۲۸م دیماه ،
جام جم آنلاین: بانو، دست ظریف و لرزانش را حلقه کرده دور بازوی شوهر و مرد، با لبخندی ملایم کمی سمت بانوی دوستداشتنی خم شده است و هر دو به عکاس خیره شدهاند.
عکسشان عاشقانه است، مثل حرفهایشان، مثل نگاههایشان به هم، مثل رفتارشان با یکدیگر، مثل زندگیشان.
ایرانیای نیست که این مرد را نشناسد؛ او استاد علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینمای ایران است، با همان چشمهای نافذ و صدای تاثیرگذار که سبب شد هر نقشی که در سینمای ایران میگیرد ماندگار شود.
بانو را اما شاید نشناسید، او همسر علی نصیریان است؛ یکی از همان زنهایی که میگویند در مسیر موفقیت مردانشان ایستادهاند تا صبورانه دستشان را بگیرند و همراهیشان کنند.
بهانه این عکس، تجلیل سازمان اوقاف از علی نصیریان برای ایفای نقش واقف در مجموعه تلویزیونی «زمین انسانها» است، اما ما نمیخواهیم از این مجموعه یا وقف یا بازیگری علی نصیریان برایتان بگوییم، بلکه هدف ما از نوشتن این یادداشت فقط یک نهیب است: چه کسی میگوید بازیگرها، به سبب شغلشان زندگی خانوادگی چندان خوبی ندارند؟! عاشقانه زندگی کردن و دوام زندگی مشترک هیچ ربطی به شغل آدمها ندارد، بلکه به پختگی و بلوغ ذهنی آنها و ایمانشان، به تعهد و وفاداری مربوط است و این همان چیزی است که استاد پیشکسوت سینما و همسرش آن را در طول دهها سال اثبات کردهاند.
آوید طالبیان – جامجم
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com