سرنوشت رایانه‌ها در دست ویندوز ۸

هنوز چند ماهی به زمان انتشار رسمی نسخه نهایی ویندوز ۸ (Windows8) باقی مانده و این در حالی است که سیستم عامل (OS) جدید از مدت‌ها پیش قابلیت خود را در محصولات تولیدکنندگان سخت‌افزارهایی به کار برده که امیدوارند این OS فروش آنها را افزایش دهد.

این رابط کاربری (interface) عظیم که پیاده کردن آن روی رایانه‌های PC و همراه چندان ساده و خالی از اشکال نیست، تولیدکنندگان سخت‌افزارها را واداشته است تا تغییرات فراوانی روی محصولات سخت‌افزاری خود اعمال کنند.

اولترابوک‌ها (Ultrabook)

نسل اول اولترابوک‌ها کم و بیش به دسته‌ای از لپ‌تاپ‌های باریک و سبک ۱۱ تا ۱۳ اینچی اطلاق می‌شود که در بسیاری موارد نیز این نگارش‌های ناقص و بدقواره ناعادلانه با مک‌بوک‌ایر موفق اپل (Apple Macbook Air) مقایسه می‌شود، به بازار عرضه شده است.

درست یک سال پس از عرضه به بازار، بیشتر تولیدکنندگان سخت‌افزار با جار و جنجال فراوان حتی دست به طراحی دومین و سومین نسل آنها زده‌اند و سعی دارند آنها را هر چه بیشتر به الگوی واقعی‌شان «ایر» نزدیک کنند که این کار به ایجاد دسته‌ای درخور توجه از رایانه‌ها منجر شده است.

یک سری از تولیدکنندگان مثل توشیبا با هدف ارتقای قدرت گرافیکی جهت دست یافتن به سهمی از بازار لپ‌تاپ‌های مخصوص بازی و جذب کاربران بازیخور، شروع به کار گذاشتن تراشه‌های (chip) گرافیک مستقل در اولترابوک‌هایشان اقدام کرده‌اند و صفحه نمایش‌هایی را با اندازه‌ها و رزولوشن‌های عجیب و غریب به کار می‌برند تا نظر کاربران را به سوی محصولات خود جلب کنند.

بیشتر آنها یکی پس از دیگری در حال تکمیل تولیدات خود با پشتیبانی لمسی هستند. برخی از این محصولات همان اولترابوک‌های معمولی است که قابلیت صفحه لمسی (touchscreen) به آنها افزوده شده و می‌توانید نمونه آنها را در لپ‌تاپ‌هایی مثل Acer Aspire S7 و Asus Zenbook Prime ببینید.

هر دوی آنها از بسیاری جهات و کیفیت‌ها با اجداد خود نسل اولی‌های اولترابوک‌ها مشترک بوده و افزودن یک صفحه نمایش لمسی، راهی منطقی است تا تولیدکنندگان آنها را از انبوه اولترابوک‌های بازار متمایز سازند البته این امر نیز خود نیاز به اندیشه و تامل دارد، چرا که تنها داشتن یک لپ‌تاپ یا صفحه نمایش (monitor) لمسی نمی‌تواند مترادف سهولت استفاده از رایانه‌ها باشد. به جا گذاشتن اثر انگشت‌های چرب روی سطح صفحه نمایش واقعا برای هیچ‌کس جذاب نیست.

رایانه‌های لوحه‌ای و تغییرپذیرها

ثابت شده است که رایانه‌های لوحه‌ای (tablet) که پایانه‌های گسترش (docks) صفحه کلید شکل را به کار می‌برند، بسیار قابل استفاده‌تر از لپ‌تاپ‌های سنتی با پشتیبانی افزوده لمسی است.

بیشتر آنها ساخت کارخانه‌های ایسوس و ایسر هستند. از نمونه‌های آنها می‌توان تبلت نیرو گرفته از پردازنده اتم (Atom) آیکونیا (Iconia W510) 1/10 اینچی و بسیار قدرتمندتر از آن آیکونیای W700 نیرو یافته از پردازنده آیوی بریج
(Ivy Bridge) است و نمونه تبلت‌های دیگر براساس اتم، آرم (ARM) و آیوی بریج نظیر تبلت ۱۱٫۶ اینچی ۸۱۰، تبلت ۱۰٫۱ اینچی ۶۰۰ و نمونه Transformer Book (که در اندازه‌های ۱۱٫۶، ۱۳ و ۱۴ اینچی به بازار عرضه شده‌اند) هستند.

انتظار می‌رود این رایانه‌های لوحه‌ای بین مشتری‌هایی که به دنبال یک لپ‌تاپ ـ تبلت ترکیبی (Hybrid) صفحه کلیددار هستند، محبوبیت بیشتری کسب کرده و از همه الگوهای دیگر به معیارهای لازم ویندوز ۸ نزدیک‌تر باشد.

