ویل پاول برنامه‌ریز رایانه با الهام از طرح Project Glass، نمونه اولیه یک سیستم ترجمه واقعی را طراحی کرده است.
این عینک به کلام گوش می‌دهد و آن را به یکی از ۳۷ زبان ترجمه می‌کند، سپس متن حاصله را در شکل زیرنویس مستقیماً بر روی عینک کاربر نمایش می‌دهد.
یک میکروفون بلوتوثی، سیگنال صوتی را دریافت کرده و آن را جهت ارائه یک خوراک صوتی تمیز و فارغ از سر و صدا به یک تبلت یا گوشی هوشمند متصل می‌کند. سیگنال سپس به سرویس Microsoft Translator ارسال می‌شود. این سرویس، زبان خارجی را شناسایی کرده و آن را به زبان مقصد انتخاب شده می‌نویسد. در نهایت، متن ترجمه شده بر روی نیمه پایینی عینک نمایش داده می‌شود که به طور موثر زیرنویس‌های زمان واقعی برای مکالمه به یک زبان خارجی را ارائه می‌دهد.
برق رابط زیرنویس و نمایشگر تلویزیونی (یک جزء غیرضروری مورد کاربرد در یک دمو جهت نمایش متن تمامی مکالمه) توسط دو واحد Raspberry Pi تامین می‌شود. این دو واحد رایانه‌های تک بورد با سایز کارت اعتباری هستند که بهای هر یک ۳۵ دلار امریکا عنوان شده است.
سیستم حاصل کاملاً پاسخگر بوده اگرچه ممکن است اندکی برای کاربردهای زمان واقعی کند باشد. قسمت اعظم تاخیر در زیرنویس‌ها ناشی از زمان مورد نیاز سرور برای پردازش اطلاعات است و به گفته پاول، پنهان کردن معمول‌ترین عبارات از میزان این مشکل کاسته اما آن را برطرف نکرده است.
عینک واقعیت افزوده ۱۲۰۰ Vuzix Star که پاول در این پروژه به کار برده، همانند صفحه نمایش بالای سر خلبان کاملاً شفاف است و بهای آن چهار دلار و ۹۹۹ سنت اعلام شده است.
کیفیت ترجمه ممکن است در صورتی که مخاطب هدست خود (یا یک جفت عینک ثانوی) را نپوشد، تحت تاثیر مضاعف قرار گیرد.
ارسال به کلوب
Latest news from our site