شرکت های هواپیمایی خارجی در ایران جولان می دهند

آذرجزایری: نکته جالب در این گلایه اخطار این مسافر به کارکنان ترکیش ایر مبنی بر رسانه ای کردن این بی توجهی به مسافران ایرانی است که نتیجه این اخطارهم بی توجهی بیش از دو ماه به این اخطار و بلاتکلیفی این مسافر برای بازگشت چمدانش است.
پیگیری های خبرآنلاین آغاز می گردد و اولین قدم تماس با شرکت ترکیش ایر در ایران با شماره تماس ۲۳۵۴۶ است. صدای ضبط شده برروی این شماره ضمن تشکر از تماس با این شرکت خواستار ثبت عدد ۳ درصورت پیگیری از مفقود شدن بار و عدد ۲ برای فروش است و یا باید منتظر شوید تا به اپراتور وصل شوید.اما فرقی ندارد چه عددی را شماره گیری می کنید و یا برای تماس با اپراتور منتظر می شوید چون در هر حالتی کسی پاسخگو نیست.(فایل صوتی تماس با ترکیش ایر)
سازمان هواپیمایی کشوری مسوول نظارت با شرکت های هواپیمایی داخلی و خارجی است.بنابراین در دومین قدم با مسوولان این سازمان تماس گرفته می گردد.
مسوولان این سازمان تاکید می کنند این مسافر از ابتدا راه را اشتباه رفته و باید به ما شکایت می کردند. می گویند الان هم دیر نشده شکایت خود را برای ما فکس کنید تا ظرف ۱۰ روز یا چمدان را به شما برگردانیم یا معادل آن شرکت ترکیش موظف به پرداخت معادل ارزش رقمی وسایل موجود در چمدان شود.
جویا می شویم چرا این مسافر طی این ۵ ماه به سازمان هواپیمایی کشوری مراجعه نکرده است.
براساس اظهارات این مسافر در بدو ورود به ایران وقتی مطلع می گردد که بار وی نرسیده به قسمت اشیاء گمشده مستقر در فرودگاه امام خمینی مراجعه می کند و در آنجا فرمی در اختیار وی قرار می گیرد تا جزییات چمدان نوشته شود.
درنهایت مسوولان این قسمت اعلام می کنند تا دو سه روز آینده نتایج پیگیری به شما اعلام می گردد. پس از این مدت پیگیری مسافر به این نتیجه می رسد که باید دو هفته دیگر صبرکند چراکه رسیدگی به این مساله به شرکت ترکیش عودت داده شده و تا دو هفته آینده نتیجه اعلام می گردد. پس از دو هفته مسوولان این بخش تاکید می کنند شرکت ترکیش ایر پاسخگو نیست و باید مسافر برای یافتن چمدان خود به دفتر مرکزی این شرکت در خیابان ولیعصر تهران مراجعه کند. سبب پاسخگو نبودن ترکیش هم از سوی مسوولان این بخش این نکته است که این شرکت پروازهای بسیاری دارد و سر مسوولان آن بسیار شلوغ است و جواب نمی دهند. براساس اظهارات این مسافر پرواز ترکیش ایر از ژنو به استانبول و سپس تهران، به نمایندگی این شرکت مراجعه می گردد و در عین ناباوری فرم انگلیسی مقابل آنها قرارداده می گردد که جزییات چمدان و وسایل داخل آن به طور کامل نوشته شود.
