قهرمانان تاج سر ما هستند،اما…

دیروز مطلبی نوشته بودم تحت عنوان ” از پول پرستی ورزشکاران وطنی تا حرکت انسانی مسی ” که کلی کلیک خورده و عزیزان خواننده را وادار به واکنش و گذاشتن کامنت نموده بود که ابتدا لازم می دانم از کلیه آنان صمیمانه تشکر و قدردانی کنم ،اما بعد …

 دوستان عزیز! من هم همچون شما دغدغه ورزش دارم و حداقل به دفعات همپا با تیم ها و قهرمانان مختلف در تمرینات و میادین داخلی و خارجی ورزش حاضر شده و از نزدیک شاهد و ناظر تلاش ها و مرارت های بی وقفه ورزشکاران در راه کسب افتخار بوده ام . چه بسا پیش از آنکه تعدادی از همین ورزشکاران در عرصه ورزش ایران و جهان مطرح شوند برای آنان قلم زده و در بزرگی و مطرح شدنشان نقش کوچکی را عهده دار بوده ام .

 شاید شما دوست عزیزی که کامنت گذاشته اید ، مرا نشناسید ، حق هم دارید ، اما خدمت شما باید عرض کنم که اکنون سالهاست در این عرصه ایفای نقش می کنم و بدون حب و بغض و غرض و مرضی قلم زده ام ، تنها به این عشق که جوانان مستعد ایران عزیز برای مردم سرافراز کشور افتخار بیافرینند و شادی و غرور ملی را در جای جای ایران دامن بزنند .

 به قولی اگر مطلبی را نوشته ام و امضای خود را  با وجود تمام دوستی ها با جامعه ورزش اعم از مسوولان، مربیان و قهرمانان ، پای آن گذاشته ام  نه از برای شهرت که دیگر اقتضای سن و سال من نیست، بلکه از سر دلسوزی ورزش است که متاسفانه مسائل و مشکلاتش یکی دو تا نیست .

 شاید اگر غیر از این بود جوایز و پاداش های قهرمانی ورزشکاران امروز این همه زمانبر نمی شد که پیرو تورم موجود و به نوعی نصف شدن ارزش پاداش های اعلام شده ، اعتراض بحق قهرمانانی چون بهداد سلیمی را دامن بزند .
دوستان محترم ، همانطور که در یادداشت مورد اشاره نیز تاکید کرده بودم ، هر چقدر هم که برای قهرمانان این مرز و بوم هزینه کنیم و پول به پایشان بریزیم کم است چون شادی و خوشحالی دل یک ملت کلی ارزش دارد و نمی توان قیمتی بر آن گذاشت .

اما براستی مگر مدال گرفتن در المپیک را باید با ملاک پول و سکه ارزشگذاری کرد که چون از میزان آن درصدی کم شده ، حالا برای آن شرط  و شروط گذاشت ؟ اصلا شما بگویید مگر شاد کردن دل مردم را می توان قیمت گذاری کرد که ورزشکاری بخواهد برای آن متر بدست گرفته و بگوید چون فلان مقدار را نگرفته است ، او هم در مقابل در المپیک آنی نخواهد بود که باید باشد . حرف ما کلی است و تنها به بهداد سلیمی این جوان خوب و شایسته مازنی بر نمی گردد .

 بطور طبیعی او نیز آنجا که پای عزت و افتخار برای ایران و مردم پاک نهادش مطرح باشد ، از تمام وجود خود مایه خواهد گذاشت ، همان گونه که امثال شاهین نصیری نیا و حسین برخواه ها در راه افتخارآفرینی برای این مرز و بوم در عرصه رقابت های المپیک سیدنی و جهانی کانادا ،‌سلامت خود را به خطر انداخته و زیر پولاد سرد ، غیرت ایرانی را به رخ کشیدند .

دوستان عزیز ، قهرمانان افتخارآفرین جملگی تاج سر ما هستند ، اما هریک از آنان نیز باید متوجه مسوولیت خویش در قبال مردم باشند که صد البته مهر مردمی برای آنان با هیچ پاداشی قابل قیاس نیست . 

حجت اله اکبرآبادی