روزهای آخر تمرین است و چند روز دیگر باید به المپیک برود تا به عنوان نفر اول کشتی ایران، مسابقات را شروع کند. تمرینش تمام شده و راهی اتاق ماساژ می شود تا ریف (ماساژور تیم) کارش را شروع کند. بدنش پر از جای بادکش است و انواع و اقسام ضرب خوردگی ها.
قهرمان ۵ مداله ایران در رشته فرنگی المپیکی دیگر را پیش رو دارد و خودش می داند که این آخرین فرصت برای تکمیل افتخاراتش است. او در گفت و گو با تماشا، نرم و شمرده حرف می زند و برخلاف جوانترهای تیم بر احساساتش مسلط است.
قبل از المپیک پکن حمید سوریان شانس اول مدال کل کاروان بود. او با چهار مدال طلا به پکن رفت، حالا پنج طلا، اما کسی از طلای المپیکی سوریان حرفی نمی زند.
حمید سوریان باز هم به المپیک می رود؟
– بله، ۴ سال گذشته و باز هم هیجان انگیزترین مسابقات شروع می شود. یک بار در این مسابقات شرکت کرده ام و نتیجه خوبی هم نگرفته ام.
فکر می کنی این بار چه اتفاقاتی بیفتد؟
– آرزوها که همان است، ولی تجربه ام بیشتر شده و نگاه دیگری دارم. رسیدن به افتخار در این پیکارها واقعا شیرین است. امیدوارم موفقیت در المپیک را تجربه کنم. از دوره قبلی درس های زیادی گرفته ام.
برای تو که دومین بار است، ولی فکرش را می کردی یک روز در المپیک حاضر شوی؟
– برای من خیلی بعید نبود. در خانواده ای بزرگ شده ام که ورزش جایگاه مخصوصی در آن دارد. برادرم که از من بزرگتر بود و عضو تیم ملی. از طرفی علیرضا دبیر بچه محل ما بود و قهرمانی او در المپیک سیدنی برای من که ۱۵ سال بیشتر نداشتم انگیزه های فراوانی ایجاد کرد.
رسیدن به المپیک سختی های زیادی دارد، ارزشش را هم دارد؟
– المپیک با هیچ چیز قابل مقایسه نیست.
بهترین و بدترین خاطره ای که امسال داشتی؟
– بهترینش بردهایی بود که در جام جهانی گرفتم تا من هم در قهرمانی جام جهانی سهیم باشم. بدترین هم مربوط به باخت هایی می شود که دادم.
نگران حریف خاصی هستی؟
– آنطور که برایم استرس ایجاد کند، نه. البته اگر قرعه خوبی به آدم بخورد خیلی خوب است ولی در کل به این چیزها کاری ندارم.
در المپیک قبل نتیجه خوبی نگرفتی. بعد از باخت هایی که در مسابقات دیگر دادی، برای این المپیک عده ای معتقد بودند باید یک نفر دیگر به جای تو اعزام می شد؟
– اینها مسائلی است که به من مربوط نیست. بحث در مورد گذشته هم فایده ندارد. سال قبل آماده نبودم و در استانبول غایب بودم. ولی الان نزدیک به یک سال است که مشغول تمرین و مسابقه هستم. این را می دانم که نماینده ایران در وزن ۵۵ کیلوگرم هستم و می خواهم همه توانم را برای مدال المپیک بگذارم.
ولی همه می گویند کسی که پنج طلای جهان دارد، چطور می تواند طلای المپیک نداشته باشد؟
– بعضی وقت ها خسته می شوم از اینکه اینقدر درباره این موضوع حرف زده ام. در دوره هایی که نتیجه نگرفتم، بدن خوبی نداشتم اما این بار خوب تمرین کرده و در این ۷ ماه واقعا آماده شده ام. برای المپیک نمی شود قول داد. هیچ کس این کار را نمی کند و اصلا حرفه ای نیست که کسی بگوید من مدال می گیرم، آن هم طلا.
تقصیر خودت است که ۵ مدال طلای جهان گرفتی و همه را عادت دادی تا همیشه نفر اول باشی؟
– (می خندد) من این قول را می دهم تا همه توانم را برای خوشحال کردن مردم بگذارم. امیدوارم در این راه موفق باشم تا با یک مدال خوشرنگ هم مردم خوشحال شوند و هم خودم در این پیکارها به حقم برسم.
باشگاه خبرنگاران