درنهایت پس از پر کردن این فرم بعد از مدتی یکی از کارکنان ترکیش ایر با ارسال ایمیلی به این مسافر خواستار مراجعه دوباره به شرکت و تکمیل کردن فرم می گردد.به گفته این مسافر ترکیش ایرمسوولان این شرکت در این ایمیل تاکید کرده بودند توضیحات کامل نبوده چرا که مارک و مدل بسیاری از وسایل داخلی چمدان اعلام نشده بود. در حالیکه این مسافر ترکیش ایرتاکید دارد که بسیاری از جزییات وسایل داخلی چمدان را به خاطر نمی آورده است. به هرحال این فرم کامل می گردد و از سوی مسوولان ترکیش ایر به صبر بیشتر دعوت می گردد چرا که باید این فرم به استانبول ارسال و جواب داده شود. پس از مدتی این مسافر به این شرکت مراجعه می کند و بازهم جوابی نمی گیرد و در آخر طی نامه ای تاکید می کند اگر پاسخی نگیرد این خبر را رسانه ای می کند و تنها نتیجه دعوت مجدد به صبراست.
الان دوماه از آخرین نامه این مسافر به شرکت ترکیش ایر می گذرد و هنوز هیچ جوابی نگرفته است.
این درحالی است که سازمان هواپیمایی کشور معتقد است از روز اول این مسافر راه را اشتباه رفته است که این سوال را ایجاد می کند که اگر راه اشتباه بوده پس چرا مسوولان اشیاء گمشده فرودگاه امام این راه را در مقابل پای یک مسافر گذاشته اند؟
مسوولان سازمان هواپیمایی کشور می گویند وقتی شکایتی به ما نرسیده ما چگونه مطلع شویم یک شرکت خارجی در ایران به مسافر ایرانی و مشکل اش کم توجهی کرده است و بازهم این سوال ایجاد می گردد که اگر وظیفه اصلی سازمان هواپیمایی کشور نظارت بر شرکت های هواپیمایی است چرا این سازمان نظارتی بر ساده ترین بخش این شرکت ها یعنی پاسخگویی شفاف آنها به مسافران ایرانی ندارند؟ که یک شرکت خارجی می تواند به راحتی بیش از دو ماه با خراب بودن خط تلفن خود از زیر بار پاسخگویی شانه خالی کند؟
اگر فرض را عدم اطلاع رسانی مسافر به سازمان هواپیمایی کشور بگیریم و این حق را به مسوولان سازمان هواپیمایی کشوری بدهیم که از موضوع بی اطلاع بودند بازهم این سوال پیش می آید که یک مسافر از کجا باید بداند که باید در این مواقع به سازمان هواپیمایی کشور شکایت کند؟ وقتی در فرودگاه امام خمینی کسی راه درست را در مقابل پای مسافر قرار نمی دهد چه انتظاری می توان از یک مسافر داشت؟ چرا سازمان هواپیمایی کشور یک ناظر بر عملکرد شرکت های هواپیمایی دریکی از اصلی ترین فرودگاه های کشور ندارد؟
بازهم این سوال مطرح می گردد که اگر واقعا نظارتی وجود دارد چرا در کشورفارسی زبان یک شرکت خارجی می تواند برای پر کردن فرم اشیاء گم شده حتی زحمت در اختیار قرار دادن یک فرم با زبان فارسی را به خود ندهد؟ چرا مسوولان سازمان هواپیمایی کشور تقاضای فرم فارسی زبان برای مسافران ایرانی در کشور خودشان را نکرده است؟
این ها همه سوالاتی است که ما منتظر بودیم مسوولان سازمان هواپیمایی کشوری به آن پاسخ دهند اما جواب تنها یک چیز بود این مسافرکه به سازمان هواپیمایی کشور شکایت نکرده است که ما پاسخگو باشیم. مسوولیتی هم در قبال پاسخگویی نداریم مگر آنکه شکایتی شده بود و ما پاسخ درستی به آن نداده باشیم. در نهایت شماره فکسی در اختیار قرار می گیرد که اگر شکایتی دارید فکس کنید و قول می دهیم که پیگیری شود. و بازهم تنها این سوال باقی می ماند نظارت ما بر شرکت های هواپیمایی خارجی در کشور به چه نحوی است که یک شرکت خارجی در خاک این کشور به خود اجازه می دهد که یک مسافر ایرانی را ۵ ماه بلاتکلیف بگذارد و حتی از رسانه ای شدن آن باکی نداشته باشد؟
 

/۲۲۱

  دانلود