دانش > دانش– «وقتی زلزله‌ای به‌وقوع پیوست، هرکجا بودید در نخستین فرصت از اجسام شیشه‌ای و وسایلی که امکان افتادن آنها وجود دارد دور شوید و در محلی امن مانند چارچوب در، پناه‌بگیرید؛
سعی نکنید از ساختمان خارج شوید، داخل ساختمان امن‌تر از بیرون است»؛ این توصیه‌ای است که کارشناسان زلزله ژاپن به مردم این کشور می‌کنند.
روز یکشنبه هفته جاری زلزله‌ای به قدرت ۵/۲ ریشتر در بخش زهان شهرستان زیرکوه استان خراسان‌جنوبی به‌وقوع پیوست. این خبر درحالی‌که هنوز غم زلزله آذربایجان‌شرقی باقی‌ست، برای خیلی‌ها شوک بزرگی بود. زلزله ۵/۲ریشتری برای خیلی‌ها در کشور بزرگ قلمداد می‌شود. شاید همه دعا می‌کردند که این زلزله تلفات کمتری نسبت به اهر و ورزقان داشته باشد، اما ساعت‌های روز یکشنبه سپری می‌شد و خبرهای خوشایندی از این زلزله به گوش می‌رسید؛ خسارات در حد شکستن شیشه پنجره‌ها و ترک خوردن دیوار و سقف برخی از خانه‌ها و مسدود شدن چند راه ارتباطی و ریزش سنگ از کوه بود و زلزله اصلا تلفات جانی نداشت.
اما چرا خسارات با وجود چنین زلزله‌ای در بخشی از یک استان که هنوز روستاهای آن طعم محرومیت را می‌چشند، اینقدر پایین بود؟ پاسخ این سؤال به زلزله مهیب اردیبهشت سال ۷۶ در همین شهرستان برمی‌گردد. در آن‌موقع بیش از ۱۲هزار نفر جان باختند. سال‌ها گذشت و ساخت‌وساز صورت گرفت؛ البته مستحکم‌تر از پیش. به قول فرمانداری و دفتر امور روستایی استانداری حالا ۹۵درصد منازل زهان مقاوم‌سازی شده‌اند و استحکام نسبی دارند.
گویا زلزله ۷۶باید عزیزان زیادی را می‌گرفت تا همین خانه‌های با استحکام نسبی، داخلشان امن‌تر از بیرون شود. البته خانه‌های دهک و نهبندان هنوز نیاز به بازسازی دارند و مسئولان از مردم دعوت می‌کنند تا از تسهیلات بهسازی استفاده کنند. نتیجه زلزله‌های زهان در سال ۷۶و امسال این می‌شود که علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.
RSS