به گزارش ایرنا، وظیفه دشوار احقاق حقوق اقلیت مسلمانان در میانمار، در شرایطی که آنها در کشور خود شهروند به حساب نمی آیند و دارای هویتی گمشده هستند تحلیلگران را مجبور کرده با ناامیدی از راه حل های پیشنهادی برای این کشور صحبت کنند.
اما شاید تنها نظر مورد توافق این باشد که این مشکل چند دهه ای، یک شبه حل نمی شود و حل بحران هویت این اقلیت ، که مسلمانان، آسیب پذیرترین آنها بوده اند نیازمند تغییراتی است که باید در بلند مدت از درون و بیرون از اجتماع خود مسلمان این کشور صورت گیرد.
به گزارش ایرنا، با وجود قدمت اعمال خشونت علیه مسلمانان میانمار، تنها در چند ماه اخیر به اوج خود رسیده است که رسانه های دنیا بطور نیم بند به بازتاب شرایط موجود در این کشور می پردازند.
شاید کوچک جلوه دادن این بحران و بی ثباتی سیاسی این کشور که همچنان دوره گذار سیاسی را طی می کند، مزید بر علت شده تا این بحران دشوارتر از معمول به نظر آید و رها شود.
اعمال خشونت علیه مسلمانان میانمار (برمه)، نه تنها در سیستم حکومتی، بلکه در میان اقوام و مذاهب مختلف مردم این کشور نهادینه شده است.
مشکل اینجاست که مردم این کشور با یکدیگر احساس دشمنی دارند و قوانین الزام آور و حکومت مقتدری برای کنترل آنها وجود ندارد.
در کشور میانمار که اکثریت آن با بوداییان است، مهاجران هنوز جذب اجتماع نشده اند. آنها معمولا در مناطق خاصی متمرکز هستند و به مشاغل خاصی مشغول اند.
دشمنی بوداییان با مسلمانان میانمار، به دوره استعمار بر می گردد که تعداد بسیاری از مهاجران مسلمان و دیگر مذاهب از هند تحت استعمار بریتانیا، به برمه آن دوره رفتند.
این در حالی است که برخی از ‘مقام های مسئول’، ‘تاجران’ و ‘کارگران’ نیز در میان این مهاجران بودند.
از زمان استقلال، حقوق شهروندان بنگالی تبار که با عنوان ‘روهینگیا’ شناخته می شوند، تقریباً بطور کامل رد شده است.
این در حالی است که مسلمانان داخل این کشور از منشاء متعددی هستند و در برمه مسلمانان برمه ای، کارنی، چینی-برمه ای و دیگر مسلمانان متعلق به قومیت های کوچک زندگی می کنند.
مسلمانان روهینگیا مدت مدیدی است که تحت تبعیض های شدید بوداییان راخین و دولت میانمار هستند.
این مسلمانان با وجودی که نسل های متمادی است در میانمار زندگی می کنند، تقریباً شهروند محسوب نمی شوند و برای سفر به خارج از روستاهایشان نیازمند اجازه رسمی هستند.
آنان برای کار ، تحصیل یا دریافت خدمات سلامت با محدودیت هایی مواجه اند و از خشونت های متعدد قانونی و عملی رنج می برند و علاوه بر اینها، محدودیت های ازدواج، اعمال مالیات خودسرانه به آنها و کار اجباری، عرصه را بر آنها تنگ کرده است.
همین شرایط موجب شده که مسلمانان میانمار در گروه های بزرگ به کشور همسایه خود، بنگلادش، پناهنده شوند و گروه های شبه نظامی مسلح کوچک را تشکیل دهند.
در انتخابات نوامبر ۲۰۱۰، تعدادی از نمایندگان مسلمان روهینگیا و دیگر مسلمانان توانستند شرایط ناخوشایند حضور مسلمانان را در مجلس منطقه ای بهبود بخشند، اما حضور این افراد نیز هیچ تاثیری بر شرایط اجتماعی آنان نداشت.
جرقه خشونت های اخیر میانمار تجاوز و کشتن یک زن خیاط ۲۷ ساله ای به نام ‘تیدا هتو’ در تاریخ ۲۸ می ۲۰۱۲، به تنش ها و درگیری های خشونت آمیز میان بوداییان و مسلمانان در ایالت راخین در نزدیکی مرز بنگلادش منجر شد.
گزارش های رسانه ها حاکی از آن است که پلیس روز بعد از کشته شدن این زن، سه مسلمان را که به آنها مشکوک بوده دستگیر کرد. یک روز بعد، جمعی از بوداییان در مقابل پاسگاه پلیس جمع شده و خواستار تحویل متهمانی که به زندان انتقال یافته بودند، شدند.
در تاریخ سوم ژوئن، اعلامیه ای علیه مسلمانان منتشر شد و پس از آن، یک گروه ۳۰۰ نفره از معترضان بودایی در شهر کوچک تونگوپ، یک اتوبوس را متوقف کرده، ۱۰ مسافر مسلمان آن را پیاده کردند و پس از کتک زدن به قتل رساندند. این بوداییان در توجیه اقدام خشونت آمیز خود می گفتند که مسلمانان هم دست به قتل زده بودند.
دولت مرکزی میانمار از هراس افزایش خشونت ها، در تاریخ ششم ژوئن اعلام کرد که کمیته تحقیق برای کنترل اقدامات آشوبگرانه و غیرقانونی هدایت شده ایجاد کرده تا از تهدید صلح و ثبات و بی قانونی در ایالت راخین جلوگیری کند.
