الهام نداف: زندهیاد سمندریان که متولد سال ۱۳۱۰ در تهران بود، فعالیت تئاتریاش را حین تحصیل در دوره متوسطه آغاز کرد.
او در کلاسهای تئاتر و هنرپیشگی حسین خیرخواه، شباویز و نصرت کریمی شرکت کرد که زیر نظر عبدالحسین نوشین اداره میشد. سمندریان همچنین ویلون مینواخت و از شاگردان محمود ذوالفنون، برادر بزرگتر جلال ذوالفنون بود.
او خود درباره این دوران و گرایشش به تئاتر میگوید: » من از اول با خودم شرط کرده بودم هر طوری شده تئاتری بشوم. حتی اینجا شاگرد ویولن آقای ذوالفنون بودم. وقتی ایشان میدید من کلاس حسین خیرخواه هم میروم، به من میگفت برو آنجا. اینجا توی کلاس ویولن وقتت تلف میشود. میگفت من نمیخواهم روی علاقهات حرف بزنم اما این پرش «آرشه» که به تو گفتم، باید یک هفته وقت بگذاری تا خوب یاد بگیری. نیا اینجا و وقتت را تلف نکن. من هم آمدم خانه و یک شب گریه کردم و دیگر نرفتم. رفتم کلاس حسین خیرخواه. تئاتر را ترجیح دادم.»
سمندریان پس از اتمام دوره دبیرستان به اروپا سفر کرد و در آلمان دوره مهندسی شوفاژ سانترال را در دانشگاه صنعتی برلین گذراند، اما بعد از آن به کنسرواتور عالی موسیقی و هنرهای نمایشی هامبورگ وارد شد. برخورد با تئاتر آنقدر برایش جذاب بود که مجالی برای موسیقی نمیگذاشت و به همین دلیل برای همیشه از موسیقی خداحافظی کرد.
از نمایشهای این هنرمند میتوان به «ملاقات بانوی سالخورده»، «دایره گچی قفقازی»، «ازدواج آقای میسیسیپی»، «مرغ دریایی»، بازی استریندبرگ» و «کرگدن» اشاره کرد.
سمندریان علاقه زیادی داشت نمایشنامه «گالیله» اثر برتولت برشت را روی صحنه ببرد، اما این اتفاق نیفتاد و ۲۲ تیرماه به دلیل بیماری سرطان کبد در ۸۱ سالگی از دنیا رفت.
فایل ضمیمه این خبر یک فتوکلیپ از عکسهای سمندریان به همراه موسیقی نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» است که او برای دومین بار سال ۸۶ روی صحنه سالن اصلی تئاتر شهر برد.
۵۸۲۴۶
خبرآنلاین
فایل ضمیمه این خبر دانلود نمیشه من چطور میتونم دانلود منم ؟