در زمانی که به صفحه تلویزیون نگاه می‌کنید، همه رنگ‌ها طبیعی هستند؛ اما رنگ ساطع شده از تلویزیون در هنگام شب همیشه آبی به نظر می‌رسد.
دمای رنگ (Color temperature) اصطلاحی است که عکاسان با آن آشنا هستند که شامل ترکیبی از طول موج‌های متفاوت نور از یک منبع نوری است؛ بطور مثال ترکیب نور قرمز و سبز باعث ایجاد نور زرد می شود؛ در حقیقت رنگی که می‌بینیم حاصل طول موج منعکس شده از رنگ است.
رنگ‌ها دارای مشخصه‌ای بنام سردی یا گرمی هستند؛ دمای پایین در محدوده دو تا سه هزار کلوین اصطلاحا رنگ های گرم نامیده می شوند و در محدوده زرد و قرمز هستند؛ دمای بالاتر از پنج هزار کلوین نیز رنگ های سرد نامیده می شوند و در محدوده آبی و سفید قرار دارند.
وقتی شب‌هنگام شب در یک خیابان تاریک به پنجره‌های منازل نگاه کنید، علاوه بر نور آبی رنگ منعکس شده از صفحه تلویزیون، نور زرد رنگی نیز از لامپ‌های منازل ساطع می‌شود که باعث ایجاد یک سایه عمیق زرد رنگ در اتاق می‌شود، اما چشم قادر به دیدن این رنگ نیست.
چشم انسان خود را با این شرایط تنظیم کرده و محیط سفیدتر دیده می شود.
گرمای لامپ ها در حدود سه هزار و ۲۰۰ کلوین است، از سوی دیگر تلویزیون سایه‌هایی به رنگ‌های قرمز، سبز و آبی ساطع می‌کند که محدوده دمایی پنج هزار و ۵۰۰ تا شش هزار و پانصد دارد؛ همین اختلاف دما باعث می‌شود که نور ساطع شده از پنجره برای افرادی که در خیابان هستند و در مقایسه با نور لامپ منازل، آبی دیده شود.
نور تلویزیون تنها چیزی نیست که به رنگ آبی در می آید؛ در تاریکی شب و پس از خاموش کردن چراغ ها نور آبی رنگ زیبایی نیز در آسمان دیده می شود.
منبع:ایسنا
تکنولوژی