قرار بر این شد این کمیته تا پایان ماه ژوئن گزارشی به ‘تین سین’ رییس جمهوری این کشور ارایه کند.
اما اعلام تشکیل این کمیته، عصبانیت توده خشمگین میانمار را فرو ننشاند و بر اساس گزارش رسانه های رسمی، تنها در تاریخ ۷ژوئن، هفت نفر کشته و ۱۷ نفر مجروح شدند.
همچنین بیش از ۵۰۰ خانه و ساختمان تخریب شد. پس از مشاهده این خشونت ها، دولت در تاریخ دهم ژوئن، در ایالت راخین تا اطلاع ثانوی شرایط اضطراری و حکومت نظامی اعلام کرد و نظامیان خود را در آنجا مستقر ساخت.
همان روز، رییس جمهور میانمار در رادیوی ایالتی، نسبت به احتمال گسترش خشونت ها به سایر نقاط کشور هشدار داد و از رهبران اجتماعات، سیاستمداران، سازمان های مذهبی و همه شهروندان خواست به این خشونت ها پایان دهند.
در مورد ریشه خشونت های میانمار می توان گفت که تنش های قومی از سوی نهادهای دولتی در گذشته تقویت می شد، اما شناسایی منشاء برخی حمله های اخیر دشوار است.
هنگامی که مقام های مسئول محلی ضعیف می شوند، تنش های و عصبیت های کهنه دو باره سر از می کند. برخی گزارش ها حاکی از آن است که راهبان بودایی حمله اخیر به مسجدی در کوچین را هدایت کرده اند یا اینکه اهداف رقابت تجاری در پشت حمله به مسلمانان بوده است.
چرا که اقلیت های مهاجر این کشور، شامل هندی و چینی تبارها و اقلیت های مذهبی، نسل هاست در این کشور زندگی می کنند و به مشاغل مشخصی مشغول اند.
آنها در شرایط اقتصاد آزاد و رشد اقتصادی که ممکن است بطور نامتناسبی سودآور باشد، زندگی می کنند.
در سپتامبر گذشته، محدودیت هایی که در باره اینترنت اعمال می شد، افزایش یافت چون گفته می شد که الفاظ غیرمحترمانه ای که در اینترنت مورد استفاده قرار می گرفت، زمینه ساز بالا گرفتن تنش ها بوده است.
سطح بسیار پایین دسترسی به اینترنت در میانمار این احتمال را که لفاظی هایی که در فضای مجازی صورت می گیرد موجب بروز خشونت می شود را از میان می برد، اما به هر حال، آنچه در فضای مجازی منتشر می شود، انعکاس واقعیت ذهن مردم است.
‘کیاو کیاو او’، مسلمان میانماری است که از فضای مجازی برای بیان عقیده خود و بیان پیشنهادات، بهبود شرایط کشورش استفاده می کند.
او طرفدار این عقیده است که اینترنت نقش مهمی در تغییرات کشورش ایفا می کند و اکنون مسلمانان این کشور از اینترنت برای آموزش مسئولیت های یک مسلمان با ایمان و اعمال مذهبی وی بهره می گیرند.
کیاو در وب سایت خود نوشته است: من به عنوان مسلمان برمه ای، بر اساس آموزه های مذهبی ام به این اعتقاد دارم که همه انسان ها با هم برابرند و هیچ برتری نژادی یا قبیله ای وجود ندارد، اما هویت هنگامی در ذهن من به یک مساله تبدیل شد که به تفاوت شرایط مسلمانان با سایر شهروندان کشورم پی بردم.
وی می افزاید: هنگامی که جوان بودم، فکر می کردم اجتماع مسلمانان برمه بیسواد، فقیر، متعلق به طبقه پایین هستند که بعضی از آنها هم که ثروتمندند توجهی نسبت به دیگران ندارند. همین دلیل دور ماندن من از این اجتماع بود.
من بیش از ۳۰ سال عبادت های اسلام را به جا نمی آوردم و کسی هم در برمه به شیوه علمی و مناسبی مرا به بحث درباره اسلام دعوت نکرد.
این مسلمان برمه ای ادامه می دهد: به این ترتیب، حتی به عنوان یک مسلمان برمه ای دشوار بود که درک درستی از مسلمانان برمه داشته باشم. به نظر من، مردم برمه اکنون در وضعیت دشواری قرار دارند. چنانکه نظامیان جانتا، حتی راهبان بودایی را هم کشته و شکنجه می دهند و معابد آنها را مهر و موم می کنند، بنابراین همه مردم برمه باید نسبت به بزرگترین دشمن ‘فرعون زمان’ هوشیار باشند.
با این همه، تنش ها و تبعیض ها علیه اقلیت مسلمان این کشور آنقدر قدمت دارد که از میان بردن آن بدون راه حلی همه جانبه میسر نیست.
چنانکه گام هایی که دولت این کشور برای پایان دادن به خشونت ها برداشته، تا کنون نه تنها نتیجه ای نداشته، بلکه موجب گسترش بیشتر خشونت ها شده است.
بسیاری از تحلیلگران معتقدند که اصلاحات میانمار می تواند به آسانی صورت گیرد، اما این شرایط هنگامی بهبود می یابد که نه تنها قانون بر این کشور حاکم شود، بلکه روابط قوم ها و مذاهب مختلفی که در آن زندگی می کنند، بهبود یابد.
آساق** ۲۱۶۵** ۵۸۹**۱۵۳۷**۲۰۷**
انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۲۴۳۶۵۹
ایرنا: خبرگزاری جمهوری اسلامی