یادبود دوست

سال ۷۹ بود و «علیرضا آقابالایی» یکی از ارکان اصلی گروه رسانه روزنامه جام‌جم. از سینما به عالم مطبوعات آمده بود و همین باعث شده بود که با روابط و زد و بندهای پشت پرده سینما آشنا باشد.

چندین سال کار با مسعود کیمیایی او را به شناختی از سینما رسانده بود که دوست داشت دیگران را هم در آن شریک کند.

در نگارش فیلمنامه چند اثر سینمایی که بیشتر در دهه ۶۰ ساخته شدند و همان سال‌ها سر و صدایی هم راه انداختند مشارکت داشت، با شعر و موسیقی آشنایی داشت و گهگاه برای ما که گوش موسیقایی نداشتیم ظرایف آن را توضیح می‌داد.

بجز مسعود کیمیایی بهترین دوستان سینمایی‌اش امیر نادری، جلال مقدم، حسن پورشیرازی و وحید نیکخواه‌آزاد بودند.

تکیه کلام همیشگی‌اش «گرانیه دیگه» بود که در جواب بچه‌های مختلف تحریریه به کار می‌برد و عجیب بود که همیشه جواب درست و بجایی به نظر می‌رسید.

علیرضا سال‌ها زحمت تهیه و آماده کردن جدول پخش برنامه‌های شبکه‌ها را که هنوز در روزنامه چاپ می‌شود، کشید.

کار سخت و پردردسری که متاسفانه هیچوقت به چشم نیامد اما علیرضا تلاش می‌کرد با وسواس شگفت‌انگیزش جدول پخش بدون نقص و البته جذابی را برای مخاطبان تهیه کند.

علاوه بر این، او احاطه خوبی به سینمای جهان بخصوص سینمای کلاسیک داشت.

بیلی وایلدر از جمله فیلمسازان مورد علاقه‌اش بود که مدام درباره آثارش با یکدیگر بحث می‌کردیم. با وجود تفاوت سنی که بین ما بود هیچ وقت ابایی نداشت که مطلبش را به ما بدهد تا اشکالات احتمالی آن را رفع کنیم.

در طول سال‌ها کار در روزنامه بارها پیش آمد که به دلایلی کسی که به سراغش رفته بودیم حاضر نبود مصاحبه کند، اما با استفاده از آشنایی علیرضا توانستیم آن هنرمند را راضی به گفتگو کنیم.

هیچ وقت تلاش نکرد چیزی غیر از آنی که هست به نظر بیاید. هنوز خیلی از بچه‌های تحریریه طرح لبخند ویژه‌اش را از یاد نبرده‌اند.

در کارش جدیت داشت و همین باعث می‌شد که گاه با همکارانش در روابط عمومی‌های مختلف شبکه‌ها یا بچه‌های صفحه‌بندی تند برخورد کند؛ اتفاقی که پیش می‌آمد اما خودش زودتر از همه پیش‌قدم می‌شد تا کدورت‌ها را از بین ببرد.

با وجود آن که از مقدار مصرف سیگارش کم کرده بود، اما باز هم سیگاری قهاری محسوب می‌شد. همه دغدغه‌اش تنها فرزندش سارا بود. پیشرفت درسی او چیزی بود که علیرضا را حسابی سر ذوق می‌آورد و باعث می‌شد با دیگران درباره‌اش صحبت کند.

روزنامه جام‌جم به خاطر نسبتش با صدا و سیما از ابتدا معطوف به انعکاس برنامه‌های رادیو و تلویزیون بوده است و در این میان یکی از خواندنی‌ترین بخش‌ها برای عموم و مخاطبان روزنامه ـ به شهادت تماس‌هایی که با روزنامه گرفته می‌شد و نیز درخواست‌های مدیران صدا و سیما ـ همین جدول پخش برنامه‌های صدا و سیما بوده است که زنده‌یاد علیرضا آقابالایی سهم بسزایی در تثبیت و رسیدن به جایگاه فعلی آن داشته است. اوایل بهار دو سال پیش بود که یک روز خبر آمد علیرضا را دیگر نخواهیم دید.

برای همه ما که به بودنش عادت کرده بودیم واقعا خبر دردناکی بود . حالا تحریریه روزنامه جام‌جم نزدیک دو سال است که جای خالی او را چون داغی که بر شقایق گذاشته‌اند، تحمل می‌کند، یادش گرامی باد.

مهدی غلامحیدری – جام‌جم