ایران ۳ میلیون کودک کار دارد

به گزارش ممتازنیوز، دکتر قاسم‌زاده عضوهیات مدیره انجمن پویا(فعال در زمینه کودکان کار) گفت: پژوهشی طولی به مدت ۵ سال در زمینه وضعیت کودکان کار تهران انجام شد که یافته‌ها نشان دادند اکثر این بچه‌ها دارای خانواده هستند. تنها نزدیک ۱۵ درصد این بچه‌ها اصلا خانواده ندارند و یا از شهرستان به پایتخت می‌آیند و از خانواده خود دور هستند. در واقع بخش اعظم این بچه‌ها با وجود داشتن خانواده مجبور به کار هستند. چون بخشی از گذران زندگی خانواده از طریق آن‌ها تامین می‌شود.
والدین متهم ردیف اول کودک آزاری
این روانشناس اظهار داشت: در پژوهش دیگری که پیرامون کودک آزاری انجام دادیم نکته جالبی وجود دارد که با دیگر تحقیقات و پایان نامه‌ها مشترک است. نتیج نشان می‌دهد که بیشتر آزارها در خانواده انجام می‌شود و توسط پدر و مادر واقعی اتفاق می‌افتد. نه ناپدری و نامادری که موضوع بسیار دردناکی است. اخیرا سازمان جهانی بهداشت پیشنهاد خوبی برای جایگزینی عنوان بدرفتاری با کودکان با کودک آزاری ارائه داده است. به دلیل اینکه کودک آزاری بار منفی بیشتری دارد و وقتی گفته می‌شود پدر مادرها از این اتهام ناراحت می‌شوند و موضع می‌گیرند اما در مورد عنوان بدرفتاری با کودکان این مساله حل شد است.
بی توجهی مسئولان به آسیب‌های کودکان
این پژوهشگر کودکان کار در پاسخ به این پرسش که هم اکنون تعداد کودکان کار ایران چه تعداد است گفت: آمار یا تحقیقی است و یا تخمینی و برآوردی. در حال حاضرآمار واقعی در ارتباط با کودکان کار نداریم. گاهی بهزیستی می‌گوید ما ۲۰ هزار کودک کار در تهران داریم و معادل آن در شهرستان‌ها. اما شهرداری آمار دیگری می‌دهد. این موضوع به این دلیل است که آمارگیری دقیقی انجام نشده است و واقعیتی دردناک است. این مسائل نشان می‌دهد که آسیب‌های حوزه کودکان مورد توجه کافی نبوده است.
 ۱۲ هزار کودک کار تحت پوشش ان.جی.او های تهران
این استاد دانشگاه افزود: هم اکنون ۱۲ هزار کودک خیابانی زیر پوشش ۸ ان جی او تهرانی قرار دارند. این آمار شناور بین ۱۰ تا ۱۲ هزار است که بیشتر و کمتر می‌شود. اما بهمن ماه سال گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس آمار ارائه داد که ما سه میلیون و ۲۶۵ هزار کودک ایرانی بازمانده از تحصیل داریم.
۳میلیون کودک کار
وی اظهار داشت:‌ به نظر من آمار برآوردی همین ۳ میلیون است. چون بچه زیر ۱۸ سال که مدرسه نمی‌رود کجا می‌روند؟ اگر فرض کنیم که ۲۶۵ هزار کودک به دلیل بیماری و مسائل دیگر از تحصیل بازمانده‌اند. اکنون ۳ میلیون دیگر در خیابان، کارگاه، مزرعه و خانه مشغول کار هستند. شناسایی کودکان کار به سادگی مقدور نیست. حتی بچه‌هایی هستند که کارفرما از بیرون به داخل خانه کار را می‌آورند. شناسایی این افراد دشوار است اما ما هم کوششی در این زمینه نکرده‌ایم. این موضوع در اختیار سازمان‌های دولتی است.
قاسم‌زاده گفت: منظور از «کودک» هر انسان دارای کمتر از ۱۸ سال سن است، و بنا بر (ماده‏ ی ۱ پیمان‏ نامه جهانی حقوق کودک) «کودک کار» کودکی است که بیش از ۱۴ ساعت در هفته به یکی از اشکال کار «سبک / سخت» و «داوطلبانه / اجباری» اشتغال دارد و سن این کودک بیشتر از ۵ سال و کمتر از ۱۸ سال است. منظور از «کار کودک» درگیر نمودن کودکان در آن دسته از فعالیت‏های اقتصادی است که مانع تحصیل، آموزش و برخورداری آنان از امکانات اولیه ‏ی رشد فردی و اجتماعی‏شان می‏شود و قاعدتا با آسیب و بهره ‏کشی همراه است.
این فعال کودکان کار با تاکید بر عدم همکاری سازمان‌ها دولتی با نهادهای مردمی فعال افزود: در گذشته وزارت کار اعلام کرده بود که برای نظارت بر بچه‌هایی که در کارگاه‌ها فعالیت می‌کنند نیرو نداریم. انجمن‌های فعال ابراز علاقمندی برای کمک کردند تا با نیروی داوطلب این کار را انجام دهند اما این اجازه به این انجمن‌ها داده نمی‌شود. انجمن‌ها در حال حاضر توانایی لازم و اجازه این شکل فعالیت‌ها را ندارند. آمارگیری و نظارت بر این موارد در حوزه سازمان‌های دولتی است. ما نیاز داریم این آمارها در سطح ملی جمع کنیم. نمی‌دانیم مرکز پژوهش مجلس چطور به این نتایج رسیده است اما باید در مورد دیگر آسیب‌ها هم آمار گیری انجام شود.

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.