الگوی ویندوز ۸ یک سیستم واحد همه‌کاره (تبلت‌های تغییرپذیر یا قابل تبدیل هیبرید (convertibles) برای همه چیز است.

آیپد اپل (Apple iPad) در این الگو جهت استفاده نویسنده‌های حرفه‌ای که با توجه به کثرت کار تایپ متون نیازمند یک صفحه کلید فیزیکی یا کار گذاشته شده داخل کیس سیستم هستند، چندان کامل و کارآمد نیست.

از طرف دیگر تبلت ـ لپ‌تاپ سامسونگ سری Ultra Convertible5 سامسونگ خود شاخه‌ای دیگر از این رایانه‌های لوحه‌ای را شامل می‌شود.

این لپ‌تاپ در اولین نگاه یک اولترابوک استاندارد به نظر می‌آید، اما برخلاف مدل‌های دیگر نظیر HP EliteBook tablet که صفحه نمایش آنها روی صفحه کلید می‌خوابد، مفصل لولایی صفحه نمایش آن می‌تواند خم شود تا کاملا به پشت بخوابد و به شکل یک تبلت درآید در حالی که صفحه کلید در امتداد آن قرار می‌گیرد و در دسترس می‌ماند.

یکی از دلایل خوابیدن صفحه نمایش روی صفحه کلید در برخی تبلت‌های تغییرپذیر از کار انداختن صفحه کلید و ماوس و تاچ پد درون ساخت به منظور جلوگیری از ورودی‌های ناخواسته بر اثر برخورد تصادفی دست و اشیاست البته لپ‌تاپ‌هایی نیز وجود دارد که به هیچ عنوان با این الگو سازگار نیست.

لپ‌تاپ‌های اولترابوک جدید ایسوس ۱۱٫۶ و ۱۳ اینچی تای چی (Taichi) از جمله آنهاست که دو عدد صفحه نمایش دارد؛ یک صفحه نمایش معمولی و دومی صفحه نمایشی لمسی دارای یک وب کم است که روی صفحه نمایش اول می‌خوابد و اولترابوک را به یک تبلت تبدیل می‌کند.

اشکال این مدل، ضخامت زیاد و آسیب‌پذیر و شکننده‌تر بودن زیاد آن نسبت به انواع قابل تبدیل یا دارای پایانه گسترش صفحه کلیددار است.

صفحه نمایش‌ها و رایانه‌های یکپارچه

اشکال سیستم‌های رایانه‌ای همراه نسبت به رایانه‌های رومیزی از تجهیزات بسیار قابل انعطاف‌تری برخوردار است.

اما امروزه بسیاری از صفحه نمایش‌های لمسی و رایانه‌های یکپارچه (All in one) نیز به صف رایانه‌های ویندوز ۸ پیوسته‌اند.

 ما قبلا بسیاری از رایانه‌های یکپارچه AIO و مخصوصا بیشتر آنها را از سری HP touchsmart دیده‌ایم، اما هم‌اکنون تولیدکننده‌های بسیاری در این زمینه پا به میدان گذاشته و خواهان استفاده از قابلیت لمسی گنجانده شده در سیستم عامل جدید هستند.

از جمله این تولیدات رایانه AIO ترنسفورمر ایسوس است. این رایانه یکپارچه ۱۸٫۴ اینچی در واقع یک صفحه نمایش غول پیکر لمسی است که روی پایانه گسترشی نشسته و هنگامی که از آن جدا شود، تبلتی اندرویدی است که بر بستر OS بستنی حصیری (Ice Cream Sandwich) می‌تازد.

دسترسی به سیستم عامل ویندوز ۸ آن که در بخش داک سیستم جریان دارد، از طریق برنامه نرم‌افزاری کاربردی (Remote desktop app) امکان‌پذیر است. اما داشتن یک رایانه لوحه‌ای به اندازه یک تلویزیون کوچک چندان کاربردی نبوده و باید گفت ایده خلاقانه‌ای در این سیستم به کار نرفته است.

مدل‌های ایسر Aspire 7600U و ۵۶۰۰U معقول‌تر و به دردبخورتر است. آنها به ترتیب ۲۷ و ۲۳ اینچی بوده و ۱۵۹۹ و ۹۹۹ دلار قیمت دارد. صفحه نمایش آنها قابلیت چرخش به صورت عمودی تا ۹۰ درجه را دارد که امروزه قابلیتی مختص صفحه نمایش‌های دارای کاربرد تجاری و حرفه‌ای است.

ایسوس همچنین صفحه نمایش ۱۰۸۰p لمسی را ارائه کرده که قابلیت پشتیبانی از ده نقطه لمسی همزمان را دارد اما هنوز همه کاربران نمی‌توانند با اثر انگشت‌های به جا مانده روی صفحه نمایش‌های لمسی لوازم گوناگون کنار بیایند. (جام جم – ضمیمه کلیک)

منابع:

http://www.geek.com

http://www.newsroom.intel.com

http://www.dhanti.com

جواد ودودزاده