جایی برای یاد نگرفتن

هنگامی که فردی، چه بزرگسال و چه دانش‌آموز به دلایل متعدد امکان حضور در مدرسه را ندارد​یا شاگردی از معلم یک درسش می‌ترسد یا درک مطالب یک درس مشخص برایش سخت است تا جایی که نمی‌تواند با دیگر همکلاسی‌هایش خود را هماهنگ کند، استفاده از خودآموزهایی که به قول خودشان معلم را به خانه می‌آورند، مفید است ولی عادت کردن به استفاده از این دسته کتاب‌ها بخصوص آنهایی که بخوبی نوشته شده‌اند و لذت یادگرفتن تنهایی و فارغ از هیجان‌های خاص آموزش در کلاس درس را به دانش‌آموز مدرسه می‌چشاند، موجب می‌شود کم‌کم معلم‌ها در حاشیه قرار بگیرند.

در پی آن، هم رغبت شاگرد برای یادگیری و تلاش برای تمرکز کردن در زمان مشخص ​ روی درس با وجود عوامل مختلف در او کم شود و هم برخی معلم‌ها آسوده شوند که اگر هم شاگردانمان یادنگرفتند، براحتی با ۱۰ یا ۱۵ هزار تومان کار یک ساله ما را خریداری می‌کنند.

این گونه است که عده‌ای از دبیران در امر آموزش و تلاش برای فراهم کردن تمرین‌های مختلف سست می‌شوند.

شاید در این میان یکی از بزرگ‌ترین مشکلات را معلمان مسوول و خلاق داشته باشند. زیرا تعهد کاری آنان را به این سو کشانده است که خود با خلاقیت فراوان و از طریق به کار گرفتن فکر دانش‌آموزان در خانه و مدرسه آنها را افراد پویایی تربیت کنند ولی دانش‌آموزان با حجم بسیار زیادی از تبلیغات استفاده از کتاب‌های آ​موزشی و خودآموز مواجه هستند و در این میان باید دست به انتخاب بزنند.

وقتی براحتی به کتابفروشی می‌رویم و در جستجوی کتاب خودآموز برای فرزندمان هستیم، به یاد داشته باشیم که اگر در آینده او دچار مشکل فهمیدن حرف طرف مقابلش در زندگی یا در محیط کار شد، یکی از ریشه‌هایش این است که فقط از کتابی استفاده کرده است که پاسخ نهایی را بدون تلاش فکری در اختیارش قرار داده است و از ارتباط متقابل محروم بوده است در حالی که ممکن است خانواده هزینه زیادی صرف مدرسه او کرده باشد.

معلمان خوب از مهارت‌های تدریس برخوردارند، بگذاریم اگر فرزندمان می‌خواهد کتاب بخواند، کتاب‌های متنوع دیگری در اختیارش قرار بگیرد تا به طور کلی اطلاعاتش زیاد شود، نه آن که مدرسه به جایی برای یادنگرفتن تبدیل شود و خانه به جایی برای خرید کتاب‌های خودآموز که با چند ساعت وقت همه چیز آماده در اختیارش قرار بگیرد.

حورا نژادصداقت – جام‌جم