ناشنوایی در انتظار زنان

دکتر شرون کورهان و همکارانش در بیمارستان «بیرگهام و زنان» ماساچوست آمریکا، در بررسی پرونده و اطلاعات ۱۴ ساله ۶۲ هزار و ۲۶۱ زن ۳۱ تا ۴۸ ساله به این نتیجه رسیده‌اند که شنوایی ۱۰۰هزار و ۱۲ نفر از آنها، یعنی در میان هر شش زن کمابیش یک نفر تحلیل رفته است.

در این پرونده‌ها که حاوی اطلاعات دارویی زنان فوق طی سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۹ میلادی: ۱۳ درصد زنان مصرف‌کننده قرص ایبوپروفن دو یا سه روز در هفته ۲۱ درصد چهار تا پنج روز، ۲۴ درصد نیز بین شش تا هفت روز از این مسکن دارویی برای التیام درد بهره گرفته بودند.

کورهان هنگام بیان این نتایج گفته است که احتمالا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی سبب کاهش جریان خون در حلزون گوش شده و کارکرد آن را مختل می‌کند.وی همچنین تائید کرده قرص استامینوفن نیز عوامل محافظت‌کننده از حلزون گوش را از بین می‌برد.

گرچه دانشمندان یادشده مشخص کرده‌اند ارتباطی میان مصرف داروی آسپرین و کاهش یا از دست رفتن شنوایی میان زنان ندیده‌اند، همین یافته‌ها بیانگر ارتباط مستقیم افزایش مقدار مصرف داروهای فوق با کاهش یا از دست دادن شنوایی در زنان قلمداد می‌شود.

مسکن‌ها معمولا در دو شاخه عام طبقه‌بندی می‌شوند؛ تسکین‌دهنده‌ها که داروهایی چون استامینوفن، پانادول، تایلنول و مانند آن را دربرمی‌گیرد و ضدالتهاب‌های غیر استروئیدی که شامل ایبوپروفن، آسپرین، ناپروکسن و… است. استامینوفن علاوه بر نقشی که در تسکین درد دارد، دارویی تب‌بر است و برای خرید آن نیازی به نسخه پزشک نیست.

از همین رو به هر دو منظور تب‌بر و مسکن در دسترس همگان قرار دارد و جزو داروهایی است که مردم بیشتر در برابر بروز تب، درد یا هنگام ابتلا به سردردهای خفیف به خرید و مصرف آن روی می‌آورند.

ایبوپروفن نیز جزو داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی است و در موارد بروز علائم آرتریت یا التهاب مفصل، نقرس و دیسمنوره مصرف می‌شود و چون به عنوان تب‌بر و تسکین‌دهنده درد در میان مردم معروف شده، همچون استامینوفن جزو خریدهای معمول آنها برای التیام دردهای ناشی از التهاب است.

این دارو بیشتر تحت عنوان اصلی خود با عنوان بروفن هم معروف است. نورفن، موترین، ادویل از دیگر نام‌های تجاری یا ژنریک آن است که ظاهرا همین اثرات را در پی می‌آورد.

با این‌که سازمان بهداشت جهانی مسکن بروفن را در فهرست داروهای اساسی و مورد نیاز برای هر مرکز درمانی قرار داده، به نظر می‌رسد که زنان باید احتیاط بیشتری در مصرف آن کنند.

چندی پیش نیز پژوهشگران علوم پزشکی دانشگاه کپنهاگ در دانمارک طی تحقیقات خود متوجه شدند که مسکن‌های رایج میان مردم، اگر بیش از ۱٫۶۰۰ میلی‌گرم در هفته مصرف شود عوارض جبران‌ناپذیری را در پی خواهد داشت.

آنها با بررسی سوابق ۸۴ هزار دانمارکی که از سکته اول خود جان سالم به در برده بودند به این نتیجه رسیدند که در صورت مصرف زیاد چنین مسکن‌هایی یا مصرف طولانی‌مدت آنها، بخصوص پس از حملات قلبی یا سکته‌های مغزی، ریسک سکته و حمله مجدد تا حد زیادی افزایش می‌یابد. (جام جم – ضمیمه چاردیواری)