کدام “قاره” بازیگر مهم بازارهای جهانی”انرژی” است؟

به گزارش ممتاز به نقل از گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه اینترنتی نشنال، در گزارش ممتاز به نقل ازی به قلم رابین میلز تحت عنوان  آسیا ، بازیگر مهم در بازارهای جهانی انرژی نوشت:در چند سال قبل به ویژه امسال ، خاورمیانه ، روسیه و آمریکا سعی کرده اند تعاملات خود را با قاره آسیا افزایش دهند.

اما اشتهای سیری ناپذیر آسیا برای انرژی سبب می شود این قاره نگاهی به خارج داشته باشد.

صادرکنندگان انرژی در خاورمیانه اغلب به دنبال بازار انرژی معتبر و به سرعت رو به رشد و تنوع بخشیدن به ائتلاف‌های دیپلماتیک و امنیتی بلند مدت می باشند.

شرکت‌های کویت ، عربستان سعودی و امارات عربی متحده در پالایشگاه‌ها ، تاسیسات ذخیره و انبار و کارخانه‌های پتروشیمی  چین ، ویتنام ، ژاپن ، کره جنوبی و سایر نقاط سرمایه گذاری می‌کنند.

هیچ تولید کننده عمده نفتی نمی‌تواند چین را که به تازگی به عنوان بزرگترین وارد کننده انرژی در جهان گوی سبقت را از آمریکا ربوده است ، نادیده بگیرد.

روسیه قصد دارد ضمن حفظ صربستان غنی از مواد معدنی از فروش انرژی در آسیا بهره ببرد.

“ولادیمیر پوتین” رئیس جمهوری روسیه حتی پیش از رخدادهای کریمه همکاری با آسیا را افزایش داد ، تلاش کرد خط آهن سیبری را توسعه دهد و از طریق توافقنامه‌های بلند مدت با شرکت “روسنفت”، نفت بیشتری به چین ارسال کند.

اکنون روسیه که در بحبوحه برنامه‌های بروکسل و واشنگتن برای تنوع عرضه ، نگران بازارهای خود در اروپا است ممکن است برای احداث خط لوله انتقال گاز به چین تلاش بیشتری کند.

چین نیز به نوبه خود این فرصت را دارد که گاز را با مناسب‌ترین قیمتی که مدت‌ها به دنبالش بوده است تامین کند.

آمریکا هم می‌خواهد چین را مهار کند و هم با این کشور همکاری داشته باشد.

آمریکا درصدد کمک به کشورهای دوست نیازمند انرژی از جمله هند ، پاکستان ، ژاپن و کره جنوبی است اما تحریم‌های واشنگتن بر ایران ، این هدف را تضعیف می‌کند.

شرکت‌های نفت آسیا همچنان برای سرمایه گذاری در بخش انرژی نگاهی به خارج دارند.

گرچه به استثنای بخشی‌هایی از آسیای مرکزی و آفریقا ثابت شده که کنار زدن بازیگران اصلی بسیار دشوار است.

حتی در بخش انرژی روسیه ، شرکت‌های غربی چون “بریتیش پترولیوم” ، “شل” و “اکسون موبیل” بسیار مهمتر از شرکت‌های آسیایی می باشند و از مزیت دانش و مهارت‌های جدید در حوزه نفت و گاز شل و میدان های نفتی فلات قاره حوزه قطب برخوردارند.

شرکت‌های ژاپنی از دیر باز از شرکای مورد اعتماد در ابوظبی بوده اما شرکت‌های کره جنوبی به تازگی نفوذ بیشتری پیدا کرده اند.

 به استثنای عراق که شرکت های چینی ، روسی و پتروناس مالزی نقش قدرتمندی دارند ، شرکت‌های اروپایی و آمریکایی به عنوان شرکایی برای شرکت‌های ملی نفت حکمرانی می کنند.

حتی در ایران ، شرکت‌های چینی از محبوبیت زیادی برخوردار نیستند و هند به سختی در عراق ایفای نقش می کند.

در عوض ، روند توسعه قابل ملاحظه ای که حتی پنج سال پیش به سختی قابل پیش بینی بود ، شرکت‌های نفت آسیا به آمریکای شمالی به عنوان مقصد سرمایه گذاری روی آورده اند.

آنها به نفت شنی کانادا تمایل دارند و حتی می‌خواهند در عرضه نفت و گاز شل این قاره مشارکت و صادرات گاز طبیعی مایع خود را در آینده جذب کنند.

با وجود برخی محدودیت‌های غیر منطقی کانادا و آمریکا بر سرمایه گذاری خارجی و صادرات انرژی ، دست نامرئی اقتصاد بازار نتایجی بهتر از نظارت دولت بر اقتصاد و منابع راهبردی دارد.

با همه اینها ، خاورمیانه گرچه نگاهی به شرق دارد ، همچنان محور انرژی در جهان است.

و با وجود برخی تعاملات در آسیا ، آمریکا همچنان محکمترین جای پا را در این منطقه دارد.

انتهای پیام/