سلام من دختری ۲۶ سال هستم تا به این سن به دلیل تحصیل هر کسی که به من پیشنهاد ازدواج میداد رد میکردم وحتی پیشنهاد دوستی را هم رد میکردم چون میخواستم روی درسم تمرکز داشته باشم البته به هرکسی این مطلب رو میگم باور نمیکن و مهمم نیست که چه طرز فکری روی من دارن اما بعداز اینکه با یکی از خواستگارام صحبت کردم به سوال ایشون نمیدونستم چی بگم ایشون بعداز صحبتهای کلی از من پرسیدن که من که دوست پسر نداشتم چطور تونستم تا به این سن خودم نگه دارم و چطور خودم رو ارزا کردم خوب از ایشون نارحت شدم خواستگاری رو بهم زدم ایشون خیلی از من عذرخواهی کردن چند بار خواستن از دلم در بیارن اما فایده ای نداشت البته به ایشون به خاطر بی بندوباریهایی که در همه جامعه هست حق میدم منم انتظاری ندارم ایشون منو کاملا بشناسن ولی اگه صادق باشم و همه چیز را رک بگم وچنین برداشتی بکنن نمیدونم چی بگم ایا ایشون حق داشتن این سوال بکنن اگه بقیه خواستگارام این سوال بپرسن چی باید بگم؟ ایا کسایی که چنین سوالی میپرسن شایستگی ازدواج دارن یا نه؟ ایا ممکن این افکار افراد را رو حساب تجربه بدشان کذاشت؟ممنون میشم راهنمایی کنید
مشاور ( حسن نجفی – روز گذشته، ساعت ۷:۲۵ )
خواهر گرامی ممنون از مشورت با راسخون .
حق با شماست کسی که به خواستگاری یک دختر می آید نباید با سو’ظن و بدگمانی وارد بشود . بله جامعه ممکن است خیلی دچار فساد شده باشد اما دلیلی نیست که حتما یک دختر از عفت و پاکدامنی خود بگذرد و تن به دوستی کذایی دهد . آن شخص باید قبل از آمدن به خواستگاری خوب تحقیق کند و خانواده و شما را بشناسد و با بدگمانی وارد نشود . البته شاید ایشان دقت نکرده اند و بی تجربه بودند اما صحبت از دوستی و …. سوال پسندیده ای از یک دختر عفیف و متدین نیست . البته اشکالی ندارد در حدی که نیاز است خودتان در جلسه خواستگاری بفرمایید که من اهل دوستی نبوده و نیستم و ارتباطم با نامحرم طبق دین و دستور خداست . همین را که بگویید باعث استواری دل فرد مقابل شما میشود و کدورتیم پیش نمی آید . موفق باشید .
مشاوره راسخون / ازدواج
بازنشر:ممتازنیوز