در طی حاملگی اندام تحتانی خانمهای حامله ممکن است دچار تورم، گرفتگی عضلانی، سندرم پای بی‌قرار، نرمی مفاصل و یا کمر دردی شوند که به اندام تحتانی تیر می‌کشد. درد پا نیز در خانمهای حامله شایع است. یکی از مهم‌ترین جنبه‌ها در استفاده از کفش در خانمهای حامله وجود حداکثر جذب شوک است یعنی کف کفش مخصوصآ پاشنه آن باید به اندازه کافی نرم باشد تا هنگام راه رفتن ضربه وارده به پا و نهایتآ ستون فقرات گرفته شود.
کفشهای که پاشنه نرمی دارند در این زمان توصیه می‌شود. اگر مادری قصد ورزش دارد حتمآ باید علاوه بر استفاده از کفش با کف نرم، ورزش را روی سطوح نرم انجام دهد مثلآ دویدن روی اسفالت می‌تواند ضربه زیادی را به ستون فقرات وارد سازد.
به هیچ عنوان نباید از کفشهای پاشنه بلند استفاده شود زیرا با افزایش انحنای کمری علاوه بر آسیب‌های مختلف به پا عوارض زیادی را برای فرد حامله به دنبال دارند. اگر فرد حامله دچار تورم پا‌ها می‌باشد بهتر است از کفشهای بنددار یا دارای چسبک (ولکرو) استفاده کند که می‌توان تا حدودی با تغییر تورم اندازه آنها را تنظیم نمود. کفشهای ورزشی کفشهای مناسبی در این دوره می‌باشند. اگر فرد حامله قصد پوشیدن کفش پاشنه دار را دارد نباید پاشنه بیشتر از ۵/۲ سانتی‌متر باشد.
در اکثر موارد در طی حاملگی اندازه کفش در حدود یک شماره یا بزرگ‌تر می‌شود. افزایش وزن در طی حاملگی همچنین شل شدن رباط‌ها و زردپی‌ها که در طی حاملگی بصورت طبیعی اتفاق می‌افتد باعث کاهش قوس کف پا شده و اندازه پا بنظر بزرگ‌تر می‌رسد. باید توجه کرد که این پدیده طبیعی است.
لذا به خانمهای حامله توصیه می‌شود کفشهای بزرگتری بپوشند و کفش بصورتی باشد که قسمت قدامی آنجادار باشد (کفش جلو تنگ نباشد) و قسمت داخلی آن برجسته باشد. در صورت وجود تورم درپا‌ها باید به این مسئله بیشتر دقت کرد. تغییرات دیگری نیز ممکن است در طی حاملگی در پا رخ دهد که نیازمند استفاده از کفی‌های خاص در کفش باشد. این تغیرات می‌تواند علاوه بر درد پا باعث کمر درد شوند در این زمینه می‌توانید از پزشک خود راهنمائی بخواهید.
دکتر طناز احدی – متخصص طب فیزیکی و توانبخشی
مجله اینترنتی رویش
جدیدترین مقاله های بهداشت و سلامت