می دانید پربازدیدترین سایت ایران کدام است؟

slam

کذب محض… اصلا این سایتی که شما میگید تو الکسا هیچ رتبه ای نداره. در ایران گوگل اوله و ورزش سه دومه. دیجی کالا و بلاگفا هم سایتهای بعدی ایرانی اند…

سلام
جالب بود

سلام

با سلام خدمت نماینده محترم مجلس جناب آقای …. برای تعدادی از نمایندگان مجلس ارسال شد
این نامه را کارگری در روز کارگر تقدیم حضورتان می نماید
سالها پیش نمی دانم به بهانه خصوصی سازی یا… شرکت هایی تاسیس شد که تامین کننده بخشی از نیروی انسانی ادارات دولتی مثل آموزش و پرورش وبانکها و… را بر عهده گرفتند کارکنانی که کار همان کارمند را انجام می دادند ولی با حقوق و دستمزد کارگری و با امنیت شغلی پایین زیرا که شاید سال دیگر قراردادشان با شرکت تمدید نشود
در دوران ریاست جمهور محترم حناب آقای دکتر احمدی نژاد اداره هایی اقدام به بستن قراردادمستقیم با کاکنان شرکتی خود نمودند و حقوق و مزایای این کارگران افزایش یافت (شاید همان مبلغی که تقدیم این شرکت های خصوصی می گردید ) مثل آموزش و پرورش
هر روز در انتظار خبر خوش بودیم و امیدوار که دیگر حداکثر حقوقی را که می توانند به ما بدهند و تاکنون بخشی از ان از گلوی ما بریده و تقدیم شرکت های خصوصی می شد با بستن قرارداد مستقیم و حذف شرکت به ما بدهند
اما این امید به آینده ی بهتر تبدیل به نا امیدی گردید یاسی بیش تر از بیش که بر ان تبعیض هم اضافه شد زیرا که ما نیروی حجمی بودیم و نمی بایست استخدام دولت شویم (من شرکتی بانک می باشم) و نیروهای شرکتی نهاد هایی که قرار داد مستقیم بسته بودند با همان مشاغل حجمی نبودند
در هر صورت بانکی که من در ان شاغلم از حقوق من که برای بانک زحمت میکشم و در ارتباط بامشتریانش هستم کسر میکند و تقدیم شرکتی می نماید که به راحتی کسب درامد می کند با کمترین زحمت و بی ارتباط با مشتریان
امید است با پیگیری جنابعالی حق به حق دار برسد.

سایت الف چند ماه پیش منتشر کرد
تعدادی موش آزمایشگاهی رو به استخر آبی انداختند، تا ببینند چند ساعت دوام می آورند، حداکثر زمانی که توانستند زنده بمانند ۱۷ دقیقه بود.

بار دوم موش ها رو با توجه به اینکه حداکثر ۱۷ دقیقه می توانند زنده بمانند به همان استخر انداختند، اما این بار قبل از ۱۷ دقیقه آنها را از آب گرفتند.

بعد از اینکه زمانی رو نفس تازه کردند دوباره اون ها رو به استخر انداختند.

حدس بزنید چقدر دوام آوردند؟

۲۶ ساعت!

پس از بررسی به این نتیجه رسیدند که علت زنده بودن موش ها این بوده، که آن ها امیدوار بودند تا باز هم دستی نجاتشان دهد، رمز دوام همین بود.

نمی دانم اواخر دولت سازندگی بود یا اوایل دولت اصلاحات که کم کم تفکر بیمار و منفعت طلبانه ای، دست بر روی رویه های قانون استخدامی در کشور برد و آن را، نه به نفع شرکت ها و موسسات دولتی و البته نه به نفع طبقه زحمتکش کارگر و کارمند بلکه به نفع اقلیتی دلال و واسطه تغییر داد.

پیدایش قارچ گونه شرکت های اقماری پیمانکار به عنوان دلالان جدید نیروی انسانی، پولتیک جدیدی بود، برای بعضی ازمدیران چپاولگر این شرکت ها، که تنها تولیدشان دست رنج کارگران بود.

این شرکت های جدید التاسیس، تامین کننده نیروی انسانی و بعضی از کارفرمایان دولتی آن میلیارد ها تومان سود حاصل از دست رنج کار گران را به جیب زدند و خود را برای همیشه به عنوان لکه هایی سیاه در تاریخ استخدام کشور به ثبت رساندند.

سو استفاده از شرایط بغرنج اشتغال، بساط بهره کشی هر چه بیشتر ازنیروی های جوان و تحصیلکرده را دو چندان می کرد.

حقوق اندک و تسویه حساب های سالانه باعث نگه داشتن تحمیلی کارمندان در یک نقطه و درجا زدن آنان به نفع بعضی از نیروهای بی صلاحیت رسمی بود.

این حربه، شاید از روز نخست به بهانه کاهش هزینه های جاری دولت، و بالا بردن ظریب بهره وری کارکنان طراحی شده بود.

اما اندک اندک با باز کردن مجاری جدید سو استفاد های مالی ضمن کاهش انگیز های کاری پرسنل (که خود بسیاری از نا هنجاریهای دیگر را در دل خود داشت ) منجر به افزایش هزینه های جاری دولت و کاهش راندمان کاری پرسنل شد.

