به گزارش ممتازنیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان،
چه روزهایی که گوشها از حرف های ندامت گو پر بود و چه راحت از این گفته ها مثل قطاری از دری وارد و از دروازه ای خارج می شدند بدون آنکه لحظه ای توقف کنند و جمله ای را به یادگار نگهدارند.
به گزارش خبرنگار اجتماعیممتازنیوز، اصولا همه ی ما اینگونه اعتقاد داریم که هر چه به هر کسی می گوییم باید قلبا او را انجام دهد و در شخصیت خود ثبت کند، ولی باید گفت که خوشبینانه ترین نگاه به این موضوع اثر گذاری در سطح بسیار ناپایدار و گذرا است که در قالب نصیحت و پند و اندرز حاصل می شود.
روانشناسان بر این معتقدند که رسالت بر این است که شخص را از وابستگی های کلامی و نصایح بیرونی برهانید و با فراهم سازی زمینه های مستعد و مساعد او را به درون خویش رهنمون سازی و آن را از حجت های بیرونی به حجت های درونی و از نصیحت غیر به نصیحت خود سیراب کنید.
عاشوری با اشاره به مفهوم حجت درون و نصیحت خود، گفت: منظور از این دو کلمه رسیدن شخص مستعد به دستیابی نصیحت های درونی که می تواند آن را از وجود هر فردی بگیرد که البته اگر شما مایل به تربیت درست هستید می توانید با اعمال هر آنچه که می خواهید به نصیحت ذکر کنید بر دیگران تاثیر بگذارید و کردار رفتار شما بزرگترین نصیحتی باشد و برای سایرین…
وی در ادامه افزود: تجربه نشان داده است که جوانان و نوجوانان ما به آنچه خود دست پیدا می کنند و متوجه می شوند بیشتر عمل کرده و آن را در رفتار خود لحاظ می دهند به طوری که اگر به جای گفته هایی در قالب نصیحت بیاید عملی عین نصیحت را برای آنان ایفا کنید مطمئنا در راستای ترتیب آنان یک گام برداشته اید.
پس بیایید زبان کردار را جایگزین زبان گفتار کنیم زیرا زبان رفتار زبان حال است و بدون تردید شاید بتوان به عنوان یک حکایت و قصه ای به آن پرداخت و شاید تنها تاثیر گذاریش برای خواباندن کودکان مفید باشد ولی زبان کردار قوی تر و گویاتر در تاثیرگذاری از تمامی عبارت هاست./ز
باشگاه خبرنگاران