پرسش های جاری در ایالات متحده در خصوص افغانستان شامل مباحثی از این دست است: چگونه می توانیم در کوتاه ترین بازه زمانی ممکن سربازان خود را به خانه بازگردانیم؟ آیا می توانیم دولت حامد کرزی را وادار به نشستن پای میز مذاکره و گفتگو با طالبان بکنیم؟ اما همان اندازه که پرسش هایی مانند اینکه آیا افغانستان پس از خروج آمریکا از هم پاشیده نخواهد شد و یا بازگشت القاعده و طالبان گریز ناپذیر است یا خیر مهم است بحث جانشین حامد کرزی هم از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. چه کسی پس از پایان دوره دوم ریاست جمهوری حامد کرزی در سال ۲۰۲۴ بر مسند او تکیه خواهد زد؟ امریکا باید تمام عزم خود را جزم کند تا برگ برنده در دست یک اصلاح طلب قرار گیرد.
میزان ریسک در این میدان بسیار زیاد است. اگر یک جنگ سالار یا سیاستمداری فاسد انتخابات ریاست جمهوری را ببرد ، هرگونه کمک به افغانستان اتلاف وقت و سرمایه است. اقتصاد افغانستان که هنوز هم به کمک های خارجی وابسته است نیز عقب گردهای جدی را تجربه خواهد کرد. وضعیت معیشتی مردم و استانداردهای زندگی هر روز سیر نزولی تری را طی خواهد کرد. از همه بدتر آنکه شبه نظامیان نیز می توانند با افغان های ناراضی پیمان اخوت ببندند. جنگ داخلی افغانستان را در آغوش خواهد گرفت و البته که برنده این بازی طالبان و القاعده خواهند بود. اما اگر رئیس جمهور آتی افغانستان اصلاح طلبی حتی میانه رو باشد نتیجه احتمالی شاید زیباتر نباشد اما قابل دفاع تر خواهد بود. رهبران بسیاری هستند که حرفی برای گفتن در این چالش ها دارند.
اما کاندیداهای احتمالی چه کسانی هستند:
۱٫ حنیف اتمار که سابق بر این هم در وزارت آموزش و پرورش و هم در وزارت کشور در راس ایستاده بود و اخیرا نیز جنبش چند قومیتی سیاسی اصلاح طلبانه ای را تاسیس کرده است.
۲٫ اشرف غانی که از اقتصاد دان های خوش نام افغانستان است
۳٫ عبدالله عبدالله وزیر امور خارجه سابق و مردی که در آخرین دور از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان نیز دوشادوش حامد کرزی حرکت کرد.
در شرایطی که کاندیدایی اصلاح طلب به روی کار بیاید دولت در کابل می تواند به شکل همزمان از عهده مهار فعالیت نیروهای شبه نظامی در روستاهای دورافتاده و شناسایی حلقه های فعال آنها در شهرهای بزرگ برآید. مخلوطی از مشاوران و وزرای کابینه ای که درست انتخاب شده باشند با چاشنی ادامه مذاکره با شبه نظامیان می تواند هم خطر جنگ داخلی را دور نگاه دارد و هم بر تفاوت های قومی غلبه کند.
نویسنده این مطلب برای واشنگتن پست در ادامه ادعا می کند که افغان ها شاید از دخالت مستقیم بیگانگان در امور داخلی خود ناراضی باشند اما برخی از امریکا برای حمایت از کاندیدایی اصلاح طلب و سالم کمک می خواهند: این سیاستمداران امریکایی هستند که میزان کمک به افغانستان و نیروهای نظامی در این کشور را تعیین می کنند در این فضا همین آمریکایی ها می توانند بدون دست گذاشتن روی فرد خاصی برای جانشینی کرزی ، هشدار دهند که کمک های مالی و نظامی تنها در شرایطی ادامه پیدا خواهد کرد که فردی سالم منتخب مردم افغانستان در انتخابات آتی باشد. امریکایی ها باید تاکید کنند که انتخابات سال ۲۰۲۴ میلادی در افغانستان برای آنها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. امریکا حتی می تواند یک قدم نیز جلوتر رفته و تاکید کند که شاید حمایت علنی از یک کاندید درست نیست اما به صراحت اعلام کند که کدام کاندید مورد حمایت او نیست. با توجه به آنکه افغان ها در حال تجربه نخستین مراحل توسعه سیاسی هستند و امریکا نیز در حال و هوای انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد نمی توان به صراحت وعده های متقابل به یکدیگر داد اما هر دو کاندیدا از حزب جمهوری خواه و دموکرات باید پیامی یکسان را به افغان ها بدهند.
رهبر آتی افغانستان این فرصت را خواهد داشت که همان همکاری های امنیتی را با واشنگتن داشته باشد که کشورهایی مانند یونان، ترکیه یا اردن و مص در این سالها داشته اند. ۱۳ سال حضور امریکا در افغانستان ؛ توانایی چند نسل افغان در به چشم دیدن جنگ و آینده دیگر نسل ها به انتخابات ۲۰۲۴ بستگی دارد.
ترجمه: سارا معصومی / ۵۱۵۱
دانلود
خبرآنلاین