این شکل استثماری از بهره کشی که تا قبل از این تنها در نظام های آپارتایدی و نژاد پرستی موسوم بود به عنوان تفکری خلاق در دولت سازندگی توسط گروهی نئو تکنوکرات و سرمایه دار بی درد کلید خورد و در دولت های بعدی فربه شد.

کارکنانی که در غالب شرکت های پیمانکاری و یا قراردادی جذب شرکت ها و موسسات دولتی می شدند، به هیچ عنوان قادر به ارتقا خود نبودند.

از اینرو پس از سال ها در جا زدن به خیل عظیم ناراضیان شغلی می پیوستند.

انان به دلیل تسویه حساب های پایان سال همیشه در حالت ابتدایی استخدام و دریافت حداقل ها قرار داشتند.

حس نا امیدی و سرخوردگی به تدریج بر آنان غلبه می کرد و از پتانسیل و ظرفیت های کاری آنان می کاست.

عدم وجود مقولاتی چون رشد و پیشرفت و از همه مهمتر ارتقا شغلی به مرور از آنان مردگان متحرکی ساخت که دیگرهیچ انگیزه ای برای رشد خود، سازمان و مهمتر از همه توسعه کشور نداشتند.

خوشبختانه مقاومت های ستودنی کارگران و کارمند در برابر این معضل بزرگ، دولت قبل را وادار به عقب نشینی کرد.

با جمع شدن تدریجی بساط دلالان، دولت خود با بستن قرارداد مستقیم با آنان وارد عمل شد.

هر چند اینگونه قراردادها هم به دلیل تعریف موقتی بودن خود، نمی توانست در دراز مدت پاسخگوی نیازبیش از ۷۰ درصد کارگران و کارمندان قراردادی و پیمانی دولت را فراهم آورد، از اینرو می طلبید که تفکر جدیدی ضمن ساماندهی این وضعیت نسبت به یکپارچه سازی نیروها تنها در یک قالب مشخص اقدام نماید.

هنوز هم رد پای این دلالان در بسیاری از شرکت ها و موسسات دولتی و نیمه دولتی نمایان است و زمزمه های بازگشت گودزیلا توسط نئو تکنوکرات های اطراف آقای رئیس جمهور کم و بیش به گوش می رسد.

جا دارد که مسئولان فعال در حوزه کارگری به جز تجلیل از زحمات این قشر تلاشگر جامعه، برنامه هایی را به جهت کوتاه کردن دست این دلالان و واسطه های مفت خور از جیب طبقه زحمتکش کارگر و کارمند به مرحله اجرا گذارند.

بدون شک ایستادگی قاطعانه در برابر این تفکر بیمار در دولت تدبیر و امید و ساماندهی وضعیت استخدامی این دسته از کارکنان دولت می تواند ضمن دمیدن روحیه امید در کالبد این دسته از پرسنل زمینه ساز خدمات صادقانه و خالصانه آنان را در مجموعه های دولتی بهبود بخشد.
در پایان این مطلب سایت الف دوتا نظر بود ۱- -۰۹-۲۳ ۰۹:۲۷:۴۰
۱-اشغال های کاذب از طریق پیمانکاری نیروی انسانی و از این طریق استخدام نورچشمانی ها و بعد رسمی شدن انها بهمین سادگی (۲۵۴۵۸۷۵) (alef-3)
پاسخ به این اظهار نظر
۳۱

-۰۹-۲۵ ۰۷:۰۶:۴۵
۲-کارکنانی که بصورت پیمانکاری وارد بدنه ی دولت شده اند عموما با سفارش و توصیه بوده اگر قرار است کسی در بدنه ی دولت استخدام شود باید امتحان ورودی بدهد (۲۵۵۰۵۱۴) (alef-3)

در مورد اول هیچ مدیر یا… حاضر نیست نور چشمی اش سالها با حقوق اندک کارگری(مثلا من ۱۱سال) کار کند به امید استخدام شدن اگرمواردی بوده مطمئن باشید در ابتدای ورودشان بعد از چندی استخدام شده اند انچه باقی مانده نه نورچشمی اند نه…
دوم: بدون شک باید امتحان ورودی داده شود و کاش این امتحان ورودی به بدنه دولت با سفارش و توصیه انجام نگیرد و بی عدالتی نشود نور چشمی ها مسیر اسانتری که شاید یکی همین ازمون ها باشد دارند ویا تاسیس همین شرکت ها لازم نیست ۱۰ یا ۲۰ سال از زندگی خودرا با وضعیت بد معیشتی یک کارگر بگذرانند
سوم: با این وجود که بدون ضابطه افرادی اگر چه بصورت شرکتی استخدام می شوند بهتر نیست این شرکت ها حذف شوند و موسسان مثل بقیه مردم بروند دنبال یک شغل خصوصی (ابرومند که از دسترنج دیگران نباشد)و یا دنبال اگهی استخدام ادارات دولتی

سلام
سایت خوبی داری
ممنون میشم اگه به ما هم سری بزنی
سایت ما مختص طراحی بنر های تبلیغاتی و یک سری آموزشهاست
با تشکر