده لقب گرفت!
عذرخواهی و اعتراف ضمنی
سیدمحمد پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو در شرایطی چنین اشتباه مدیریتی را مرتکب شد که فردای پایان رقابتهای تکواندوی المپیک ضمن عذرخواهی از مردم به خاطر عدم تحقق انتظارها، تاکید کرد که حواشی ناشی از برکناری سرمربی سابق تیم ملی در ثبت این نتیجه بیتاثیر نبود.
نکته: در شرایطی که برخی نزدیکان پولادگر و مهماندوست تلاش میکنند هر چه سریعتر این دو را با هم آشتی دهند تا بار دیگر آرامش بر تکواندو حکمفرما شود باید دید واکنش وزارت ورزش در این رابطه چه خواهد بود
البته پولادگر به خاطر این که وجهه مدیریتی خود را حفظ کند، تاکید کرد که در آن مقطع تصمیم درستی گرفته است، اما رئیس فدراسیون تکواندو که از مهر سال گذشته تا همین المپیک لحظهای از حمایت کادر فنی جدید تیم دست برنداشت، خود بخوبی میداند که در این ماهها چگونه عرصه برای فعالیت سرمربی جدید تیم تنگ شده بود و این مربی تحت فشار روانی شدید بعضا از کوره در میرفت. گناه سرمربی جدید تیم ملی این بود که جانشین یک مربی موفق شده بود، هر چند عسگری که خود از قهرمانان سابق تیم ملی است، تاکید کرد جای کسی را نگرفته است و اگر او یا هر مربی ایرانی دیگری این سمت را نمیپذیرفت، شاید فدراسیون سراغ یک گزینه خارجی میرفت!
ردپای دبیر فدراسیون
مهماندوست در همان مقطعی که به تعبیر خودش برکنار شد، این اتفاق را به غلامحسن ذوالقدر، دبیر فدراسیون نسبت داد و وی را به دریافت حقوق ۵/۲ میلیون تومانی از فدراسیون و همچنین استفاده شخصی از خودوری فدراسیون تکواندو متهم کرد. گرچه ذوالقدر بارها هر گونه نقش خود را در این رابطه انکار کرد و تصمیم فدراسیون را مدیریت بحران توصیف کرد، اما مرتضی کریمی، مربی سابق تیم ملی و فرجام دانش سرمربی سابق تیم تکواندوی نوجوانان هم ریشه ناکامی در المپیک را برکناری مهماندوست دانستند. در این میان دانش بصراحت تاکید کرد که دشمنی ذوالقدر با مهماندوست عایدی جز بدنهای خسته و ضعف فنی تکواندوکاران ایران در المپیک نداشت.
طرحی نو یا جبران اشتباه!؟
این شرایط در حالی بر تکواندو مستولی شده است که پولادگر بدرستی کسب مدال نقره توسط محمد باقری معتمد را موفقیت قابل توجه برای این ورزشکار میداند، اما خود رئیس فدراسیون نیک واقف است ورزشی که پیش از مدال معتمد دو مدال طلا و دو برنز را در بازیهای المپیک سیدنی، آتن و پکن کسب کرده است، نباید به خاطر یک نقره ذوقزده شود. به واقع نفس همین انتقادهایی که این روزها متوجه فدراسیون تکواندو شده، به دلیل عدم بهرهگیری از همه ظرفیتهای موجود این رشته بوده است و اگر تکواندو اشتباه مدیریتی مرتکب نمیشد و تکواندوکاران اعزامی به لحاظ فنی و جسمی در لندن متزلزل ظاهر نمیشدند، الان فدراسیون زیر سوال نرفته بود. در این میان، در شرایطی که برخی نزدیکان پولادگر و مهماندوست تلاش میکنند هر چه سریعتر این دو را با هم آشتی دهند تا بار دیگر آرامش بر تکواندو حکمفرما شود، باید دید واکنش وزارت ورزش در این رابطه چه خواهد بود.
باید دید ساختمان سفیدرنگ خیابان سئول که پیش از المپیک در راهروهای آن شایعه برکناری پولادگر به گوش میرسید، یک فرصت دیگر به این رئیس فدراسیون خواهد داد؟ رئیس فدراسیونی که تکواندوی ایران در زمان مدیریت ۱۱ ساله او روی یکی از سکویهای جهانی حضور داشت و برکناری مهماندوست، بزرگترین اشتباه دوران مدیریتش بود، شاید هم آخرین آن!
امید توفیقی / گروه ورزش
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version