برفک دهان

 که بخش های کناری وگوشه های دهان،داخل گونه ها،زبان ،کام،حلق را مبتلا می کندودرنوزادان شایع تراست. برفک دهان تکه هایا لایه های سفیدرنگ وپنیری شکلی می باشند که بعد از کنده شدن، آن قسمت قرمز وملتهب شده و ممکن است دچار خونریزی شود.

ازعلل ایجادکننده برفک دهان می توان به موارد زیراشاره کرد:

 – بیماریها یا داروهایی که سیستم ایمنی را ضعیف می کند.

-شیمی درمانی به دنبال سرطانها.

– درمان با آنتی بیوتیک ها که باکتری های داخل دهان را کاهش داده وباعث رشد قارچ وایجاد برفک می کنند.

-خشکی دهان که محیط مساعدی برای رشدقارچ ایجاد می کند.

-درنوزادان از طریق عفونت مسیرزایمان هنگام تولد نوزاد.

جهت پیشگیری ازبرفک دهان لازم است مواردزیررعایت گردد:

-اگرافرادازداروهایی استفاده می کنندکه سبب خشکی دهان می گردد باید با دستور ومشورت پزشک نوع دارو را تغییر دهند واگر جایگزینی برای آن یافت نمی شود لازم است از مرطوب کننده ها ویا بزاق مصنوعی استفاده کنند.

-درمان هرگونه عفونت قارچی واژن درطی حاملگی.

-مراجعه به دندانپزشک به طورمنظم.

نبایدنسبت به برفک دهان بی توجه بود زیرا در اشخاص ضعیف وبا نقص سیستم ایمنی عفونت های آن تا مری ودستگاه گوارش نیز منتشر می گردد.
درمان شامل مصرف داروهای گروه ضدقارچ است که میزان ونوع وطریقه مصرف را دندانپزشکان پیشنهاد می کنند.