مردم و اقتصاد مقاومتی

مراد از مردم هم در اینجا عموم مردم به عنوان قشر مصرف‌کننده و نیز تولیدکنندگان بخش خصوصی است. در مقابل وظایف سنگین دولت، تولیدکننده بخش خصوصی نیز موظف است با تمام وجود برای افزایش بهره‌وری واحد تولیدی خود اقدام کند.

برنامه‌ریزی دقیق، تلاش مستمر برای افزایش کیفیت محصولات، وجدان کاری و انصاف در انجام امور محوله، قانون‌مداری، انضباط اجتماعی و بسیاری دیگر از الزامات کاری اگرچه همیشه و در همه زمان‌ها، از لوازم ضروری هر محیط‌کاری است، اما باید اعتراف کرد که در بسیاری از فضاهای اداری و کارگری ما واژه‌هایی غریبه است.

اگر بنگاه‌های تولیدی ما می‌خواهند نقش خود را در اقتصاد مقاومتی به خوبی ایفا کنند، باید با این واژه‌‌ها آشتی کنند.

در سوی دیگر، ما مردم عادی قرار داریم که وظایف ما هم کم از تولیدکنندگان و دولت نیست. مردم ایران همیشه نشان داده‌اند که در لحظه‌های سخت مددکار دولت هستند. این را در زمان جنگ تحمیلی که شرایط به مراتب دشوارتر از اوضاع کنونی بود، مردم اثبات کرده‌اند.

با همه این احوال برخی عادات غلطی که البته در چند سال اخیر رواج بیشتری پیدا کرده است، با حال و هوای اقتصاد مقاومتی سنخیتی ندارد.

صف‌های طولانی مرغ که این روزها در شهرهای مختلف می‌بینیم شاهد کوچکی بر این مدعاست.

در حالی که واکنش طبیعی مصرف‌کنندگان به افزایش قیمت یک کالا، کاهش خرید و در نتیجه متعادل شدن قیمت آن کالاست، اما معاون استاندار تهران می‌گوید: تقاضای مرغ در تهران که در ایام عادی روزانه ۶۰۰ تن بود این روزها (به جای کاهش) به ۱۰۰۰ تن افزایش یافته است! تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

ایفای نقش در اقتصاد مقاومتی باید منجر به اصلاح برخی رفتارهای غلط مصرفی ما شود. احترام به حقوق دیگران، کنار گذاشتن مصرف‌گرایی افراطی و هجوم نیاوردن به بازار در شرایط غیرعادی از اولیات حرکت در مسیر اقتصاد مقاومتی است.

حمید اسدی – دبیر گروه اقتصاد