جام جم آنلاین: می‌گویند بیسکویت‌ها به‌عنوان محصولاتی فشرده شده که ماندگاری طولانی دارد، باید دارای بسته‌بندی مناسبی از نظر مقاومت به حرارت، رطوبت و نفوذ چربی به داخل بسته باشد.
حال فرقی نمی‌کند که بسته مقوایی، فلزی، آلومینیومی یا پلاستیکی باشد، مهم آن است که در آن، از مواد مجاز بسته‌بندی مواد غذایی استفاده شده باشد.
اما چرا یک ویژگی بسیار مهم دیگر به موارد گفته شده، اضافه نشده و آن سهل بودن باز کردن بسته است، یعنی اینکه مصرف‌کننده‌ای که می‌تواند از یک کودک چهار یا پنج ساله تا یک سالمند هفتاد و چند ساله باشد، باید بتواند براحتی و بدون کلنجار رفتن، موفق به باز کردن بسته‌ها شود.
واقعیت آن است که بخشی از قیمت کالا مربوط به هزینه بسته‌بندی آن است. صنعت بسته‌بندی در قالب‌های نوین خود، بخصوص در حوزه صنایع غذایی به سمتی پیش می‌رود که با بهره‌گیری از ترکیبات خاص، براحتی قابل باز شدن باشد، یعنی مصرف‌کننده بتواند در آرامش و به آسانی محصول خریداری شده را باز و مصرف کند.
در چنین شرایطی در کشور ما، برخی از محصولات غذایی همچنان در بسته‌های بی‌کیفیت و با بهره‌گیری از کاغذ، مقوا، پلاستیک، شیشه و حتی چسب‌های غیراستاندارد منسوخ شده به مصرف‌کننده ارائه می‌شود.
فارغ از عواملی که در پایین بودن کیفیت بسته‌بندی صنایع غذایی کشور از لحاظ تولید‌کننده و مصرف‌کننده دخیل است، در چنین شرایطی شاید موفقیت در بازار رقابت با محصولات غذایی خارجی تحت‌الشعاع قرار گیرد؛ چراکه خوشمزه‌ترین محصول نیز در بسته‌بندی‌های نامناسب، مصرف‌کننده را برای خرید آن دچار تردید می‌کند.
ناگفته نماند این مشکل فقط شامل بیسکویت‌ها نمی‌شود؛ بسیاری از انواع سس‌ها، شکلات‌ها و… را هم باید با دندان باز کرد.
پونه شیرازی – گروه جامعه
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version