جام جم آنلاین: در لحظه‌ای که ما شادیم، خیلی‌ها غم در دلشان لانه کرده، وقتی ما تا آخرین گنجایش معده‌مان غذا خورده‌ایم، آدم‌های زیادی چشم‌شان به یک تکه نان خالی مانده، وقتی هم که ما سبکبال و آزاد می‌چرخیم و می‌گردیم و تصمیم می‌گیریم، خیلی‌ها حسرت‌آزادی به دل دارند.
۱۱ هزار زندانی جرائم غیرعمد، امروز حسرت به دل آزادی‌اند. آنها ماه‌های سال را آنقدر شمرده‌اند تا رسیده‌اند به ماه رمضان؛ به این امید که نیکوکاری از راه برسد و مهربانی‌اش را واسطه آزادی آنها کند اما نام زندان دافعه دارد.
خیلی‌ها با شنیدن نام زندانی پا پس می‌کشند و بساط نیکوکاری‌شان را جای دیگری پهن می‌کنند ولی این ۱۱ هزار نفر کسانی اند که نه مجرم خطرناکند و نه اگر آزاد شوند خون قربانیان را در شیشه می‌کنند؛ اینها همان آدم‌های گرفتاری هستند که ستاد دیه هرسال برایشان جشن گلریزان می‌گیرد تا به کمک آنهایی که قلب مهربان و دست بخشنده دارند، یک بار دیگر طعم آزادی را بچشند.
جشن گلریزان امسال، امروز در تالار عقیق منطقه جماران تهران برگزار می‌شود. برخی از مسئولان کشوری هم در این جشن حاضر هستند تا در کنار آدم‌های خیر، کمک‌های مالی‌شان را جمع‌کنند و ترتیب آزادی گروهی از این زندانیان را بدهند.
افراد نیکوکار اگر میل به آزاد کردن زندانیان داشته باشند چهار‌شماره‌حساب نزد ستاد دیه هست. اما شاید عده‌ای به واریز پول بدون داشتن اطلاعات، اعتقاد نداشته باشند؛ راه برای اینها هم باز‌است.
نیکوکاران نه فقط در ماه رمضان که در تمام روزهای سال می‌توانند به ستادهای دیه شهرشان بروند و با خواندن پرونده زندانیان از میان آدم‌های جورواجور با سرنوشت‌های رنگارنگ، کسی را گلچین کنند و تحت پوشش قرار دهند.
نیکوکاران حتی می‌توانند دقیق‌تر هم بشوند و اگر زندانی مهریه، نفقه، دیه یا چک بلامحل (غیر کلاهبرداری) را مرتکب جرم غیرعمد نمی‌دانند از نزدیک با این افراد آشنا شوند و پای حرف خانواده‌هایشان بنشینند تا بدانند که خیلی از آدم‌های به ظاهر مجرم، کسی نیستند جز قربانیان چالش‌های اقتصادی و بد بیاری‌های زندگی.
۱۱هزارجفت چشم، امروز از پشت میله‌های زندان به نیکوکاران امید بسته و هزاران چشم دیگر درون خانه‌ها؛ که اگر فردی نیکوکار دست عزیزشان را بگیرد، در رمضانی که باید ماه شادی دل‌ها باشد، چشمان آنها نیز از فرط شادی، اشک‌آلود خواهند شد.
مریم خباز – گروه جامعه
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version