کسانی را رها می‌کنم و کسانی را می‌زنم

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،به نقل از پیچک سر به هوا ؛”روایت شده است که:

امام حسین(علیه‌السلام) در روز عاشورا چون بر لشکر ابن‌زیاد حمله می‌برد، بعضی را می‌کشت و بعضی را با اینکه می‌توانست، رها می‌کرد. سبب را پرسیدند، فرمود: «حجاب از چشمم افتاده و نطفه‌ها را در اصلاب می‌بینم. آن را که در صلب خود نطفۀ مؤمنی دارد، رها می‌کنم و آن را که نه، می‌زنم.»

رویَ أنّ الحسین(علیه‌السلام) کان یوم الطّفّ إذا حمل علی عسکر ابن‌زیاد یقتل بعضاً و یترک آخرین مع تمکّنه من قتلهم.

فقیل له فی ذلک. فقال(علیه‌السلام):

کُشِفَ عن بَصَری فَأصبرتُ النُّطَفَ الّتی فی أصلابِهم فَصَرَفتُ مِن نُطفهِ مَن هُوَ مِن أهل ِ الایمانِ فَتَرَکتُهُ عن ِ القَتل ِ لاِستِخلاص ِ تِلکَ الذُّریَّه مِنهُ وَ رَأیتُ مَن لَم تَخرُج مِنهُ نُطفتُهُ صالِحَه ً فَقَتَلتُهُ.”

[«فرهنگ جامع سخنان امام حسین(علیه‌السلام)، گروه حدیث پژوهشکدۀ باقرالعلوم(علیه‌السلام)، نشر معروف، قم، صص۵۶۸-۵۶۹، حدیث۴۷۱» به نقل از:

اسرار الشهاده، فاضل دربندی، انتشار یافتنات اعلمی، تهران، ص۴۱۱ / معالی السبطین، شیخ‌محمدمهدی حائری، انتشار یافتنات شریف رضی، قم، ج۲، ص۳۱]